#muzealnaprzystawka
Orationes Francisci Philelfi cum quibusdam alijs eiusd operibus ad oratoriam summopere conducentibus — autorstwa Francesco Filelfo.
Biblioteka Starego Miasta Królewca powstała w 1541 r. Jej początek dał zapis testamentowy niemieckiego pastora, nauczyciela, reformatora, autora pieśni religijnych i bibliofila Johanna Graumanna (1487-1541); (zwanego również pod pseudonimem Johann Poliander). Przekazał on w darze około tysiąca woluminów, zawierających przede wszystkim pisma teologów protestanckich oraz klasyków greckich i rzymskich. W XVII i na początku XVIII wieku księgozbiór Biblioteki powiększał się dzięki kolejnym darowiznom oraz zakupom za pieniądze z kasy miejskiej. W 1724 r. po połączeniu Starego Miasta oraz Knipawy i Lipnika w jeden organizm miejski, książnica stała się Biblioteką Miejską Królewca (Stadtbibliothek). W ostatnich latach II wojny światowej jej zbiory liczyły około 140 000 druków. Biblioteka zniszczona została w sierpniu 1944 r. podczas bombardowania Królewca.
W wyniku działań wojennych księgozbiór królewiecki został rozproszony. Woluminy trafiły do kilkunastu bibliotek m.in. do Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu, Biblioteki Gdańskiej PAN, Biblioteki Narodowej w Warszawie oraz Biblioteki Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.
W zbiorach olsztyńskiej muzealnej Biblioteki znajduje się kilkadziesiąt woluminów pochodzących z Królewca. W kolekcji zbiorów specjalnych bardzo interesujące są zwłaszcza te stare druki, które były częścią zapisu testamentowego Johanna Graumanna. O przynależności do tego zbioru świadczą przede wszystkim znaki własnościowe. Drzeworytniczy ekslibris umieszczany w woluminach imitował starą pieczęć o średnicy 50 mm. W otoku widnieje napis EX BIBLIOTHECA VETERIS OPPIDI REGIOMONT, zaś pośrodku umieszczony został herb Starego Miasta.
W kilkunastu egzemplarzach znajduje się również rękopiśmienny zapis proweniencyjny Graumanna. Widnieje on m.in. w wydanym w 1515 r. druku pt. Orationes Francisci Philelfi cum quibusdam alijs eiusd operibus ad oratoriam summopere conducentibus (sygn. St.Dr. 94) autorstwa Francesco Filelfo (1398-1481) – włoskiego humanisty renesansowego. Owy druk wydany został w Paryżu w oficynie Jeana Petit (1492-1530). Współoprawny jest z trzema woluminami, które również należały do Graumanna. Całość oprawiona została w deskę obleczoną w jasną skórę – tzw. oprawa mnisza. Blok zszyty został na 3 podwójne zwięzy, tworzące poziome garby na grzbiecie. Widoczne są również dwie zapinki metalowo – rzemienne.
Zdjęcie: Orationes Francisci Philelfi cum quibusdam alijs eiusd operibus ad oratoriam summopere conducentibus — autorstwa Francesco Filelfo.
W wyniku działań wojennych księgozbiór królewiecki został rozproszony. Woluminy trafiły do kilkunastu bibliotek m.in. do Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu, Biblioteki Gdańskiej PAN, Biblioteki Narodowej w Warszawie oraz Biblioteki Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.
W zbiorach olsztyńskiej muzealnej Biblioteki znajduje się kilkadziesiąt woluminów pochodzących z Królewca. W kolekcji zbiorów specjalnych bardzo interesujące są zwłaszcza te stare druki, które były częścią zapisu testamentowego Johanna Graumanna. O przynależności do tego zbioru świadczą przede wszystkim znaki własnościowe. Drzeworytniczy ekslibris umieszczany w woluminach imitował starą pieczęć o średnicy 50 mm. W otoku widnieje napis EX BIBLIOTHECA VETERIS OPPIDI REGIOMONT, zaś pośrodku umieszczony został herb Starego Miasta.
W kilkunastu egzemplarzach znajduje się również rękopiśmienny zapis proweniencyjny Graumanna. Widnieje on m.in. w wydanym w 1515 r. druku pt. Orationes Francisci Philelfi cum quibusdam alijs eiusd operibus ad oratoriam summopere conducentibus (sygn. St.Dr. 94) autorstwa Francesco Filelfo (1398-1481) – włoskiego humanisty renesansowego. Owy druk wydany został w Paryżu w oficynie Jeana Petit (1492-1530). Współoprawny jest z trzema woluminami, które również należały do Graumanna. Całość oprawiona została w deskę obleczoną w jasną skórę – tzw. oprawa mnisza. Blok zszyty został na 3 podwójne zwięzy, tworzące poziome garby na grzbiecie. Widoczne są również dwie zapinki metalowo – rzemienne.
Zdjęcie: Orationes Francisci Philelfi cum quibusdam alijs eiusd operibus ad oratoriam summopere conducentibus — autorstwa Francesco Filelfo.
