Portret Fryderyka Krystiana z dynastii Wettinów – królewicza polskiego i elektora saskiego Miniatura ok. 1740 r.
Portret Fryderyka Krystiana z dynastii Wettinów
Prezentowana miniatura ze zbiorów MWiM została wykonana najprawdopodobniej ok. 1740 roku, przez nieznanego artystę według pierworysu Rosalby Carriery – włoskiej malarki i miniaturzystki okresu rokoka. Ten niewielkich rozmiarów wizerunek (8,7x6,5 cm) namalowano akwarelami i gwaszem na kości słoniowej. Przedstawiono na nim młodego królewicza w ujęciu en trois quatre, ubranego w żółty wzorzysty kaftan na pomarańczowej podszewce, zapinany na ozdobne guziki. Spod kaftana widoczny jest kirys, a pod szyją czarna falbanka. Na lewe ramię narzucono pelerynę błękitną podbitą gronostajami. Przez pierś przewieszona różowa wstęga orderu. Tło oliwkowe, z prawej strony sygnatura: „v. R. Carriera”.
Miniatura podpisana ołówkiem na odwrocie: „Prinz Friedrich Christian w. Sachsen| (Canina)”.
Fryderyk Krystian urodził się w Dreźnie 5 września 1722 roku i tam też spędził prawie całe swoje życie. Był najstarszym synem króla Polski, elektora Saksonii Augusta III Sasa i Marii Józefy Habsburżanki. Już we wczesnym dzieciństwie u Fryderyka Krystiana ujawniło się skrzywienie kręgosłupa i niedowład nóg, co uniemożliwiło mu poruszanie się o własnych siłach. Matka Fryderyka planowała przeznaczyć syna do stanu duchownego, jednak królewicz sprzeciwił się jej planom. Był wszechstronnie wykształcony. Posiadał, co było wyjątkiem u Wettinów, zamiłowanie do nauk humanistycznych. Interesował się sztuką i muzyką, biegle władał też czterema językami. W 1747 roku ożenił się z Marią Antoniną Wittelsbach, z którą miał sześcioro dzieci. Po śmierci swego ojca, 28 października 1763 roku, już jako elektor saski oficjalnie przedstawił swoją kandydaturę do polskiego tronu. Szukał poparcia dla swej osoby zarówno wśród polskich senatorów, jak i innych monarchów europejskich. Jego starania zakończyła 17 grudnia 1763 roku śmierć, spowodowana czarną ospą.
Anna Malinowska
Miniatura podpisana ołówkiem na odwrocie: „Prinz Friedrich Christian w. Sachsen| (Canina)”.
Fryderyk Krystian urodził się w Dreźnie 5 września 1722 roku i tam też spędził prawie całe swoje życie. Był najstarszym synem króla Polski, elektora Saksonii Augusta III Sasa i Marii Józefy Habsburżanki. Już we wczesnym dzieciństwie u Fryderyka Krystiana ujawniło się skrzywienie kręgosłupa i niedowład nóg, co uniemożliwiło mu poruszanie się o własnych siłach. Matka Fryderyka planowała przeznaczyć syna do stanu duchownego, jednak królewicz sprzeciwił się jej planom. Był wszechstronnie wykształcony. Posiadał, co było wyjątkiem u Wettinów, zamiłowanie do nauk humanistycznych. Interesował się sztuką i muzyką, biegle władał też czterema językami. W 1747 roku ożenił się z Marią Antoniną Wittelsbach, z którą miał sześcioro dzieci. Po śmierci swego ojca, 28 października 1763 roku, już jako elektor saski oficjalnie przedstawił swoją kandydaturę do polskiego tronu. Szukał poparcia dla swej osoby zarówno wśród polskich senatorów, jak i innych monarchów europejskich. Jego starania zakończyła 17 grudnia 1763 roku śmierć, spowodowana czarną ospą.
Anna Malinowska
