Znaczki „Poczty Podziemnej” są wyjątkową pamiątką działalności opozycji demokratycznej w Polsce.
Zarówno ich druk jak i rozpowszechnianie i posiadanie były zagrożone karą więzienia. Dla społeczeństwa stanowiły symbol nieugiętej postawy wobec reżimu. Pełniły także funkcje poznawcze, a dodatkowo, sprzedawane jako cegiełki, umożliwiały zbieranie funduszy na działalność podziemną. Szacuje się, że łącznie wydano nawet 35 tysięcy różnych wzorów graficznych, z których każdy drukowano w kilkutysięcznym nakładzie. Pierwsze znaczki powstały w obozach internowania, zaraz po wprowadzeniu stanu wojennego. Później drukowano je m.in. w drukarni „Solidarność”, „Solidarność Walcząca”, „Niezależna Poczta Pomorza” czy „Poczta Kraków”. Prezentowane bloczki powstały w białostockim Wydawnictwie Północno-Wschodnim, prawdopodobnie jako dodatek do niezależnego kwartalnika społeczno-politycznego „Bez Debitu”. Ukazywał się on w latach 1987-1989. Znaczki zostały wydane w związku z 70. rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości i prezentują portrety zasłużonych dla odrodzenia Rzeczpospolitej: Ignacego Paderewskiego, W. Tomasa Wilsona, Romana Dmowskiego, Józefa Piłsudskiego oraz Wincentego Witosa, Ignacego Daszyńskiego, Władysława Grabskiego i Wojciecha Korfantego.
