Tym razem eksponatem miesiąca została mosiężna broszka z konwalią wykonana w Polsce w drugiej połowie XX wieku.
Chociaż okres kwitnienia konwalii dobiega końca, to niewątpliwie jest ona jednym z najbardziej popularnych wiosennych kwiatów. Ma również bardzo bogatą symbolikę. W Europie konwalię uważano za kwiat szczęścia, pomyślności i młodości. Jest symbolem czystości i skromności. W mitologii germańskiej była atrybutem bogini wiosny – Ostary (Eostrae). Konwalia występowała także w starych wierzeniach ludowych przypisujących jej boskie pochodzenie. Jedna z opowieści mówiła o tym, że łzy Matki Bożej opłakującej ukrzyżowanie Chrystusa dotykając ziemi zmieniały się w małe kwiatki konwalii. Dlatego nazywano je często „Łzami Naszej Pani”. W niektórych regionach wierzono natomiast, że powstała z łez wygnanej z raju Ewy. Ponieważ ułożenie kwiatów na łodyżce przypomina drabinę, średniowieczni mnisi nazywali tę roślinę także „drabiną do nieba”.
Od średniowiecza konwalia symbolizowała sztukę lekarską oraz wiedzę. Właśnie dlatego Mikołaj Kopernik, który prawo do wykonywania zawodu medyka uzyskał dzięki studiom w Padwie, wielokrotnie był portretowany z konwalią w dłoni.
Od średniowiecza konwalia symbolizowała sztukę lekarską oraz wiedzę. Właśnie dlatego Mikołaj Kopernik, który prawo do wykonywania zawodu medyka uzyskał dzięki studiom w Padwie, wielokrotnie był portretowany z konwalią w dłoni.