Nie wyobrażamy sobie Olsztyna bez jeziora Ukiel. Niewiele brakowało, abyśmy byli go pozbawieni! W XIX wieku rozważano możliwość osuszenia zbiornika i przeznaczenie terenu na łąki.
Takie działania nie były w tamtych czasach rzadką praktyką. Warto w tym miejscu przypomnieć chociażby los jeziora Fajferek, zlokalizowanego w miejscu współczesnych ogrodów działkowych Osiedla Grunwaldzkiego. Ostatecznie, rada miejska podjęła inną decyzję. We wrześniu 1896 roku zakupiono jezioro za 29 000 marek. Była to kwota porównywalna z ceną dobrej kamienicy, co i tak za 412 hektarowe jezioro nie wydaje się wygórowaną ceną. Zakupu dokonano z myślą o wykorzystaniu zbiornika przy budowie wodociągów, mających zasilić niebawem Olsztyn w bieżącą wodę.
Na początku XX wieku zaczęto doceniać rekreacyjne walory jeziora. Rok 1905 to data narodzin klubu wioślarskiego Allensteiner Ruderverein E.V. Jego członkowie sami budują hangar i przystań nieopodal Kortówki. Piętnaście lat później powstaje klub żeglarski Allensteiner Segler-Verein. Na przełomie 1930 i 1931 przy dzisiejszej Żeglarskiej, nieopodal stacji wodociągowej posadowiono dla niego hangar z prawdziwego zdarzenia z kabinami weekendowymi dla zamożniejszych członków klubu, przejęty po wojnie przez Yacht Club. To właśnie ta organizacja podejmuje inicjatywy dążące do integracji środowiska w nowej rzeczywistości.
Żeglarstwo odradza się w niemal kilka miesięcy po zakończeniu wojny. Wykorzystywano łodzie, które zostały pozostawione w hangarach lub zatopione i po remoncie gotowe do użytkowania. Już w grudniu 1945 roku rozpoczęto w Olsztynie i w Węgorzewie pierwsze kursy. W kolejnych latach zakładane są nowe kluby i sekcje, a w 1948 roku powstaje w Olsztynie Oddział Okręgowy Polskiego Związku Żeglarskiego, który szybko zasila czołówkę najaktywniejszych w całym kraju. Była to wolna forma działania, nie do zaakceptowania przez władze polityczne, wobec czego został rozwiązany. Reaktywacja następuje wraz z popaździernikowymi przemianami. Przez lata kluby i sekcje Okręgu wyszkoliły i wychowały tysiące żeglarzy, których gros osiągnęło sukcesy w sporcie ogólnopolskim, jak i międzynarodowym.
MW
Na fotografii udokumentowano nieistniejące dziś kąpielisko i przystań przy ulicy Żeglarskiej. Więcej zdjęć o wymienionej tematyce możecie Państwo zobaczyć w Muzeum w Mrągowie na wystawie „Od Kurhausu do Orbisu”, nawet poza sezonem.
Archiwum MWiM, dar Macieja Króla.
Bibliografia:
Bętkowski Rafał, Olsztyn jakiego nie znacie, 2010.
Mazur Marek, Warmińsko-Mazurski Okręgowy Związek Żeglarski, [w:] Kalendarz Olsztyna. Tradycyjne z kalendarium pełen bogato ilustrowanych ciekawych treści z życia miasta oraz istotnych informacji do codziennego użytku w roku 2011. Rocznik XIII, red. Śrutkowski Tomasz, Olsztyn 2010.
Siwicki Marek, Przystanie ciepłych wiatrów.
Na początku XX wieku zaczęto doceniać rekreacyjne walory jeziora. Rok 1905 to data narodzin klubu wioślarskiego Allensteiner Ruderverein E.V. Jego członkowie sami budują hangar i przystań nieopodal Kortówki. Piętnaście lat później powstaje klub żeglarski Allensteiner Segler-Verein. Na przełomie 1930 i 1931 przy dzisiejszej Żeglarskiej, nieopodal stacji wodociągowej posadowiono dla niego hangar z prawdziwego zdarzenia z kabinami weekendowymi dla zamożniejszych członków klubu, przejęty po wojnie przez Yacht Club. To właśnie ta organizacja podejmuje inicjatywy dążące do integracji środowiska w nowej rzeczywistości.
Żeglarstwo odradza się w niemal kilka miesięcy po zakończeniu wojny. Wykorzystywano łodzie, które zostały pozostawione w hangarach lub zatopione i po remoncie gotowe do użytkowania. Już w grudniu 1945 roku rozpoczęto w Olsztynie i w Węgorzewie pierwsze kursy. W kolejnych latach zakładane są nowe kluby i sekcje, a w 1948 roku powstaje w Olsztynie Oddział Okręgowy Polskiego Związku Żeglarskiego, który szybko zasila czołówkę najaktywniejszych w całym kraju. Była to wolna forma działania, nie do zaakceptowania przez władze polityczne, wobec czego został rozwiązany. Reaktywacja następuje wraz z popaździernikowymi przemianami. Przez lata kluby i sekcje Okręgu wyszkoliły i wychowały tysiące żeglarzy, których gros osiągnęło sukcesy w sporcie ogólnopolskim, jak i międzynarodowym.
MW
Na fotografii udokumentowano nieistniejące dziś kąpielisko i przystań przy ulicy Żeglarskiej. Więcej zdjęć o wymienionej tematyce możecie Państwo zobaczyć w Muzeum w Mrągowie na wystawie „Od Kurhausu do Orbisu”, nawet poza sezonem.
Archiwum MWiM, dar Macieja Króla.
Bibliografia:
Bętkowski Rafał, Olsztyn jakiego nie znacie, 2010.
Mazur Marek, Warmińsko-Mazurski Okręgowy Związek Żeglarski, [w:] Kalendarz Olsztyna. Tradycyjne z kalendarium pełen bogato ilustrowanych ciekawych treści z życia miasta oraz istotnych informacji do codziennego użytku w roku 2011. Rocznik XIII, red. Śrutkowski Tomasz, Olsztyn 2010.
Siwicki Marek, Przystanie ciepłych wiatrów.
