Słowa umieszczone na prezentowanym medalu warto przytoczyć i przypomnieć w rocznicę Bitwy Warszawskiej (13–25 sierpnia 1920 roku), według brytyjskiego polityka i dyplomaty Edgara D`Aberona, jednej z osiemnastu przełomowych bitew w historii świata.
Autor: Grzegorz Kumorowicz
Medal wybity został jednak nie w celu uwiecznienia samej bitwy, a całych zmagań wojny polsko-bolszewickiej, przerwanej upamiętnionym tutaj zawieszeniem broni zawartym w Rydze, które weszło w życie 18 października 1920 roku.
W okrągłą rocznicę zakończenia konfliktu zorganizowano w II Rzeczpospolitej uroczyste obchody dziesięciolecia zwycięstwa, a powołany komitet pod patronatem Prezydenta RP Ignacego Mościckiego zadbał, by pracując pod cytowanym powyżej hasłem, w całej Polsce trwale podkreślono ten triumf. Święto Odzyskania Niepodległości przypadające na 11 listopada, poprzedzone zostało w październiku szeregiem działań mających dać wyraz wdzięczności bohaterom wojennym i ich wodzowi. Celebrowane rocznice wydarzeń z sierpnia, października i listopada (Bitwa Warszawska, rozejm w Rydze, Odzyskanie Niepodległości) pozwoliły na mentalne wzniesienie piedestału Marszałkowi, który „Dał Polsce wolność, granice, moc i szacunek” (I. Mościcki). Zakrojona na szeroką skalę akcja miała swoje preludium już w 1928 roku, w dziesiątą rocznicę odrodzenia Polski. W związku z nią i późniejszymi wydarzeniami ponad 16 tysięcy pamiątkowych medali poniosło odpowiednie przesłanie w szeregi społeczeństwa.
Na medalu z 1930 roku, autorstwa Józefa Aumillera, wieloletniego kierownika artystycznego Mennicy Państwowej w Warszawie, główny aktor wydarzeń rocznicowych dumnie spogląda przed siebie. Popiersie Marszałka Józefa Piłsudskiego wymodelowano tak, aby podkreślało jego niezłomny i zdecydowany charakter. Oszczędna, a zarazem wyrazista, twarda forma o ostro łamanej linii to uzasadniony środek wyrazu do wyobrażenia wodza. Na rewersie przedstawiono mapę II Rzeczpospolitej z zaznaczonymi siedzibami ówczesnych województw i nazwami krajów ościennych. W górnej części umieszczono datę upamiętniającą zawieszenie broni w Rydze a w otoku hasło, pod którym prowadzono obchody rocznicowe.
MK
W okrągłą rocznicę zakończenia konfliktu zorganizowano w II Rzeczpospolitej uroczyste obchody dziesięciolecia zwycięstwa, a powołany komitet pod patronatem Prezydenta RP Ignacego Mościckiego zadbał, by pracując pod cytowanym powyżej hasłem, w całej Polsce trwale podkreślono ten triumf. Święto Odzyskania Niepodległości przypadające na 11 listopada, poprzedzone zostało w październiku szeregiem działań mających dać wyraz wdzięczności bohaterom wojennym i ich wodzowi. Celebrowane rocznice wydarzeń z sierpnia, października i listopada (Bitwa Warszawska, rozejm w Rydze, Odzyskanie Niepodległości) pozwoliły na mentalne wzniesienie piedestału Marszałkowi, który „Dał Polsce wolność, granice, moc i szacunek” (I. Mościcki). Zakrojona na szeroką skalę akcja miała swoje preludium już w 1928 roku, w dziesiątą rocznicę odrodzenia Polski. W związku z nią i późniejszymi wydarzeniami ponad 16 tysięcy pamiątkowych medali poniosło odpowiednie przesłanie w szeregi społeczeństwa.
Na medalu z 1930 roku, autorstwa Józefa Aumillera, wieloletniego kierownika artystycznego Mennicy Państwowej w Warszawie, główny aktor wydarzeń rocznicowych dumnie spogląda przed siebie. Popiersie Marszałka Józefa Piłsudskiego wymodelowano tak, aby podkreślało jego niezłomny i zdecydowany charakter. Oszczędna, a zarazem wyrazista, twarda forma o ostro łamanej linii to uzasadniony środek wyrazu do wyobrażenia wodza. Na rewersie przedstawiono mapę II Rzeczpospolitej z zaznaczonymi siedzibami ówczesnych województw i nazwami krajów ościennych. W górnej części umieszczono datę upamiętniającą zawieszenie broni w Rydze a w otoku hasło, pod którym prowadzono obchody rocznicowe.
MK
