Rzeźbiarka i poetka, absolwentka krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiowała u wybitnego rzeźbiarza, profesora Konstantego Laszczki. Dyplom obroniła w 1929 roku.
Po studiach uczyła plastyki w gimnazjum w Kobryniu. Na wystawie w Pińsku (1935) otrzymała złoty medal za rzeźbę „Poleszuczka z dzieckiem”, która została kupiona od artystki i podarowana marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu. Wystawiała swoje prace m.in. w Brześciu i Warszawie. Otrzymała stypendium państwowe, które spędziła we Włoszech. W 1954 roku zamieszkała w Olsztynie i tu spędziła resztę życia.
Jest autorką prawie tysiąca rzeźb. Znane są jej olsztyńskie realizacje plenerowe, m.in. portret Adama Mickiewicza przed I Liceum Ogólnokształcącym, trzy rzeźby w parku Podzamcze i nad Łyną. Miała około 70 wystaw indywidualnych i zespołowych w kraju i za granicą. Jej rzeźby znajdują się m.in. w muzeach w: Warszawie, Olsztynie, Brześciu. Była wybitną portrecistką, której pozowały znane postaci. Potrafiła znakomicie ująć podobieństwo fizyczne, ale też charakter i aurę portretowanych.
Aktywnie uczestniczyła w życiu artystycznym Olsztyna. Angażowała się w działalność miejscowego oddziału Polskiego Związku Artystów Plastyków i Towarzystwa Miłośników Olsztyna, którego była współzałożycielką Napisała ponad tysiąc wierszy, aforyzmów, fraszek i erotyków.
Na frontonie gmachu rektoratu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, opodal miejsca, gdzie znajdowała się jej pracowania, umieszczono w 1992 roku tablicę pamiątkową z wizerunkiem artystki i napisem „Balbina Świtycz-Widacka (1901–1972). Rzeźbą swoją ukochała Warmię i Mazury”.
Balbina Świtycz-Widacka (1901-1972)
Portret prof. Tadeusza Kotarbińskiego, 1962
„Poza centrum. Sztuka olsztyńskiego środowiska plastycznego po 1945”. Sale barokowe olsztyńskiego zamku.
#wystawaPozaCentrum
Jest autorką prawie tysiąca rzeźb. Znane są jej olsztyńskie realizacje plenerowe, m.in. portret Adama Mickiewicza przed I Liceum Ogólnokształcącym, trzy rzeźby w parku Podzamcze i nad Łyną. Miała około 70 wystaw indywidualnych i zespołowych w kraju i za granicą. Jej rzeźby znajdują się m.in. w muzeach w: Warszawie, Olsztynie, Brześciu. Była wybitną portrecistką, której pozowały znane postaci. Potrafiła znakomicie ująć podobieństwo fizyczne, ale też charakter i aurę portretowanych.
Aktywnie uczestniczyła w życiu artystycznym Olsztyna. Angażowała się w działalność miejscowego oddziału Polskiego Związku Artystów Plastyków i Towarzystwa Miłośników Olsztyna, którego była współzałożycielką Napisała ponad tysiąc wierszy, aforyzmów, fraszek i erotyków.
Na frontonie gmachu rektoratu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, opodal miejsca, gdzie znajdowała się jej pracowania, umieszczono w 1992 roku tablicę pamiątkową z wizerunkiem artystki i napisem „Balbina Świtycz-Widacka (1901–1972). Rzeźbą swoją ukochała Warmię i Mazury”.
Balbina Świtycz-Widacka (1901-1972)
Portret prof. Tadeusza Kotarbińskiego, 1962
„Poza centrum. Sztuka olsztyńskiego środowiska plastycznego po 1945”. Sale barokowe olsztyńskiego zamku.
#wystawaPozaCentrum