Muzeum w Gazecie, 30 stycznia 2020 r.
Krótka historia willi z parku „Podzamcze”.
Nie wszystkie budynki po zdobyciu Olsztyna przez Armię Czerwoną w 1945 roku uległy niszczycielskiej sile ognia. Do czasów współczesnych przetrwała urokliwa willa mieszcząca się przy ulicy Nowowiejskiego. Została oddana do użytku w 1909 roku. Dom należał do rodziny Sperl, znanych członków olsztyńskiej loży masońskiej „Kamień nad Łyną”. Walter Sperl był na początku XX wieku właścicielem Młyna Olsztyńskiego, firmy rejestrowej oraz przewodniczącym grupy olsztyńskich wolnomularzy. Wyprowadził się, gdy dom został przejęty przez gminę miejską. Po zmianie właściciela, budynek służył krótko jako schronisko młodzieżowe, ale wkrótce, decyzją nadburmistrza Fritza Schiedata stał się siedzibą szkoły muzycznej. Część wyposażenia ocalała przed zniszczeniem i szabrem, dlatego dzięki staraniom Towarzystwa Muzycznego Okręgu Mazurskiego, obiekt nie utracił swojej przedwojennej funkcji, którą pełnił do roku 1970, czyli do momentu inauguracji roku szkolnego w nowym gmachu przy ulicy Kościuszki. Kolejnym użytkownikiem stała się służba zdrowia, a willę zaadaptowano na przychodnię. W 1997 roku, władze miejskie wystawiły obiekt na przetarg. Obecnie, w eklektycznym budynku, przypominającym szkocki dworek mieści się hotel.
Tuż po wojnie, niestrudzony w fotografowaniu olsztyńskich zabytków, Zbigniew Grabowski uwiecznił nieco odbiegający od współczesnego wygląd willi. Była modernizowana i restaurowana wiele razy w przeciągu kilkudziesięciu lat. Jednymi z kilku interesujących elementów architektonicznych, które w stanie niezmienionym cieszą oko współczesnych mieszkańców Grodu nad Łyną są śparogi czyli ozdobne zwieńczenia dachowego szczytu, dostrzegalne po prawej stronie kadru, za koroną drzewa.
Fotografia ze zbiorów Archiwum MWiM, do zobaczenia w holu Muzeum.
Nie wszystkie budynki po zdobyciu Olsztyna przez Armię Czerwoną w 1945 roku uległy niszczycielskiej sile ognia. Do czasów współczesnych przetrwała urokliwa willa mieszcząca się przy ulicy Nowowiejskiego. Została oddana do użytku w 1909 roku. Dom należał do rodziny Sperl, znanych członków olsztyńskiej loży masońskiej „Kamień nad Łyną”. Walter Sperl był na początku XX wieku właścicielem Młyna Olsztyńskiego, firmy rejestrowej oraz przewodniczącym grupy olsztyńskich wolnomularzy. Wyprowadził się, gdy dom został przejęty przez gminę miejską. Po zmianie właściciela, budynek służył krótko jako schronisko młodzieżowe, ale wkrótce, decyzją nadburmistrza Fritza Schiedata stał się siedzibą szkoły muzycznej. Część wyposażenia ocalała przed zniszczeniem i szabrem, dlatego dzięki staraniom Towarzystwa Muzycznego Okręgu Mazurskiego, obiekt nie utracił swojej przedwojennej funkcji, którą pełnił do roku 1970, czyli do momentu inauguracji roku szkolnego w nowym gmachu przy ulicy Kościuszki. Kolejnym użytkownikiem stała się służba zdrowia, a willę zaadaptowano na przychodnię. W 1997 roku, władze miejskie wystawiły obiekt na przetarg. Obecnie, w eklektycznym budynku, przypominającym szkocki dworek mieści się hotel.
Tuż po wojnie, niestrudzony w fotografowaniu olsztyńskich zabytków, Zbigniew Grabowski uwiecznił nieco odbiegający od współczesnego wygląd willi. Była modernizowana i restaurowana wiele razy w przeciągu kilkudziesięciu lat. Jednymi z kilku interesujących elementów architektonicznych, które w stanie niezmienionym cieszą oko współczesnych mieszkańców Grodu nad Łyną są śparogi czyli ozdobne zwieńczenia dachowego szczytu, dostrzegalne po prawej stronie kadru, za koroną drzewa.
Fotografia ze zbiorów Archiwum MWiM, do zobaczenia w holu Muzeum.
