Wspólny cykl Muzeum Warmii i Mazur oraz "Gazety Olsztyńskiej", w którym prezentujemy interesujące zabytki.
Portret młodej kobiety. Miniatura II połowa XIX wieku
Portret młodej kobiety. Miniatura II połowa XIX wieku
Miniatura to niewielkich rozmiarów obraz, zazwyczaj portret, wykonany na pergaminie, kości słoniowej, metalu czy porcelanie. Pierwsi miniaturzyści używali farb akwarelowych i gwaszu. Miniatury portretowe rozpowszechniły się w XVI-wiecznej Europie i były popularne zwłaszcza w Anglii i Francji. Wykonywane początkowo głównie na dworach panujących oraz szlacheckich służyły do pertraktacji matrymonialnych i dla upamiętnienia bliskich, bądź wybitnych postaci. Nie miały funkcji reprezentacyjnej, jak równolegle rozwijające się malarstwo portretowe. Były raczej przedmiotem do prywatnego oglądu. Rozkwit malarstwa miniaturowego przypada na wiek XVIII i XIX. Wtedy to na posiadanie miniatur mogli pozwolić sobie również przedstawiciele niższych stanów. Wynalazek fotografii w latach czterdziestych XIX wieku spowodował zastępowanie malowanych miniatur portretowych tzw. dagerotypami. Rozpowszechnienie dagerotypii i innych technik fotograficznych spowodowało stopniowy zanik tej formy twórczości.
Prezentowana miniatura została wykonana w drugiej połowie XIX wieku. Ten niewielkich rozmiarów obrazek (5 x 3,9 cm) namalowano akwarelami i gwaszem na kości słoniowej. Znajduje się na nim sygnatura autora – „Puli”.
Jest to portret młodej kobiety w ujęciu en trois quatre, ubranej w jasnozieloną suknię z dekoltem obszytym szeroką koronką. Misternie ułożoną fryzurę zdobi diadem z pereł, a całości dopełniają duże kolczyki z turkusami i perłami.
Wizerunek został ujęty w dekoracyjną ramkę z ornamentem w formie stylizowanych liści akantu i laurowych.
Anna Malinowska
Miniatura to niewielkich rozmiarów obraz, zazwyczaj portret, wykonany na pergaminie, kości słoniowej, metalu czy porcelanie. Pierwsi miniaturzyści używali farb akwarelowych i gwaszu. Miniatury portretowe rozpowszechniły się w XVI-wiecznej Europie i były popularne zwłaszcza w Anglii i Francji. Wykonywane początkowo głównie na dworach panujących oraz szlacheckich służyły do pertraktacji matrymonialnych i dla upamiętnienia bliskich, bądź wybitnych postaci. Nie miały funkcji reprezentacyjnej, jak równolegle rozwijające się malarstwo portretowe. Były raczej przedmiotem do prywatnego oglądu. Rozkwit malarstwa miniaturowego przypada na wiek XVIII i XIX. Wtedy to na posiadanie miniatur mogli pozwolić sobie również przedstawiciele niższych stanów. Wynalazek fotografii w latach czterdziestych XIX wieku spowodował zastępowanie malowanych miniatur portretowych tzw. dagerotypami. Rozpowszechnienie dagerotypii i innych technik fotograficznych spowodowało stopniowy zanik tej formy twórczości.
Prezentowana miniatura została wykonana w drugiej połowie XIX wieku. Ten niewielkich rozmiarów obrazek (5 x 3,9 cm) namalowano akwarelami i gwaszem na kości słoniowej. Znajduje się na nim sygnatura autora – „Puli”.
Jest to portret młodej kobiety w ujęciu en trois quatre, ubranej w jasnozieloną suknię z dekoltem obszytym szeroką koronką. Misternie ułożoną fryzurę zdobi diadem z pereł, a całości dopełniają duże kolczyki z turkusami i perłami.
Wizerunek został ujęty w dekoracyjną ramkę z ornamentem w formie stylizowanych liści akantu i laurowych.
Anna Malinowska
