#75latmwim
Lata sześćdziesiąte wyznaczają kolejny etap urzeczywistniania się idei tworzenia oddziałów podlegających Muzeum Mazurskiemu. Tym razem placówka olsztyńska nawiąże współpracę z trzema instytucjami wywodzącymi się z Olsztynka, Lidzbarka Warmińskiego oraz Stębarka.
Spośród trzech oddziałów, najdłuższą tradycją cieszył się Park Etnograficzny w Olsztynku. Na początku XX wieku grupa miłośników zabytków odnotowała, że drewnianych wiejskich chałup w Prusach Wschodnich jest coraz mniej, co wywołuje potrzebę zabezpieczenia kulturalnego dziedzictwa wsi dla przyszłych pokoleń. Pierwszy tego typu park powołano w Królewcu. Najbardziej utalentowani i pracowici cieśle odwzorowali wygląd ponad dwudziestu charakterystycznych drewnianych budowli z całego regionu. Po wielu latach uznano, że wyznaczonego na skansen miejsca jest zbyt mało, a obiekt wymaga natychmiastowego przeniesienia. Muzealnicy stanęli przed trudnym, wymagającym umiejętności logistycznych zadaniem: translokacji wiejskich zabudowań na inny obszar. Wybór Olsztynka nie był przypadkowy. To właśnie w tym miasteczku znajdowało się Mauzoleum Hindenburga, zwycięskiego generała z czasów Wielkiej Wojny. Dwa tak ważne dla historii regionu miejsca przyciągały przez lata rzesze turystów, wycieczek szkolnych, miłośników historii, a także osoby pragnące oddać hołd poległym w czasie wojny.
Zamek w Lidzbarku Warmińskim przez wieki pełnił funkcję stolicy biskupiej Warmii. Chlubą tej rezydencji byli tak zacni mieszkań jak Mikołaj Kopernik, Ignacy Krasicki, Jan Dantyszek czy Marcin Kromer. Po trzecim rozbiorze Polski, władze pruskie nosiły się z zamiarem rozebrania budowli na cegłę. Z pomysłu ostatecznie zrezygnowano, urządzając w zamku sierociniec, a po latach muzeum. Perła gotyckiej architektury cudem ocalała z walk, które o Heilsberg toczyła Armia Czerwona. Pierwszą wizytę w zamku złożyła jedna z radzieckich brygad trofiejnych mających przeprowadzić inwentaryzację gromadzonych skarbów. Prace brygady uwieczniono w kadrach słynnego filmu propagandowego, "W legowisku zwierza", będącego filmowym zapisem kampanii wschodniopruskiej. W 1958 roku dzięki działalności stowarzyszenia "Pojezierze" zamek stał się ponownie miejscem propagowania historii i kultury regionu.
Muzeum Bitwy Grunwaldzkiej w Stębarku, najmłodsze spośród trzech oddziałów, rozpoczęło swoją działalność wraz z odsłonięciem pomnika grunwaldzkiego w 550. rocznicę polskiego zwycięstwa. Od dziesięcioleci cieszy się ogromną popularnością wśród turystów z całego kraju.
Spośród trzech oddziałów, najdłuższą tradycją cieszył się Park Etnograficzny w Olsztynku. Na początku XX wieku grupa miłośników zabytków odnotowała, że drewnianych wiejskich chałup w Prusach Wschodnich jest coraz mniej, co wywołuje potrzebę zabezpieczenia kulturalnego dziedzictwa wsi dla przyszłych pokoleń. Pierwszy tego typu park powołano w Królewcu. Najbardziej utalentowani i pracowici cieśle odwzorowali wygląd ponad dwudziestu charakterystycznych drewnianych budowli z całego regionu. Po wielu latach uznano, że wyznaczonego na skansen miejsca jest zbyt mało, a obiekt wymaga natychmiastowego przeniesienia. Muzealnicy stanęli przed trudnym, wymagającym umiejętności logistycznych zadaniem: translokacji wiejskich zabudowań na inny obszar. Wybór Olsztynka nie był przypadkowy. To właśnie w tym miasteczku znajdowało się Mauzoleum Hindenburga, zwycięskiego generała z czasów Wielkiej Wojny. Dwa tak ważne dla historii regionu miejsca przyciągały przez lata rzesze turystów, wycieczek szkolnych, miłośników historii, a także osoby pragnące oddać hołd poległym w czasie wojny.
Zamek w Lidzbarku Warmińskim przez wieki pełnił funkcję stolicy biskupiej Warmii. Chlubą tej rezydencji byli tak zacni mieszkań jak Mikołaj Kopernik, Ignacy Krasicki, Jan Dantyszek czy Marcin Kromer. Po trzecim rozbiorze Polski, władze pruskie nosiły się z zamiarem rozebrania budowli na cegłę. Z pomysłu ostatecznie zrezygnowano, urządzając w zamku sierociniec, a po latach muzeum. Perła gotyckiej architektury cudem ocalała z walk, które o Heilsberg toczyła Armia Czerwona. Pierwszą wizytę w zamku złożyła jedna z radzieckich brygad trofiejnych mających przeprowadzić inwentaryzację gromadzonych skarbów. Prace brygady uwieczniono w kadrach słynnego filmu propagandowego, "W legowisku zwierza", będącego filmowym zapisem kampanii wschodniopruskiej. W 1958 roku dzięki działalności stowarzyszenia "Pojezierze" zamek stał się ponownie miejscem propagowania historii i kultury regionu.
Muzeum Bitwy Grunwaldzkiej w Stębarku, najmłodsze spośród trzech oddziałów, rozpoczęło swoją działalność wraz z odsłonięciem pomnika grunwaldzkiego w 550. rocznicę polskiego zwycięstwa. Od dziesięcioleci cieszy się ogromną popularnością wśród turystów z całego kraju.
