W Kościołach chrześcijańskich Wielki Czwartek jest wspomnieniem Ostatniej Wieczerzy, którą Jezus spożywał z Apostołami przed jego pojmaniem. Jej przebieg opisany jest w m.in. w Ewangelii wg św. Łukasza.
„A gdy nadeszła pora, zajął miejsce u stołu i Apostołowie z Nim. Wtedy rzekł do nich: «Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami, zanim będę cierpiał. Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w królestwie Bożym». Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie rzekł: «Weźcie go i podzielcie między siebie; albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże». Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!» Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: «Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana».” (Łk 22, 17-20)
Chrystus dając swoim uczniom chleb i wino jako swe Ciało i Krew stworzył fundamenty celebracji Ofiary przez Kościół. Jest to zarazem moment ustanowienia przez Jezusa Wieczerzy Pańskiej, a w doktrynie Kościoła katolickiego sakramentów kapłaństwa i przede wszystkim Eucharystii.
Na wystawie „Współistotny. Wizerunek Chrystusa ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur” prezentujemy dwa obiekty przedstawiające scenę Ostatniej Wieczerzy. Jednym z nich jest rzeźba pochodząca z predelli ołtarza z kościoła ewangelickiego w Górowie Iławeckim, datowana na lata 60. XVII wieku.
Chrystus dając swoim uczniom chleb i wino jako swe Ciało i Krew stworzył fundamenty celebracji Ofiary przez Kościół. Jest to zarazem moment ustanowienia przez Jezusa Wieczerzy Pańskiej, a w doktrynie Kościoła katolickiego sakramentów kapłaństwa i przede wszystkim Eucharystii.
Na wystawie „Współistotny. Wizerunek Chrystusa ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur” prezentujemy dwa obiekty przedstawiające scenę Ostatniej Wieczerzy. Jednym z nich jest rzeźba pochodząca z predelli ołtarza z kościoła ewangelickiego w Górowie Iławeckim, datowana na lata 60. XVII wieku.
