Wystawa z cyklu "Z archiwum fotografii MWiM w Olsztynie"
Jan Bułhak (1876-1950), jeden z najwybitniejszych polskich fotografików, zwany ojcem polskiej fotografii, wywarł znaczny wpływ na rozwój fotografii w Polsce okresu międzywojennego i powojennego. Autor artykułów i książek z zakresu estetyki i techniki fotografii oraz fotografii krajoznawczej.
Urodzony w Ostaszynie (ziemia nowogrodzka), zmarł w Giżycku. Fotografią zajmował się od około 1905 roku, nauki pobierał w Dreźnie, w Zakładzie Fotograficznym Hugo Erfurtha. Twórczość fotograficzną rozpoczął już około 1905 roku. Od lat 20. XX wieku zajmował się dokumentacją architektury Wilna, a potem innych polskich miast m.in. Warszawy, Lublina, tworząc w krótkim czasie ideę fotografii ojczystego krajobrazu. Wydał 158 albumów „Polska w obrazach fotograficznych Jana Bułhaka”. Pełnił funkcję kierownika Zakładu Fotografii Artystycznej przy Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. W latach 20. XX wieku był organizatorem życia fotograficznego w Polsce, w tym współzałożycielem i prezesem Fotoklubu Wileńskiego i Fotoklubu Polskiego, a po drugiej wojnie światowej - Związku Polskich Artystów Fotografów (1947), który od 1952 istnieje pod nazwą Związku Polskich Artystów Fotografików.
Kolekcja zdjęć dokumentująca Polskę do 1939 roku liczyła ponad 10 000 fotografii. W lipcu 1944 roku w wyniku działań wojennych jego mieszkanie i pracownia przy ulicy Elizy Orzeszkowej w Wilnie uległo całkowitemu spaleniu. W 1945 roku w maju, gdy w Wilnie stacjonowały już wojska sowieckie podjął decyzję o przeniesieniu się do Warszawy. Ostatnie lata życia poświęcił na fotograficzne dokumentowanie Polski, podobnie jak to zrobił po pierwszej wojnie światowej.
Już w 1945 roku zaczął fotografować t.zw. Ziemie Odzyskane, m.in. Warmię i Mazury.
W archiwum MWiM znajduje się zespół fotografii wykonanych tuż po wojnie, kiedy Jan Bułhak początkowo z synem Januszem, następnie z Mieczysławem Orłowiczem wykonywał dokumentację fotograficzną ziem przyłączonych do Polski. Wiele z powstałych wówczas fotografii poza walorem dokumentacyjnym czasu tuż po wojnie, gruzów, nowych osadników, zachowało klimat nurtu bułhakowskiej fotografii ojczystej.
Na wystawie zaprezentowane zostaną zdjęcia zamku i miasta Lidzbark Warmiński, ale także innych miast, miasteczek Warmii i Mazur. Zbiór jest darem Ireny Grabowskiej, żony fotografa Zbigniewa Grabowskiego.
Kurator: Małgorzata Jackiewicz-Garniec, współpraca: Elżbieta Tomczonek
Galeria na Poddaszu
Zamek w Lidzbarku Warmińskim
Urodzony w Ostaszynie (ziemia nowogrodzka), zmarł w Giżycku. Fotografią zajmował się od około 1905 roku, nauki pobierał w Dreźnie, w Zakładzie Fotograficznym Hugo Erfurtha. Twórczość fotograficzną rozpoczął już około 1905 roku. Od lat 20. XX wieku zajmował się dokumentacją architektury Wilna, a potem innych polskich miast m.in. Warszawy, Lublina, tworząc w krótkim czasie ideę fotografii ojczystego krajobrazu. Wydał 158 albumów „Polska w obrazach fotograficznych Jana Bułhaka”. Pełnił funkcję kierownika Zakładu Fotografii Artystycznej przy Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. W latach 20. XX wieku był organizatorem życia fotograficznego w Polsce, w tym współzałożycielem i prezesem Fotoklubu Wileńskiego i Fotoklubu Polskiego, a po drugiej wojnie światowej - Związku Polskich Artystów Fotografów (1947), który od 1952 istnieje pod nazwą Związku Polskich Artystów Fotografików.
Kolekcja zdjęć dokumentująca Polskę do 1939 roku liczyła ponad 10 000 fotografii. W lipcu 1944 roku w wyniku działań wojennych jego mieszkanie i pracownia przy ulicy Elizy Orzeszkowej w Wilnie uległo całkowitemu spaleniu. W 1945 roku w maju, gdy w Wilnie stacjonowały już wojska sowieckie podjął decyzję o przeniesieniu się do Warszawy. Ostatnie lata życia poświęcił na fotograficzne dokumentowanie Polski, podobnie jak to zrobił po pierwszej wojnie światowej.
Już w 1945 roku zaczął fotografować t.zw. Ziemie Odzyskane, m.in. Warmię i Mazury.
W archiwum MWiM znajduje się zespół fotografii wykonanych tuż po wojnie, kiedy Jan Bułhak początkowo z synem Januszem, następnie z Mieczysławem Orłowiczem wykonywał dokumentację fotograficzną ziem przyłączonych do Polski. Wiele z powstałych wówczas fotografii poza walorem dokumentacyjnym czasu tuż po wojnie, gruzów, nowych osadników, zachowało klimat nurtu bułhakowskiej fotografii ojczystej.
Na wystawie zaprezentowane zostaną zdjęcia zamku i miasta Lidzbark Warmiński, ale także innych miast, miasteczek Warmii i Mazur. Zbiór jest darem Ireny Grabowskiej, żony fotografa Zbigniewa Grabowskiego.
Kurator: Małgorzata Jackiewicz-Garniec, współpraca: Elżbieta Tomczonek
Galeria na Poddaszu
Zamek w Lidzbarku Warmińskim
