W chrześcijaństwie zachodnim w dniu dzisiejszym przypada Wielki Piątek – dzień, w którym wspominana jest męka i śmierć Chrystusa.
Choć wizerunki Ukrzyżowania pojawiły się w sztuce dopiero około V-VI w., motywy związane z Męką Pańską są jednymi z najważniejszych w ikonografii chrześcijańskiej, niezależnie od denominacji. Nawet kościoły protestanckie, które mogą kojarzyć się z walką ze sztuką religijną, u swoich początków akceptowały takie wizerunki. Wcielenie i śmierć Chrystusa za grzechy człowieka są bowiem kwintesencją chrześcijaństwa i jego podstawowym dogmatem.
Na wystawie Współistotny. Wizerunek Chrystusa z sztuce ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur prezentowanych jest szereg dzieł sztuki, które prezentują wydarzenia, które upamiętnia Wielki Piątek. Najliczniej reprezentowane są krucyfiksy, czyli krzyże z postacią ukrzyżowanego Chrystusa, lub fragmenty rzeźb, które niegdyś były przybite do krzyża.
Z punktu widzenia ikonografii bardzo ciekawa jest kwestia odzienia Chrystusa, które w zależności od kroju i koloru mogło pełnić różne funkcje symboliczne, a także pozwalało dość dokładnie datować dzieło sztuki. I tak, możemy wyróżnić dwa główne typy stroju, w którym przedstawiano Jezusa – długie tuniki bez rękawów i perizonium, czyli szarfę osłaniającą jedynie biodra. Ta pierwsza jest bardziej charakterystyczna dla sztuki wschodniej, ta druga zdominowała w IX w. sztukę zachodnią.
Zapraszamy do sal gotyckich olsztyńskiego zamku, aby na własne oczy przekonać się, jak z biegiem lat zmieniało się spojrzenie artystów na te kluczowe dla chrześcijańskiego świata wydarzenia.
Na wystawie Współistotny. Wizerunek Chrystusa z sztuce ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur prezentowanych jest szereg dzieł sztuki, które prezentują wydarzenia, które upamiętnia Wielki Piątek. Najliczniej reprezentowane są krucyfiksy, czyli krzyże z postacią ukrzyżowanego Chrystusa, lub fragmenty rzeźb, które niegdyś były przybite do krzyża.
Z punktu widzenia ikonografii bardzo ciekawa jest kwestia odzienia Chrystusa, które w zależności od kroju i koloru mogło pełnić różne funkcje symboliczne, a także pozwalało dość dokładnie datować dzieło sztuki. I tak, możemy wyróżnić dwa główne typy stroju, w którym przedstawiano Jezusa – długie tuniki bez rękawów i perizonium, czyli szarfę osłaniającą jedynie biodra. Ta pierwsza jest bardziej charakterystyczna dla sztuki wschodniej, ta druga zdominowała w IX w. sztukę zachodnią.
Zapraszamy do sal gotyckich olsztyńskiego zamku, aby na własne oczy przekonać się, jak z biegiem lat zmieniało się spojrzenie artystów na te kluczowe dla chrześcijańskiego świata wydarzenia.
