Ekslibris Szczepana Styranowskiego (1923-2019)
Autor: Grzegorz Kumorowicz
Ekslibris jest „najwłaściwszym i najszlachetniejszym sposobem oznaczenia własności książki, gdyż jako miniaturowe dzieło sztuki graficznej budzi uczucia estetyczne, będąc jednocześnie dowodem kultury jego właściciela”. / M. Wojciechowski/
Małgorzata Korolko należała do grupy, która tworzyła olsztyńskie środowisko artystyczne. Piękno warmińskiej przyrody, oryginalność miast i miasteczek, ludzkich osobowości zamykała w sztuce, stającej się nośnikiem pamięci i indywidualnym sposobem postrzegania świata. W krajobraz ten wpisywali się również jej znajomi i przyjaciele m.in. Maria Szymańska, Kazimierz Majewski, Jan Wiechno, Witold Jarosz. Często bliscy obdarowani ekslibrisem, związani byli ze środowiskiem artystycznym, prawniczym, intelektualnym. Tak też jest w przypadku sędziego Szczepana Styranowskiego.
Szczepan Styranowski był polskim sędzią, działaczem społecznym, posłem na Sejm PRL VIII kadencji (1980–1985). Sprawował funkcję prezesa Sądu Powiatowego w Lidzbarku Warmińskim oraz Biskupcu Reszelskim. Od 1966 zasiadał w Sądzie Wojewódzkim w Olsztynie. Podczas działalności w Lidzbarku i Biskupcu był mocno zaangażowany w sprawy społeczne. Założył klub młodzieżowy „Pojezierze” na lidzbarskim Zamku, a w Biskupcu Klub Przyjaciół Starszego Człowieka.
Sprawował mandat radnego Powiatowej Rady Narodowej Lidzbarka Warmińskiego i Biskupca oraz Miejskiej Rady Narodowej Olsztyna. Styranowski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Sędzia od zawsze czuł głęboką potrzebę pomagania innym. Stąd właśnie nadanie mu tytułu Prawnika Pro Bono, czyli działającego dla dobra publicznego, dla dobra ogółu. Pomoc taka jest bezpłatna i stanowi duże wsparcie dla ludzi niemających środków finansowych na porady w kancelarii prawniczej. Działalność Styranowskiego w tym zakresie była kierowana bezinteresowną troską i dobroczynnością skierowaną na drugiego człowieka.
Na ekslibrysie inicjały układają się w paragraf wyróżniony kolorem czerwonym. Ozdobne liternictwo kontrastuje z czarnym tłem, chociaż sam znak jest oszczędny a jego forma skromna, bez dodatkowych ozdób.
Szczepan Styranowski zmarł w lipcu 2019 roku. Jest pochowany na cmentarzu komunalnym w Olsztynie.
Małgorzata Korolko należała do grupy, która tworzyła olsztyńskie środowisko artystyczne. Piękno warmińskiej przyrody, oryginalność miast i miasteczek, ludzkich osobowości zamykała w sztuce, stającej się nośnikiem pamięci i indywidualnym sposobem postrzegania świata. W krajobraz ten wpisywali się również jej znajomi i przyjaciele m.in. Maria Szymańska, Kazimierz Majewski, Jan Wiechno, Witold Jarosz. Często bliscy obdarowani ekslibrisem, związani byli ze środowiskiem artystycznym, prawniczym, intelektualnym. Tak też jest w przypadku sędziego Szczepana Styranowskiego.
Szczepan Styranowski był polskim sędzią, działaczem społecznym, posłem na Sejm PRL VIII kadencji (1980–1985). Sprawował funkcję prezesa Sądu Powiatowego w Lidzbarku Warmińskim oraz Biskupcu Reszelskim. Od 1966 zasiadał w Sądzie Wojewódzkim w Olsztynie. Podczas działalności w Lidzbarku i Biskupcu był mocno zaangażowany w sprawy społeczne. Założył klub młodzieżowy „Pojezierze” na lidzbarskim Zamku, a w Biskupcu Klub Przyjaciół Starszego Człowieka.
Sprawował mandat radnego Powiatowej Rady Narodowej Lidzbarka Warmińskiego i Biskupca oraz Miejskiej Rady Narodowej Olsztyna. Styranowski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Sędzia od zawsze czuł głęboką potrzebę pomagania innym. Stąd właśnie nadanie mu tytułu Prawnika Pro Bono, czyli działającego dla dobra publicznego, dla dobra ogółu. Pomoc taka jest bezpłatna i stanowi duże wsparcie dla ludzi niemających środków finansowych na porady w kancelarii prawniczej. Działalność Styranowskiego w tym zakresie była kierowana bezinteresowną troską i dobroczynnością skierowaną na drugiego człowieka.
Na ekslibrysie inicjały układają się w paragraf wyróżniony kolorem czerwonym. Ozdobne liternictwo kontrastuje z czarnym tłem, chociaż sam znak jest oszczędny a jego forma skromna, bez dodatkowych ozdób.
Szczepan Styranowski zmarł w lipcu 2019 roku. Jest pochowany na cmentarzu komunalnym w Olsztynie.
