W czwartek 23 września 2021 r. do naszego muzeum powróciły z Zamku Królewskiego w Warszawie wyjątkowe portrety, które wypożyczaliśmy na wystawę zatytułowaną „Świat Rembrandta. Artyści. Mieszczanie. Odkrywcy”.
Wśród pięciu dzieł znajdują się wizerunki osobistości takich, jak Amalia zu Solms Braunfels, jej syn i synowa – Wilhelm II van Nassau Oranje i Maria Stuart, ich syn (a wnuk Amalii) Wilhelm III oraz osoba, o której opowiemy poniżej.
Prezentowany portret przedstawia Ottona van Limburg Stirum Bronckhorst w reprezentacyjnej pozie, w ujęciu ¾. Portretowany wyobrażony został z odkrytą głową, długimi, lekko falistymi, spływającymi do ramion włosami. Twarz raczej pełna, czoło wysokie, wąsy i mała bródka (tylko pod linią dolnej wargi). Ubrany w czernioną paradną zbroję ze srebrnymi nitami. Na lewym ramieniu zawiązana pomarańczowa szarfa z ozdobnym brzegiem. Lewa dłoń w rękawicy oparta o biodro; prawa dłoń odkryta, dzierżąca regiment. W tle, z lewej strony, widok nieistniejącego dziś pałacu w Borculo w Zjednoczonych Prowincjach.
Ród Limburg-Stirum wywodzi się z hrabstwa (późniejszego księstwa) Berg w Nadrenii, a jego korzenie sięgają XII wieku. Nasz portret przedstawia Ottona, syna hrabiego Hermana Ottona Limburg Stirum (zm. 1644), który po odziedziczeniu posiadłości rodowych w Niderlandach, między innymi hrabstwa Bronckhorst w Geldrii, dóbr Borculo, Wisch i Stirum, zapoczątkował linię Bronckhorst. W 1643 roku poślubił w Buren (Geldria) Elisabeth Charlotte zu Dohna, córkę Christopha zu Dohna i Ursuli zu Solms Braunfels. Koligacje rodzinne portretowanego sięgały zatem domu orańskiego i panującego w Zjednoczonych Prowincjach Fryderyka Henryka Orańskiego. Jednocześnie, związki te łączyły portretowanego, poprzez małżonkę i ród zu Dohna, z Księstwem w Prusach.
Z mariażu Ottona z Elisabeth Charlotte narodziło się ośmioro dzieci. Synowie Friedrich Wilhelm i Georg Albrecht podzielili majątek. Z kolei ich potomkowie sprzedali dobra hrabstwa Bronckhorst i Borculo.
Kariera Ottona przebiegała pomyślnie, a realizowana była na polu służby wojskowej i polityki. Od 1651 roku pozostawał, jako oficer, w służbie elektora brandenburskiego. Od 1655 roku służył w Szwecji, by od 1659 roku służyć w wojskach Zjednoczonych Prowincji. Był gubernatorem miast Groenlo (od roku 1662) i Nijmegen (od roku 1674). Pełnił też funkcję dowódcy prowincjonalnego w Geldrii.
Artysta, który namalował portret – Lucas van Kaey to postać mało znana. O malarzu tym nie wiemy zbyt wiele i znamy zaledwie kilka sygnowanych przez niego portretów. Czynny w latach 1645-1672, był uczniem Paulusa van Lesire (od roku 1638), co poświadczone zostało w dokumentach gildii malarzy w Dordrecht.
Jako ciekawostkę dodać należy, że istnieje drugi, niemalże identyczny portret Bronckhorsta, któremu towarzyszy portret Elisabeth Charlotte. Oba obrazy znajdują się w prywatnej kolekcji. Można przypuszczać, że również prezentowany tu wizerunek posiadał pendant – podobiznę małżonki. Niestety nie trafił on do Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie i małżonkowie zostali rozdzieleni.
Obraz eksponowany jest w Oddziale Muzeum im. JG Herdera w Morągu , w galerii portretu holenderskiego.
https://morag.muzeum.olsztyn.pl/1318,mistrzowie-portretu-wystawa-stala.html/
Zapraszamy do oglądania obrazu „na żywo”!
Autor: Olga Droździecka
Dział Sztuki Dawnej i Rzemiosła Artystycznego
Prezentowany portret przedstawia Ottona van Limburg Stirum Bronckhorst w reprezentacyjnej pozie, w ujęciu ¾. Portretowany wyobrażony został z odkrytą głową, długimi, lekko falistymi, spływającymi do ramion włosami. Twarz raczej pełna, czoło wysokie, wąsy i mała bródka (tylko pod linią dolnej wargi). Ubrany w czernioną paradną zbroję ze srebrnymi nitami. Na lewym ramieniu zawiązana pomarańczowa szarfa z ozdobnym brzegiem. Lewa dłoń w rękawicy oparta o biodro; prawa dłoń odkryta, dzierżąca regiment. W tle, z lewej strony, widok nieistniejącego dziś pałacu w Borculo w Zjednoczonych Prowincjach.
Ród Limburg-Stirum wywodzi się z hrabstwa (późniejszego księstwa) Berg w Nadrenii, a jego korzenie sięgają XII wieku. Nasz portret przedstawia Ottona, syna hrabiego Hermana Ottona Limburg Stirum (zm. 1644), który po odziedziczeniu posiadłości rodowych w Niderlandach, między innymi hrabstwa Bronckhorst w Geldrii, dóbr Borculo, Wisch i Stirum, zapoczątkował linię Bronckhorst. W 1643 roku poślubił w Buren (Geldria) Elisabeth Charlotte zu Dohna, córkę Christopha zu Dohna i Ursuli zu Solms Braunfels. Koligacje rodzinne portretowanego sięgały zatem domu orańskiego i panującego w Zjednoczonych Prowincjach Fryderyka Henryka Orańskiego. Jednocześnie, związki te łączyły portretowanego, poprzez małżonkę i ród zu Dohna, z Księstwem w Prusach.
Z mariażu Ottona z Elisabeth Charlotte narodziło się ośmioro dzieci. Synowie Friedrich Wilhelm i Georg Albrecht podzielili majątek. Z kolei ich potomkowie sprzedali dobra hrabstwa Bronckhorst i Borculo.
Kariera Ottona przebiegała pomyślnie, a realizowana była na polu służby wojskowej i polityki. Od 1651 roku pozostawał, jako oficer, w służbie elektora brandenburskiego. Od 1655 roku służył w Szwecji, by od 1659 roku służyć w wojskach Zjednoczonych Prowincji. Był gubernatorem miast Groenlo (od roku 1662) i Nijmegen (od roku 1674). Pełnił też funkcję dowódcy prowincjonalnego w Geldrii.
Artysta, który namalował portret – Lucas van Kaey to postać mało znana. O malarzu tym nie wiemy zbyt wiele i znamy zaledwie kilka sygnowanych przez niego portretów. Czynny w latach 1645-1672, był uczniem Paulusa van Lesire (od roku 1638), co poświadczone zostało w dokumentach gildii malarzy w Dordrecht.
Jako ciekawostkę dodać należy, że istnieje drugi, niemalże identyczny portret Bronckhorsta, któremu towarzyszy portret Elisabeth Charlotte. Oba obrazy znajdują się w prywatnej kolekcji. Można przypuszczać, że również prezentowany tu wizerunek posiadał pendant – podobiznę małżonki. Niestety nie trafił on do Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie i małżonkowie zostali rozdzieleni.
Obraz eksponowany jest w Oddziale Muzeum im. JG Herdera w Morągu , w galerii portretu holenderskiego.
https://morag.muzeum.olsztyn.pl/1318,mistrzowie-portretu-wystawa-stala.html/
Zapraszamy do oglądania obrazu „na żywo”!
Autor: Olga Droździecka
Dział Sztuki Dawnej i Rzemiosła Artystycznego