#zOsiCzasu
Przypadający 1 lipca Dzień Sejmu Polskiego, to okazja do zaprezentowania medalu autorstwa wybitnego polskiego artysty, Jana Raszki. Medal pochodzący ze zbiorów Gabinetu Numizmatycznego Muzeum Warmii i Mazur poświęcony został doniosłemu dla odrodzonej Polski wydarzeniu. Było nim otwarcie pierwszego Sejmu Ustawodawczego (1919-1922) – konstytuanty II Rzeczypospolitej. Odbyło się ono 10 lutego 1919 roku, w gmachu byłego Instytutu Aleksandryjsko-Maryjskiego Wychowania Panien przy ulicy Wiejskiej w Warszawie. Już na wstępie przyjęto przez aklamację tzw. Małą Konstytucję, określającą ustrój państwa w okresie przejściowym, niemniej to, co najważniejsze w jego działaniu, to uchwalenie 17 marca 1921 roku Konstytucji, nazywanej później „marcową”.
Na medalu artysta przedstawił siedzącą półnagą kobietę w typie antycznym, trzymającą przed sobą kamienną tablicę z cyframi rzymskimi. Rylec w prawej ręce sugeruje dokończony właśnie akt zapisu. Całości dopełniają wiwatujący i podający sobie ręce ludzie, sumarycznie przedstawieni w tle. Na wolucie siedziska autor umieścił swoją sygnaturę. Rewers mieści napis: VARSOVIA./ SALVS. REI/ PVBLICAE. SV/PREMA. LEX. /ESTO./ 9. II. 1919
Jan Raszka (1871-1945), medalier i rzeźbiarz, rodem ze Śląska Cieszyńskiego, działalnością związany był z Krakowem. Doświadczenie artystyczne zdobywał w Wiedniu, Monachium i Paryżu, gdzie poznał Rodina, artystę, który niewątpliwie wywarł wpływ na jego twórczość. Związany wieloletnią współpracą z krakowską Wyższą Szkołą Przemysłową, prowadził równocześnie działalność artystyczną na zamówienia społeczne i prywatne, stosując technikę bicia i odlewu. Tym, co również wpłynęło na jego dorobek, była praca na rzecz propagandy idei niepodległościowej. Przydzielony w 1916 roku do Głównej Komendy Legionów (kwatery prasowej) jako oficjalny medalier, "rzeźbiarz wojenny" „tytularny chorąży Legionów”, stał się wykonawcą wielu plakiet, medalionów i medali. W tym modelowanych z natury portretów komendantów i oficerów. Jako uczestnik licznych wystaw swoimi pracami na stałe zapisał się w życiu artystycznym przedwojennej Polski. Niestety duża część jego dzieł zaginęła.
M. Kumorowicz
Na medalu artysta przedstawił siedzącą półnagą kobietę w typie antycznym, trzymającą przed sobą kamienną tablicę z cyframi rzymskimi. Rylec w prawej ręce sugeruje dokończony właśnie akt zapisu. Całości dopełniają wiwatujący i podający sobie ręce ludzie, sumarycznie przedstawieni w tle. Na wolucie siedziska autor umieścił swoją sygnaturę. Rewers mieści napis: VARSOVIA./ SALVS. REI/ PVBLICAE. SV/PREMA. LEX. /ESTO./ 9. II. 1919
Jan Raszka (1871-1945), medalier i rzeźbiarz, rodem ze Śląska Cieszyńskiego, działalnością związany był z Krakowem. Doświadczenie artystyczne zdobywał w Wiedniu, Monachium i Paryżu, gdzie poznał Rodina, artystę, który niewątpliwie wywarł wpływ na jego twórczość. Związany wieloletnią współpracą z krakowską Wyższą Szkołą Przemysłową, prowadził równocześnie działalność artystyczną na zamówienia społeczne i prywatne, stosując technikę bicia i odlewu. Tym, co również wpłynęło na jego dorobek, była praca na rzecz propagandy idei niepodległościowej. Przydzielony w 1916 roku do Głównej Komendy Legionów (kwatery prasowej) jako oficjalny medalier, "rzeźbiarz wojenny" „tytularny chorąży Legionów”, stał się wykonawcą wielu plakiet, medalionów i medali. W tym modelowanych z natury portretów komendantów i oficerów. Jako uczestnik licznych wystaw swoimi pracami na stałe zapisał się w życiu artystycznym przedwojennej Polski. Niestety duża część jego dzieł zaginęła.
M. Kumorowicz
