Muzeum w Gazecie

23 września 2019 r. mija 25. rocznica śmierci Zbigniewa Tomasza Nowickiego (pseud. Nienacki) – pisarza i publicysty, autora sztuk teatralnych, scenarzysty. Urodził się 1 stycznia 1929 r. w Łodzi. W czasie okupacji został wraz z rodziną wysiedlony do Słupi Skierniewickiej. Po zakończeniu wojny powrócił do Łodzi. Wkrótce rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym. W 1948 r. rozpoczął studia w Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. Rok później, dzięki stypendium kontynuował naukę w Moskwie. Studiów jednak nie ukończył, ponieważ usunięto go z nich. Konsekwencją tego było też wstrzymanie druku jego pierwszej książki pt.: „Chłopcy”. Początkowo pracował jako reporter działu rolnego w „Głosie Robotniczym”, następnie kierował działem reportażu w tygodniku „Odgłosy”. W 1957 r. pierwszy raz pod pseudonimem literackim – Zbigniew Nienacki - wydał powieść pt.: ”Uroczysko”. Początkowo jego książki cieszyły się umiarkowanym zainteresowaniem. Dopiero wydana w 1964 r. „Wyspa złoczyńców” stała się początkiem serii książek o Panu Samochodziku i przyniosła pisarzowi olbrzymią popularność. Znaczącym przełomem w życiu osobistym i twórczym była jego przeprowadzka w 1967 r. do Jerzwałdu na Mazurach. Tu powstały kolejne powieści nie tylko dla młodzieży, ale i dorosłych. Najbardziej znane to „Uwodziciel” i „Raz w roku w Skiroławkach”. Napisał też kilka sztuk teatralnych m.in. „Styks”, „Golem” „Nekropolis”. Jego książki były tłumaczone na wiele języków. Kilka z nich doczekało się filmowej adaptacji. Zbigniew Nienacki był członkiem Związku Literatów Polskich. Za swą twórczość otrzymał wiele nagród literackich. Zmarł 23 września 1994 r.. Został pochowany na cmentarzu w Jerzwałdzie.
Muzeum Warmii i Mazur prezentuje dwa listy Zbigniewa Nienackiego adresowane do Edwarda Martuszewskiego (1921-1982) – olsztyńskiego historyka, publicysty, krytyka teatralnego. W pierwszym z nich, z dnia 8 lipca 1958 r. pisarz informuje, że wydał książkę pt.: „Uroczysko” pod pseudonimem Zbigniew Nienacki – …”Tak więc „umarł” Zbigniew Nowicki – kiepski dziennikarzyna z „Głosu Robotniczego”, urodził się zaś Zbigniew Nienacki, prawdopodobne pisarczyk również nie najlepszy…” . W drugim liście z dnia 19 maja 1960 r. zwraca się z pytaniem czy jakieś wydawnictwo w Olsztynie byłoby skłonne wydać jego nową książkę pt. „Skarb Atanaryka”.
Korespondencja pochodzi ze spuścizny po Edwardzie Martuszewskim, którą Biblioteka otrzymała w darze od Rodziny.
Danuta Piątkowska

Kilka lat temu prezentowaliśmy na stronie cykl artykułów poświęconych serii Zbigniewa Nienackiego pod tytułem "Pan Samochodzik". Poniżej linki do dwóch artykułów:
Skarb Atanaryka
Suplement