Józef Piłsudski, twórca Legionów Polskich, jeden z głównych autorów odzyskania przez Polskę niepodległości, to postać bardzo chętnie przedstawiana przez polskich artystów.
Należał do nich między innymi Stanisław Roman Lewandowski (1858-1940), rzeźbiarz, medalier, krytyk sztuki, dramatopisarz, publicysta, uczeń Jana Matejki i Walerego Gadomskiego. Twórca związany z Krakowem, Lwowem, Warszawą, głównie jednak ze środowiskiem artystycznym przedwojennego Wiednia. W tyglu wydarzeń I wojny światowej, w której nie brał bezpośredniego udziału, znalazł swój własny, artystyczny i charytatywny nurt, na drodze wspierania niepodległościowego trudu podjętego przez tych, którzy czynili to ramieniem zbrojnym. Projektując medale, liczne żetony, plakiety, odznaki pamiątkowe, zbierał fundusze na rzecz Legionów. Będąc członkiem Naczelnego Komitetu Opieki nad byłymi legionistami oraz wdowami i sierotami po poległych żołnierzach, założył i prowadził w Wiedniu Schronisko dla Legionistów, które też współfinansował.
Prezentowany medal sygnowany jest przez autora i datowany na rok 1916 – drugą rocznicę utworzenia Legionów i sam środek zmagań o wywalczenie wolnej Polski. Awers zarezerwowany został dla twórcy Legionów – Józefa Piłsudskiego. Twardy i sumaryczny modelunek kształtujący popiersie brygadiera, nadaje mu charakter niezniszczalnego męża ze stali. Zawarta w podpisie data 6. VIII 2014 r. odnosi się do historycznego wymarszu I Kadrowej z Krakowa w stronę Miechowa i znamiennego w symbolice, obalenia rosyjskich słupów granicznych między zaborami. Na rewersie autor umieścił alegoryczną scenę symbolizującą walkę z zaborcą - pełną mocy, heroizmu i woli zwycięstwa. Punktem centralnym jest stojący na pokonanym smoku legionista, w płomienistym diademie na głowie, ze skrzydłami husarskimi na plecach i tarczą w dłoniach. Jest on uosobieniem walecznej trójcy: bóstwa solarnego Apolla, zabójcy Pytona – strażnika broniącego dostępu do wiedzy o przyszłości, św. Jerzego Zwycięzcy, obrońcy przed nękającym prześladowcą oraz husarza, niezwyciężonego pogromcy najeźdźców Ojczyzny. Przedstawiony na tarczy Orzeł Jagiellonów wizualnie odwołuje się do najświetniejszego okresu Rzeczypospolitej.
Dopełnieniem alegorycznego wyobrażenia walki są uwieńczone wawrzynem zwycięstwa, akcesoria wojownika –kopia i miecz oraz swoista inwokacja do Stwórcy, z intencją mocy sprawczej: Prawem naszym zmartwychwstanie – dziś lub jutro dasz je Panie (Zygmunt Krasiński „Przedświt”)
Medal wybijany był w brązie i cynie. Złoty egzemplarz otrzymał Józef Piłsudski 8 października 1916 roku w Krakowie, na spotkaniu z mieszkańcami miasta. Do medalu dołączono deklarację poparcia z podpisami 50 tysięcy osób.
Prezentowany medal sygnowany jest przez autora i datowany na rok 1916 – drugą rocznicę utworzenia Legionów i sam środek zmagań o wywalczenie wolnej Polski. Awers zarezerwowany został dla twórcy Legionów – Józefa Piłsudskiego. Twardy i sumaryczny modelunek kształtujący popiersie brygadiera, nadaje mu charakter niezniszczalnego męża ze stali. Zawarta w podpisie data 6. VIII 2014 r. odnosi się do historycznego wymarszu I Kadrowej z Krakowa w stronę Miechowa i znamiennego w symbolice, obalenia rosyjskich słupów granicznych między zaborami. Na rewersie autor umieścił alegoryczną scenę symbolizującą walkę z zaborcą - pełną mocy, heroizmu i woli zwycięstwa. Punktem centralnym jest stojący na pokonanym smoku legionista, w płomienistym diademie na głowie, ze skrzydłami husarskimi na plecach i tarczą w dłoniach. Jest on uosobieniem walecznej trójcy: bóstwa solarnego Apolla, zabójcy Pytona – strażnika broniącego dostępu do wiedzy o przyszłości, św. Jerzego Zwycięzcy, obrońcy przed nękającym prześladowcą oraz husarza, niezwyciężonego pogromcy najeźdźców Ojczyzny. Przedstawiony na tarczy Orzeł Jagiellonów wizualnie odwołuje się do najświetniejszego okresu Rzeczypospolitej.
Dopełnieniem alegorycznego wyobrażenia walki są uwieńczone wawrzynem zwycięstwa, akcesoria wojownika –kopia i miecz oraz swoista inwokacja do Stwórcy, z intencją mocy sprawczej: Prawem naszym zmartwychwstanie – dziś lub jutro dasz je Panie (Zygmunt Krasiński „Przedświt”)
Medal wybijany był w brązie i cynie. Złoty egzemplarz otrzymał Józef Piłsudski 8 października 1916 roku w Krakowie, na spotkaniu z mieszkańcami miasta. Do medalu dołączono deklarację poparcia z podpisami 50 tysięcy osób.
