W 2007 roku Robert Rumas zrealizował projekt „Alokacja” zainspirowany działalnością Mikołaja Kopernika jako administratora diecezji warmińskiej, zamieszkałego w olsztyńskim zamku w 1516 roku.
Jedną z wielu aktywności uczonego było zasiedlanie gospodarstw opuszczonych lub zniszczonych wskutek wojen toczonych w I poł. XVI w. W prowadzonej między 1516 a 1521 rokiem księdze „Lokacje łanów opuszczonych” Kopernik zamieścił 66 zapisów, w tym te o nowych osadnikach, wymieniając szczegóły: przekazany inwentarz, narzędzia, czas zwolnienia z obowiązku płacenia corocznych należności. W notach znaleźć można informacje świadczące o uważności, z jaką traktował gospodarzy, którzy z racji wieku nie mogli już sprostać oczekiwaniom administracji kapituły – zwalniał ich z czynszów, przyznawał renty, umożliwiał pozostanie do końca we wsi, w której spędzili szmat życia. Było to o wiele ponad ówczesne standardy.
Tytuł projektu parafrazuje i nawiązuje do średniowiecznego pojęcia lokacji, a bezpośrednio – do lokacyjnej działalności Mikołaja Kopernika. Alokacja to współczesny termin dotyczący planowania i należący do dziedziny ekonomii.
Artysta redefiniuje pojęcie „łanów opuszczonych”, poszerzając je o kwestie bezrobocia i alienacji dotykających mieszkańców w nowej, postkomunistycznej rzeczywistości tzw. młodego kapitalizmu. Projekt jest reakcją na współczesne formy wyzysku, porzucenie zdegradowanych i nierokujących gospodarczo miejsc, porzucenie społeczności bezradnej, osamotnionej i niepotrafiącej się odnaleźć w ekonomicznie nowej przestrzeni.
Artysta założył, że oryginalne dokumenty z podróży administracyjnych Mikołaja Kopernika staną się dla niego pierwowzorem do stworzenia planu nowych lokacyjnych, a właściwie alokacyjnych podróży i strategii nadania nowego zaznaczenia wybranym lub napotkanym miejscom.
„Chciałbym, podobnie jak Kopernik, uczestniczyć w krótkich studyjnych podróżach po terenach dawnych, częściowo opuszczonych PGR-ów. Wizyty te mają doprowadzić do wykonania dokumentacji współczesnej egzystencji, ale też do rozwinięcia projektu o kontakty z ludźmi, a szczególnie z dziećmi, które tam mieszkają – w celu zaprojektowania ich przyszłości, z uwzględnieniem rzeczywistości politycznej i społecznej, ale i marzeń bohaterów opowieści. W tym momencie będzie to krytyczne ustosunkowanie się do współczesnego kapitalistycznego rozumienia terminu alokacji, nieuwzględniającej w wielu wypadkach człowieka”. Robert Rumas
Alokacja zasobów – w planowaniu strategicznym jest zamiarem użycia dostępnych środków, w szczególności w bliskiej przyszłości, po to, by osiągnąć konkretne cele w dalekiej przyszłości.
Robert Rumas (ur. 1966), absolwent gdańskiej PWSSP, uzyskał dyplom w 1991 roku. Artysta od początku swojej działalności wpisuje się w nurt sztuki krytycznej, podejmującej dyskurs z tradycją osadzonej w religii katolickiej polskiej tożsamości i konwencjonalnie pojętych wartości. Jego artystyczne demonstracje w miejskiej przestrzeni wywoływały kontrowersje i protesty, choć ich naiwna forma zdawała się łagodnie muskać temat – liczył się kontekst (Termofory x 8, Długi Targ, Gdańsk). Wykorzystywał strategię manipulacji społecznej do realizacji artystycznych projektów, przewrotnie konstruował przekaz, budząc namysł poza powszechnie przyjętymi schematami.
GP
Tytuł projektu parafrazuje i nawiązuje do średniowiecznego pojęcia lokacji, a bezpośrednio – do lokacyjnej działalności Mikołaja Kopernika. Alokacja to współczesny termin dotyczący planowania i należący do dziedziny ekonomii.
Artysta redefiniuje pojęcie „łanów opuszczonych”, poszerzając je o kwestie bezrobocia i alienacji dotykających mieszkańców w nowej, postkomunistycznej rzeczywistości tzw. młodego kapitalizmu. Projekt jest reakcją na współczesne formy wyzysku, porzucenie zdegradowanych i nierokujących gospodarczo miejsc, porzucenie społeczności bezradnej, osamotnionej i niepotrafiącej się odnaleźć w ekonomicznie nowej przestrzeni.
Artysta założył, że oryginalne dokumenty z podróży administracyjnych Mikołaja Kopernika staną się dla niego pierwowzorem do stworzenia planu nowych lokacyjnych, a właściwie alokacyjnych podróży i strategii nadania nowego zaznaczenia wybranym lub napotkanym miejscom.
„Chciałbym, podobnie jak Kopernik, uczestniczyć w krótkich studyjnych podróżach po terenach dawnych, częściowo opuszczonych PGR-ów. Wizyty te mają doprowadzić do wykonania dokumentacji współczesnej egzystencji, ale też do rozwinięcia projektu o kontakty z ludźmi, a szczególnie z dziećmi, które tam mieszkają – w celu zaprojektowania ich przyszłości, z uwzględnieniem rzeczywistości politycznej i społecznej, ale i marzeń bohaterów opowieści. W tym momencie będzie to krytyczne ustosunkowanie się do współczesnego kapitalistycznego rozumienia terminu alokacji, nieuwzględniającej w wielu wypadkach człowieka”. Robert Rumas
Alokacja zasobów – w planowaniu strategicznym jest zamiarem użycia dostępnych środków, w szczególności w bliskiej przyszłości, po to, by osiągnąć konkretne cele w dalekiej przyszłości.
Robert Rumas (ur. 1966), absolwent gdańskiej PWSSP, uzyskał dyplom w 1991 roku. Artysta od początku swojej działalności wpisuje się w nurt sztuki krytycznej, podejmującej dyskurs z tradycją osadzonej w religii katolickiej polskiej tożsamości i konwencjonalnie pojętych wartości. Jego artystyczne demonstracje w miejskiej przestrzeni wywoływały kontrowersje i protesty, choć ich naiwna forma zdawała się łagodnie muskać temat – liczył się kontekst (Termofory x 8, Długi Targ, Gdańsk). Wykorzystywał strategię manipulacji społecznej do realizacji artystycznych projektów, przewrotnie konstruował przekaz, budząc namysł poza powszechnie przyjętymi schematami.
GP
