#wystawaPozaCentrum
Historię sztuki olsztyńskiego środowiska rozpoczyna się zwykle od przywołania postaci Hieronima Skurpskiego, który w marcu 1945 r. przyjechał do miasta i zamieszkał w nim na całe życie. Należał do tych twórców, którzy studiują teorię sztuki i dorobek mistrzów. Znał świetnie historię sztuki, także tej najnowszej. Potrafił godzinami mówić o teorii sztuki i filozofii. Posiadał ogromny księgozbiór, który po śmierci artysty trafił do zbiorów biblioteki Muzeum Warmii i Mazur. Od 1954 roku pisał dzienniki, zawierające jego refleksje, przemyślenia na temat sztuki, procesu twórczego, otaczającej rzeczywistości. Był wspaniałym grafikiem, a potem gdy zarzucił tę dziedzinę – rysownikiem. Jego prace na papierze wykonane piórkiem, ołówkiem, uzupełnione akwarelą lub kolorową kredką cechuje lekkość, lapidarność, umiejętność trafnej syntezy i uproszczenia formy. On sam do tej twórczości miał dystans. Malarstwo było dla niego najważniejsze i choć rysował bardzo dużo, był tym typem artysty, który nie rozstawał się ze szkicownikiem. Pozostawił 162 zeszyty wypełnione rysunkami i szkicami: „szkic stanowi pole startu, rozpęd do pełnej skończonej realizacji (…)”.
Pierwszy dyrektor muzeum zamieszkał w olsztyńskim zamku i tu właśnie powstał obraz i grafika „Martwa natura z barokową rzeźbą”, datowane na 1945. Artysta skomponował kadr wykorzystując putto z pierwszej poł. XVII w. pochodzące z ołtarza bartoszyckiej fary (dziś w zbiorach rzeźby Działu Sztuki Dawnej). Uzupełnił draperią, wazonem, jabłkami. Powstał klasyczny bardzo akademicki obraz, malowany krótkimi pociągnięciami pędzla, z tradycyjnym modelunkiem bryły i sugestywnie budującą plan tkaniną, jakże różniący się od późniejszej twórczości malarskiej artysty podążającej formalnie i stylistycznie w zupełnie innym kierunku. Praca graficzna jest przykładem niewielkich często kameralnych kompozycji, w których autor uwieczniał najbliższe otocznie, sceny z życia rodzinnego, a także odnosił się do ważnych uniwersalnych kwestii w emocjonalnym cyklu „Demony wojny”.
„Poza centrum. Sztuka olsztyńskiego środowiska plastycznego po 1945”. Sale barokowe
olsztyńskiego zamku.
Więcej informacji na stronie:
https://bit.ly/3yxxNG0
Pierwszy dyrektor muzeum zamieszkał w olsztyńskim zamku i tu właśnie powstał obraz i grafika „Martwa natura z barokową rzeźbą”, datowane na 1945. Artysta skomponował kadr wykorzystując putto z pierwszej poł. XVII w. pochodzące z ołtarza bartoszyckiej fary (dziś w zbiorach rzeźby Działu Sztuki Dawnej). Uzupełnił draperią, wazonem, jabłkami. Powstał klasyczny bardzo akademicki obraz, malowany krótkimi pociągnięciami pędzla, z tradycyjnym modelunkiem bryły i sugestywnie budującą plan tkaniną, jakże różniący się od późniejszej twórczości malarskiej artysty podążającej formalnie i stylistycznie w zupełnie innym kierunku. Praca graficzna jest przykładem niewielkich często kameralnych kompozycji, w których autor uwieczniał najbliższe otocznie, sceny z życia rodzinnego, a także odnosił się do ważnych uniwersalnych kwestii w emocjonalnym cyklu „Demony wojny”.
„Poza centrum. Sztuka olsztyńskiego środowiska plastycznego po 1945”. Sale barokowe
olsztyńskiego zamku.
Więcej informacji na stronie:
https://bit.ly/3yxxNG0
