Wystawa z kolekcji Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie i Warmińsko-Mazurskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych
Co jakiś czas ogłasza się kryzys malarstwa. Wieszczy się koniec prymatu tej najstarszej dziedziny sztuki, niegdyś królowej. Padają zarzuty o brak pomysłów, nowych ciekawych postaw, interesujących rozwiązań – olśnień. Każde kolejne pokolenie twórców mierzy się z ciężarem historii, świadomością kontynuacji, która jest gwarantem ciągłości i trwania z jednej strony, z drugiej zaś otwiera się na nieskończone potrzeby tworzenia indywidualnego języka. W ramach owej ciągłości implikuje zmiany, które na płaszczyźnie stylistycznej i formalnej realizują dążenie do częstego redefiniowania pojęcia obrazu.
Wystawa prezentuje dzieła artystów wielu pokoleń i środowisk świadczące o potencjale, różnorodności i zmianach w malarstwie na przestrzeni siedmiu dekad. Chronologię przemian artystycznych, zachodzących w tym czasie ukazuje blisko sto obrazów. Rok 1945 jest tu symboliczną granicą. To moment radykalnej zmiany politycznej i próby zmiany świadomościowej, która oprócz krótkiego epizodu (1949-1955), nie przełożyła się funkcje i rolę sztuki. Zgromadzone w kolekcjach dzieła dokumentujące aktualne trendy i kierunki w malarstwie, to prace wybitnych współcześnie tworzących artystów, które najtrafniej określają ich indywidualną postawę, a także dzieła przedstawicieli ważnych w historii sztuki ugrupowań artystycznych. Początek, to z jednej strony sztuka wynikająca z awangardowych tradycji ugrupowań działających w okresie międzywojnia: Grupy Krakowskiej, tradycji konstruktywistycznej, łódzkiej awangardy, artystów związanych z grupą a.r., uczniów i współpracowników Władysława Strzemińskiego. Z drugiej, malarstwo wywodzące się ze spuścizny polskiego koloryzmu, którego przedstawiciele mieli znaczący wpływ na kształcenie artystyczne w pierwszej powojennej dekadzie, i którego dziedzictwo czytelne było jeszcze dużo później. W kolekcji reprezentowany jest nurt metaforyczno-ekspresyjny, o szerokim spektrum postaw artystycznych tworzących w odmiennych stylistykach malarzy. Łączy je symbol, znak i stylizacja deformująca przedstawiane formy. Malarstwo bezprzedmiotowe, neofiguracja, estetyka geometryczna, postawy konceptualne, hiperrealizm, nowa ekspresja, sztuka zaangażowana, przedstawieniowa. Malarstwo komentujące i obrazujące rzeczywistość oraz nieustająco badające możliwość przekraczania dyscyplinarnych granic. Niesłabnąca fascynacja wszystkimi kategoriami opisującymi malarstwo, nowe media, synergia, zacieranie granic między tradycyjnymi dziedzinami. Czym jest malarstwo? Z jednej strony radykalnie opisane, poddane definicjom stylów, tendencji, kierunków z drugiej nieskończenie otwarte.
kuratorka Grażyna Prusińska
autor aranżacji plastycznej Andrzej Stroka
Muzeum Warmińskie w Lidzbarku Warmińskim
Wystawa prezentuje dzieła artystów wielu pokoleń i środowisk świadczące o potencjale, różnorodności i zmianach w malarstwie na przestrzeni siedmiu dekad. Chronologię przemian artystycznych, zachodzących w tym czasie ukazuje blisko sto obrazów. Rok 1945 jest tu symboliczną granicą. To moment radykalnej zmiany politycznej i próby zmiany świadomościowej, która oprócz krótkiego epizodu (1949-1955), nie przełożyła się funkcje i rolę sztuki. Zgromadzone w kolekcjach dzieła dokumentujące aktualne trendy i kierunki w malarstwie, to prace wybitnych współcześnie tworzących artystów, które najtrafniej określają ich indywidualną postawę, a także dzieła przedstawicieli ważnych w historii sztuki ugrupowań artystycznych. Początek, to z jednej strony sztuka wynikająca z awangardowych tradycji ugrupowań działających w okresie międzywojnia: Grupy Krakowskiej, tradycji konstruktywistycznej, łódzkiej awangardy, artystów związanych z grupą a.r., uczniów i współpracowników Władysława Strzemińskiego. Z drugiej, malarstwo wywodzące się ze spuścizny polskiego koloryzmu, którego przedstawiciele mieli znaczący wpływ na kształcenie artystyczne w pierwszej powojennej dekadzie, i którego dziedzictwo czytelne było jeszcze dużo później. W kolekcji reprezentowany jest nurt metaforyczno-ekspresyjny, o szerokim spektrum postaw artystycznych tworzących w odmiennych stylistykach malarzy. Łączy je symbol, znak i stylizacja deformująca przedstawiane formy. Malarstwo bezprzedmiotowe, neofiguracja, estetyka geometryczna, postawy konceptualne, hiperrealizm, nowa ekspresja, sztuka zaangażowana, przedstawieniowa. Malarstwo komentujące i obrazujące rzeczywistość oraz nieustająco badające możliwość przekraczania dyscyplinarnych granic. Niesłabnąca fascynacja wszystkimi kategoriami opisującymi malarstwo, nowe media, synergia, zacieranie granic między tradycyjnymi dziedzinami. Czym jest malarstwo? Z jednej strony radykalnie opisane, poddane definicjom stylów, tendencji, kierunków z drugiej nieskończenie otwarte.
kuratorka Grażyna Prusińska
autor aranżacji plastycznej Andrzej Stroka
Muzeum Warmińskie w Lidzbarku Warmińskim
