Dzięki wsparciu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku 2022 r. dofinansowany został projekt p.n. Polscy spadkobiercy dziedzictwa Prussia-Museum, cz. 1: „Depot Heydeck” w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.
Ma on na celu opracowanie dokumentów ze spuścizny profesora Johannesa Wilhelma Heydecka (1835-1910), artysty – malarza, a zarazem wybitnego XIX-wiecznego prahistoryka.
Znajdujące się w kolekcji olsztyńskiego Muzeum pozostałości tego archiwum, określanego w przedwojennej literaturze mianem „Depot Heydeck”, stanowią wybór odręcznych ilustracji, fotografii i rękopisów uczonego, dokumentujących część z jego licznych badań terenowych. Ich treść odnosi się do trzydziestu kilku spośród około 80. stanowisk, badanych przez niego w latach 1873-1899 na zlecenie Towarzystwa Starożytności Prussia w Królewcu. Znaczną część zachowanych w Olsztynie archiwaliów ze spuścizny stanowią dokumenty nigdzie nie publikowane. Na osobne podkreślenie zasługuje też niespotykana jakość i wysoki profesjonalizm (a nierzadko wręcz walory artystyczne) tych źródeł, wyprzedzających swoją epokę pod względem standardów metodyki o przynajmniej pół stulecia, np. przez pionierskie zastosowanie fotografii w terenie. Zdeponowany na początku XX w. w zbiorach królewieckiego Prussia-Museum „Depot Heydeck” trafił do Olsztyna razem z częścią zbiorów archeologicznych tej placówki, ewakuowanych pod koniec II wojny światowej. Z uwagi na unikalny charakter, a przy tym zły stan zachowania i postępujące procesy destrukcji, staraniem Muzeum Warmii i Mazur, całość zbioru została poddana restauracji i konserwacji w 2005 r.
„Depot Heydeck” stanowi obecnie jedyny zachowany w Polsce zespół dokumentacji terenowej z wykopalisk prowadzonych na terenie ziem pruskich u schyłku XIX w. Jest też jedną z niewielu na terenie naszego kraju pozostałości po nieistniejącym już Prussia-Museum, które do 1945 r. zaliczano w poczet najważniejszych instytucji archeologicznych Europy. Ta słynna kolekcja została u schyłku ostatniej wojny w przeważającej mierze zniszczona, a jej pozostałości uległy rozproszeniu, znajdując się dziś przede wszystkim w muzeach Berlina, Kaliningradu i Olsztyna.
Prócz digitalizacji i krytycznej analizy zespołu, projekt zakłada również kwerendy archiwalne w celu odszukania ew. nieznanych elementów „Depot Heydeck” w takich instytucjach jak:
- Museum für Vor und Frühgeschichte w Berlinie, gdzie znajduje się największy zespół zachowanych archiwaliów oraz zabytków z kolekcji dawnego Prussia-Museum.
- Georg-August-Universität Göttingen, w zespole ze spuścizną archiwalną Carla Engla, który na potrzeby pracy naukowej wykonywał m.in. wypisy i fotografie zabytków i dokumentacji Prussia-Museum.
Jednym z elementów projektu była również konferencja naukowa, poświęcona fenomenowi „Depot Heydeck”, która odbyła się na olsztyńskim zamku 12 grudnia 2022 r.
->TU LINK DO WYDARZENIA NA NASZEJ STRONIE WWW
https://muzeum.olsztyn.pl/6700,konferencja-quotdepot-heydeckquot.html
Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Badanie polskich strat wojennych” (umowa nr 05292/22/FPK/DDZ)
Znajdujące się w kolekcji olsztyńskiego Muzeum pozostałości tego archiwum, określanego w przedwojennej literaturze mianem „Depot Heydeck”, stanowią wybór odręcznych ilustracji, fotografii i rękopisów uczonego, dokumentujących część z jego licznych badań terenowych. Ich treść odnosi się do trzydziestu kilku spośród około 80. stanowisk, badanych przez niego w latach 1873-1899 na zlecenie Towarzystwa Starożytności Prussia w Królewcu. Znaczną część zachowanych w Olsztynie archiwaliów ze spuścizny stanowią dokumenty nigdzie nie publikowane. Na osobne podkreślenie zasługuje też niespotykana jakość i wysoki profesjonalizm (a nierzadko wręcz walory artystyczne) tych źródeł, wyprzedzających swoją epokę pod względem standardów metodyki o przynajmniej pół stulecia, np. przez pionierskie zastosowanie fotografii w terenie. Zdeponowany na początku XX w. w zbiorach królewieckiego Prussia-Museum „Depot Heydeck” trafił do Olsztyna razem z częścią zbiorów archeologicznych tej placówki, ewakuowanych pod koniec II wojny światowej. Z uwagi na unikalny charakter, a przy tym zły stan zachowania i postępujące procesy destrukcji, staraniem Muzeum Warmii i Mazur, całość zbioru została poddana restauracji i konserwacji w 2005 r.
„Depot Heydeck” stanowi obecnie jedyny zachowany w Polsce zespół dokumentacji terenowej z wykopalisk prowadzonych na terenie ziem pruskich u schyłku XIX w. Jest też jedną z niewielu na terenie naszego kraju pozostałości po nieistniejącym już Prussia-Museum, które do 1945 r. zaliczano w poczet najważniejszych instytucji archeologicznych Europy. Ta słynna kolekcja została u schyłku ostatniej wojny w przeważającej mierze zniszczona, a jej pozostałości uległy rozproszeniu, znajdując się dziś przede wszystkim w muzeach Berlina, Kaliningradu i Olsztyna.
Prócz digitalizacji i krytycznej analizy zespołu, projekt zakłada również kwerendy archiwalne w celu odszukania ew. nieznanych elementów „Depot Heydeck” w takich instytucjach jak:
- Museum für Vor und Frühgeschichte w Berlinie, gdzie znajduje się największy zespół zachowanych archiwaliów oraz zabytków z kolekcji dawnego Prussia-Museum.
- Georg-August-Universität Göttingen, w zespole ze spuścizną archiwalną Carla Engla, który na potrzeby pracy naukowej wykonywał m.in. wypisy i fotografie zabytków i dokumentacji Prussia-Museum.
Jednym z elementów projektu była również konferencja naukowa, poświęcona fenomenowi „Depot Heydeck”, która odbyła się na olsztyńskim zamku 12 grudnia 2022 r.
->TU LINK DO WYDARZENIA NA NASZEJ STRONIE WWW
https://muzeum.olsztyn.pl/6700,konferencja-quotdepot-heydeckquot.html
Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Badanie polskich strat wojennych” (umowa nr 05292/22/FPK/DDZ)
