Ze względu na doświadczenia historyczne Polaków wyjątkowo ważne jest dla nas Święto Trzeciego Maja, które upamiętnia uchwaloną przez Sejm Czteroletni, jedną z pierwszych konstytucji na świecie.
Archiwalna „Gazeta Olsztyńska” często odnosiła się na swoich łamach do wielkich rocznic narodowych, także do 3 maja. W wydaniu pisma z 4 maja 1927 znajduje się artykuł „Wieki dzień narodu”, który tłumaczy przyczyny uchwalenia oraz główne zapisy Ustawy Rządowej z 3 maja z 1791 r. Natomiast tekst zatytułowany „Zatętniło życie polskie zgodnym, harmonijnym rytmem, poświęcony majowemu świętu odnaleźć możemy w 104 numerze „Gazety” z 7 maja 1938 r. Święto Trzeciego Maja – jako państwowe – ustanowiono oficjalnie pięć miesięcy po odzyskaniu niepodległości, 29 kwietnia 1919 r. Niestety, w styczniu 1951 r. zostało ono zdelegalizowane. Władza ludowa nawiązała więc niechlubnie do zakazów, jakie stosowali w tym względzie trzej zaborcy. Formalne przywrócenie święta nastąpiło dopiero w roku 1990, po zmianie ustrojowej. Warto zauważyć, że obchody rocznicy Konstytucji 3 maja były już od 1792 r. pretekstem do eksponowania barw narodowych. Współcześnie nawiązujemy do tej tradycji.
W 2004 r. 2 maja ustanowiono Dniem Flagi Rzeczypospolitej. Co do 1 maja to wspomnienia o obchodach organizowanych w tym dniu są często pejoratywne – obowiązek maszerowania, długie przemowy itd. Te czasy przypominają nam zamieszczone poniżej etykiety zapałczane ze zbiorów Domu „Gazety Olsztyńskiej”. Przymus uczestnictwa w pochodach pierwszomajowych był dla społeczeństwa tym dotkliwszy, że zabraniano organizowania uroczystości związanych z Narodowym Świętem 3 Maja. Jednak warto wspomnieć, że Święto Pracy jako święto klasy robotniczej obchodzone od 1890 r., upamiętniać miało strajk z Chicago, zorganizowany cztery lata wcześniej w ramach walki o ośmiogodzinny dzień pracy. W powojennej Polsce święto zostało uznane za państwowe w 1950 r.
W 2004 r. 2 maja ustanowiono Dniem Flagi Rzeczypospolitej. Co do 1 maja to wspomnienia o obchodach organizowanych w tym dniu są często pejoratywne – obowiązek maszerowania, długie przemowy itd. Te czasy przypominają nam zamieszczone poniżej etykiety zapałczane ze zbiorów Domu „Gazety Olsztyńskiej”. Przymus uczestnictwa w pochodach pierwszomajowych był dla społeczeństwa tym dotkliwszy, że zabraniano organizowania uroczystości związanych z Narodowym Świętem 3 Maja. Jednak warto wspomnieć, że Święto Pracy jako święto klasy robotniczej obchodzone od 1890 r., upamiętniać miało strajk z Chicago, zorganizowany cztery lata wcześniej w ramach walki o ośmiogodzinny dzień pracy. W powojennej Polsce święto zostało uznane za państwowe w 1950 r.