#OdDeskiDoDeski
Po śmierci Jerzego Schönfelsa oficyna braniewska zarządzana była krótko przez jego żonę Katarzynę. W 1631 r. sprzedała ją, za kwotę 500 florenów, pracującemu w Braniewie introligatorowi Kacprowi Weingärtnerowi (-1658). Do działalności wydawniczej przystąpił on jednak dopiero w 1636 r. Przyczyną tak długiej przerwy była okupacja miasta przez wojska szwedzkie (opuścili miasto w 1635 r. po podpisaniu rozejmu w Sztumskiej Wsi) oraz fakt, że nie był on czeladnikiem – drukarzem. W 1636 r. za zgodą rady miejskiej zatrudnił pomocnika, dzięki czemu drukarnia mogła wznowić działalność. Właścicielem oficyny był do 1658 r.
Spod jego prasy wyszło 59 druków. Tematykę wydawnictw wzbogacił o literaturę klasyczną. W zbiorach Biblioteki MWiM znajduje się sześć jego publikacji. Wszystkie wytłoczone zostały w latach 40. XVII w.
Przykładem literatury klasycznej i jednocześnie szkolnego podręcznika są wydane przez niego dzieła Owidiusza. Tworzą one współoprawny tom, oprawiony w tekturę. Pierwszy tytuł P. Ovidii Nasonis Fastorvm libri VI wydany został w 1644 r. Ramą kompozycyjną owego dzieła jest kalendarz. Poeta objaśnia genezę tradycyjnych rzymskich świąt, uroczystości, obchodów i rocznic. Treść obejmuje wyłącznie sześć pierwszych miesięcy roku. Drugim utworem jest zbiór elegii Owidiusza pt. P. Ovidii nasonis de Tristibus libri V. Ex accvratissimis virorvm doetissimorvm castigationibus et in lucem editi. Wydawnictwo składa się z poetyckich listów skierowanych do żony, przyjaciół i cesarza Augusta, które Owidiusz pisał podczas wygnania do Tomi. Taki sam układ karty tytułowej posiada trzeci współoprawny utwór pt. De Ponto Libri IV E manu Scripti antquioribus castigationes redditi. Autor doszukuje się w nim przyczyn swojego wygnania.
W 1645 r. Weingärtner opublikował również pracę kanonika Wawrzyńca Jana Rudawskiego (1617–1674) pt. Vsvs Horologii Sciotherici: Illvstrissimo Principi Ac Reverendissimo Domino, D. Venceslao Comiti A Leszno Episcopo Varmiensi Et Sambiensi Oblati. Jest to niewielkich rozmiarów broszura będąca rozprawą na temat używania zegara słonecznego. Zadedykowana została nowo wybranemu biskupowi warmińskiemu Wacławowi Leszczyńskiemu (1605–1666). Tekst wydrukowany został dużą, czytelną czcionką. Uzupełniono go kilkoma ozdobnikami. Na odwrocie karty tytułowej zamieszczono aforyzm filozofa rzymskiego Seneki.
Spod jego prasy wyszło 59 druków. Tematykę wydawnictw wzbogacił o literaturę klasyczną. W zbiorach Biblioteki MWiM znajduje się sześć jego publikacji. Wszystkie wytłoczone zostały w latach 40. XVII w.
Przykładem literatury klasycznej i jednocześnie szkolnego podręcznika są wydane przez niego dzieła Owidiusza. Tworzą one współoprawny tom, oprawiony w tekturę. Pierwszy tytuł P. Ovidii Nasonis Fastorvm libri VI wydany został w 1644 r. Ramą kompozycyjną owego dzieła jest kalendarz. Poeta objaśnia genezę tradycyjnych rzymskich świąt, uroczystości, obchodów i rocznic. Treść obejmuje wyłącznie sześć pierwszych miesięcy roku. Drugim utworem jest zbiór elegii Owidiusza pt. P. Ovidii nasonis de Tristibus libri V. Ex accvratissimis virorvm doetissimorvm castigationibus et in lucem editi. Wydawnictwo składa się z poetyckich listów skierowanych do żony, przyjaciół i cesarza Augusta, które Owidiusz pisał podczas wygnania do Tomi. Taki sam układ karty tytułowej posiada trzeci współoprawny utwór pt. De Ponto Libri IV E manu Scripti antquioribus castigationes redditi. Autor doszukuje się w nim przyczyn swojego wygnania.
W 1645 r. Weingärtner opublikował również pracę kanonika Wawrzyńca Jana Rudawskiego (1617–1674) pt. Vsvs Horologii Sciotherici: Illvstrissimo Principi Ac Reverendissimo Domino, D. Venceslao Comiti A Leszno Episcopo Varmiensi Et Sambiensi Oblati. Jest to niewielkich rozmiarów broszura będąca rozprawą na temat używania zegara słonecznego. Zadedykowana została nowo wybranemu biskupowi warmińskiemu Wacławowi Leszczyńskiemu (1605–1666). Tekst wydrukowany został dużą, czytelną czcionką. Uzupełniono go kilkoma ozdobnikami. Na odwrocie karty tytułowej zamieszczono aforyzm filozofa rzymskiego Seneki.