✝ 1949 – 2023
Jeszcze tak nie dawno był w lidzbarskim Zamku, uczestniczył w Kongresie Kopernikańskim…
Urodził się 25 maja 1949 roku w Lidzbarku Warmińskim, zmarł 9 lipca 2023 roku. W latach 2008 – 2015 był kierownikiem Muzeum Warmińskiego/Zamku w Lidzbarku Warmińskim, Oddziału Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Ukończył pedagogikę na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Studium Podyplomowe Kierowania Działalnością Społeczno-Kulturalną, na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował w instytucjach kultury, Urzędzie Miejskim w Lidzbarku Warmińskim, w latach 1994-2007 był dyrektorem Lidzbarskiego Domu Kultury. Był jednym z inicjatorów powstania Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Lidzbarskiej, członkiem Rady Krajowej Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”. Za swoją działalność na rzecz polskiego dziedzictwa kulturowego, oraz środowisk polonijnych, otrzymał w 2021 roku Srebrny Krzyż Zasługi. Po odejściu na emeryturę często gościł w zamku, bywał na wydarzeniach, serdeczny, życzliwy, pomocny, pozostawił w maszynopisie pracę na temat losów lidzbarskiego zamku w latach pięćdziesiątych XX wieku. Z racji rodzinnych korzeni, też za jego sprawą w Lidzbarku Warmińskim, rozwinęła się i jest kultywowana tradycja święta Kaziuki-Wilniuki. Był pomysłodawcą jednej z głośnych wystaw czasowych ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur, autorstwa Grażyny Prusińskiej; „Artyści z kręgu szkoły wileńskiej XIX/XX”.
Na fotografii zdjęcie z wystawy, w tle portret Ignacego Krasickiego, namalowany przez Franciszka Smuglewicza (twórcy wileńskiej szkoły malarskiej), za sprawą pana Władysława portret włączony został do stałej wystawy „Wielcy mieszkańcy zamku lidzbarskiego”.
Urodził się 25 maja 1949 roku w Lidzbarku Warmińskim, zmarł 9 lipca 2023 roku. W latach 2008 – 2015 był kierownikiem Muzeum Warmińskiego/Zamku w Lidzbarku Warmińskim, Oddziału Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Ukończył pedagogikę na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Studium Podyplomowe Kierowania Działalnością Społeczno-Kulturalną, na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował w instytucjach kultury, Urzędzie Miejskim w Lidzbarku Warmińskim, w latach 1994-2007 był dyrektorem Lidzbarskiego Domu Kultury. Był jednym z inicjatorów powstania Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Lidzbarskiej, członkiem Rady Krajowej Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”. Za swoją działalność na rzecz polskiego dziedzictwa kulturowego, oraz środowisk polonijnych, otrzymał w 2021 roku Srebrny Krzyż Zasługi. Po odejściu na emeryturę często gościł w zamku, bywał na wydarzeniach, serdeczny, życzliwy, pomocny, pozostawił w maszynopisie pracę na temat losów lidzbarskiego zamku w latach pięćdziesiątych XX wieku. Z racji rodzinnych korzeni, też za jego sprawą w Lidzbarku Warmińskim, rozwinęła się i jest kultywowana tradycja święta Kaziuki-Wilniuki. Był pomysłodawcą jednej z głośnych wystaw czasowych ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur, autorstwa Grażyny Prusińskiej; „Artyści z kręgu szkoły wileńskiej XIX/XX”.
Na fotografii zdjęcie z wystawy, w tle portret Ignacego Krasickiego, namalowany przez Franciszka Smuglewicza (twórcy wileńskiej szkoły malarskiej), za sprawą pana Władysława portret włączony został do stałej wystawy „Wielcy mieszkańcy zamku lidzbarskiego”.
