CPLiA – Centrala Przemysłu Ludowego i Artystycznego
Biblioteka Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie prezentuje katalog wystawy organizowanej przez CPLiA w salach Muzeum Mazurskiego w Olsztynie w 1960 r. Celem wystawy było pokazanie szerszej publiczności, wyrobów rękodzielniczych z regionu Warmii, Mazur i Kaszub.
W 1949 r. uchwałą Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów powołano spółdzielczo – państwową Centralę Przemysłu Ludowego i Artystycznego. Zadaniem jej było roztoczenie opieki państwa nad rozproszoną do tego czasu, twórczością ludową. Powstały oddziały terenowe nadzorujące regionalne wytwórstwo. Szkolono kadrę pracowniczą. W roku 1950 w skład Cepelii wchodziło już 208 spółdzielni ludowych i artystycznych. Skupiały one około 100 zakładów przemysłu artystycznego oraz wiele magazynów hurtowych, sklepów detalicznych i punktów sprzedaży gotowych wyrobów. Liczba zatrudnionych łącznie wynosiła 28 tys. osób, a liczba rękodzielników dostarczająca swoje produkty do Cepelii szacowana była na ok. 200 tys. osób. Pierwszym prezesem CPLiA była Zofia Szydłowska. W 1954 r. CPLiA zmieniła nazwę na Związek Spółdzielni Przemysłu Ludowego i Artystycznego. Umowną nazwą pozostała jednak nadal „Cepelia”. W trakcie swojej działalności Związek organizował konkursy, fundował stypendia. Utworzono Biuro Studiów i Projektów Przemysłu Zabawkarskiego, które jako jedno z pierwszych na świecie analizowało rolę zabawki w rozwoju dziecka. Jego członkowie uczestniczyli również czynnie w obradach Światowej Rady Rękodzieła UNESCO. W 1990 r. rozpoczęto proces likwidacji Cepelii. Jednak na jej miejsce powołano inne podmioty, które obecnie działają jako fundacja i przedsiębiorstwa o charakterze spółki: Fundacja CEPELIA Polska Sztuka i Rękodzieło, Spółka „Cepelia” Polska Sztuka i Rękodzieło, Izba Gospodarcza Rękodzieła Ludowego i Artystycznego „Cepelia”.
W 1949 r. uchwałą Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów powołano spółdzielczo – państwową Centralę Przemysłu Ludowego i Artystycznego. Zadaniem jej było roztoczenie opieki państwa nad rozproszoną do tego czasu, twórczością ludową. Powstały oddziały terenowe nadzorujące regionalne wytwórstwo. Szkolono kadrę pracowniczą. W roku 1950 w skład Cepelii wchodziło już 208 spółdzielni ludowych i artystycznych. Skupiały one około 100 zakładów przemysłu artystycznego oraz wiele magazynów hurtowych, sklepów detalicznych i punktów sprzedaży gotowych wyrobów. Liczba zatrudnionych łącznie wynosiła 28 tys. osób, a liczba rękodzielników dostarczająca swoje produkty do Cepelii szacowana była na ok. 200 tys. osób. Pierwszym prezesem CPLiA była Zofia Szydłowska. W 1954 r. CPLiA zmieniła nazwę na Związek Spółdzielni Przemysłu Ludowego i Artystycznego. Umowną nazwą pozostała jednak nadal „Cepelia”. W trakcie swojej działalności Związek organizował konkursy, fundował stypendia. Utworzono Biuro Studiów i Projektów Przemysłu Zabawkarskiego, które jako jedno z pierwszych na świecie analizowało rolę zabawki w rozwoju dziecka. Jego członkowie uczestniczyli również czynnie w obradach Światowej Rady Rękodzieła UNESCO. W 1990 r. rozpoczęto proces likwidacji Cepelii. Jednak na jej miejsce powołano inne podmioty, które obecnie działają jako fundacja i przedsiębiorstwa o charakterze spółki: Fundacja CEPELIA Polska Sztuka i Rękodzieło, Spółka „Cepelia” Polska Sztuka i Rękodzieło, Izba Gospodarcza Rękodzieła Ludowego i Artystycznego „Cepelia”.
