Autor: fot. Piotr Pawlik
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego informuje o rozpoczęciu krajowego etapu selekcji obiektów ubiegających się o Znak Dziedzictwa Europejskiego w edycji 2017. Wybór projektów nastąpi na podstawie wyników głosowania internetowego, do którego serdecznie Państwa zapraszamy.
Spośród obiektów, które otrzymają największe poparcie głosujących, Komitet do spraw Znaku Dziedzictwa Europejskiego, powołany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wskaże dwóch kandydatów, którzy przedstawieni zostaną Komisji Europejskiej, jako laureaci wstępnej selekcji na szczeblu krajowym. Ostateczny wybór zostanie dokonany przez panel ekspertów na poziomie unijnym. W głosowaniu internetowym można brać udział do końca grudnia 2016 roku. Informacja o wynikach głosowania zostanie opublikowana na stronie internetowej Ministerstwa. Zapraszamy do wzięcia udziału w głosowaniu!
Zamek w Lidzbarku Warmińskim
Zamek w Lidzbarku Warmińskim zbudowano w latach 1350-1401 w pobliżu niewielkiego grodu pruskiego o nazwie Lecbarg, położonego w ramionach rzek Łyny i Symsarny. W dużej części wzorowany na architekturze krzyżackich zamków komturskich, uzyskał charakter średniowiecznej rezydencji obronnej. Wraz z zamkiem powstały dwa przedzamcza, a całość otoczona była, niezależnymi od miasta, murami obronnymi i fosami.
Lidzbarski zamek jest jednym z najcenniejszych, gotyckich zamków ceglanych w Europie. Czworoboczny, z potężną wieżą w narożu, wieżyczkami narożnymi, dziedzińcem z pięknymi, arkadowymi krużgankami. W większości autentyczne wnętrza, przesklepione są skomplikowanymi sklepieniami od krzyżowo-żebrowych w piwnicach, po gwiaździste w pomieszczeniach reprezentacyjnych. Dodatkowo komnaty piętra reprezentacyjnego, ściany krużganków pokryte są w dużej części zachowanymi gotyckimi polichromiami o bogatym programie ikonograficznym.
Zamek był główną siedzibą biskupów warmińskich w latach 1350-1795. Przebudowywany po pożarach w 1442 i 1497 r., a także w wieku XVI i XVII, przez stulecia upiększany, ze znakomitymi zbiorami bibliotecznymi, dziełami sztuki, o cechach książęcego dworu. Jednym z cenniejszych pomieszczeń jest niezmieniająca od początku funkcji kaplica zamkowa, z pięknym, rokokowym wystrojem z połowy XVIII w.
Wśród rezydujących na Zamku biskupów byli wybitni uczeni, mężowie stanu, humaniści, m.in. Stanisław Hozjusz, Jan Dantyszek, Marcina Kromer czy Ignacy Krasicki – książę poetów polskich. Wśród wielu ważnych mieszkańców był też - pełniący funkcję lekarza biskupów, wybitny astronom – Mikołaj Kopernik.
Po roku 1795 Zamek opustoszał, doraźnie pełniąc różne funkcje, m.in. w latach 1859 – 1932 powołano w nim sierociniec. Od połowy XIX wieku stał się przedmiotem badań historyków i konserwatorów. Pierwsze, szeroko zakrojone prace restauratorskie zostały przeprowadzone w latach 1928 -1935 pod kierunkiem Karla Hauke, tak zaczęły się dzieje adaptacji Zamku na cele muzealne i trwającej do dziś restauracji. Od 1963 roku zamek jest siedzibą Muzeum, Oddziałem Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.
Gotycki zamek biskupów warmińskich w Lidzbarku Warmińskim od początku był miejscem, w którym kumulowały się najważniejsze idee polityki Europy środkowo-wschodniej ze wskazaniem na wartości duchowe, intelektualne. Biskupi tworzyli tu ośrodek władzy, którego głównym celem było wprowadzanie na terytorium księstwa europejskich standardów kultury, sztuki, nauki. To tu przez 6 lat pracował Mikołaj Kopernik i napisał Mały Komentarzyk, podwaliny do udowodnienia teorii heliocentrycznej. Od końca XIV wieku funkcjonowała w zamku biblioteka, gdzie gromadzone były najważniejsze księgi swoich czasów, m.in. księgi historyczne (najstarszy znany odpis kroniki Galla Anonima), manuskrypty, inicjowana również była kartografia. Biskupi warmińscy byli postaciami o szerokich horyzontach intelektualnych, prowadzili często działalność nie tylko dyplomatyczną na dworach europejskich, ale byli rozjemcami w sporach politycznych, czy nawet wojennych. /MJG
Spośród obiektów, które otrzymają największe poparcie głosujących, Komitet do spraw Znaku Dziedzictwa Europejskiego, powołany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wskaże dwóch kandydatów, którzy przedstawieni zostaną Komisji Europejskiej, jako laureaci wstępnej selekcji na szczeblu krajowym. Ostateczny wybór zostanie dokonany przez panel ekspertów na poziomie unijnym. W głosowaniu internetowym można brać udział do końca grudnia 2016 roku. Informacja o wynikach głosowania zostanie opublikowana na stronie internetowej Ministerstwa. Zapraszamy do wzięcia udziału w głosowaniu!
Zamek w Lidzbarku Warmińskim
Zamek w Lidzbarku Warmińskim zbudowano w latach 1350-1401 w pobliżu niewielkiego grodu pruskiego o nazwie Lecbarg, położonego w ramionach rzek Łyny i Symsarny. W dużej części wzorowany na architekturze krzyżackich zamków komturskich, uzyskał charakter średniowiecznej rezydencji obronnej. Wraz z zamkiem powstały dwa przedzamcza, a całość otoczona była, niezależnymi od miasta, murami obronnymi i fosami.
Lidzbarski zamek jest jednym z najcenniejszych, gotyckich zamków ceglanych w Europie. Czworoboczny, z potężną wieżą w narożu, wieżyczkami narożnymi, dziedzińcem z pięknymi, arkadowymi krużgankami. W większości autentyczne wnętrza, przesklepione są skomplikowanymi sklepieniami od krzyżowo-żebrowych w piwnicach, po gwiaździste w pomieszczeniach reprezentacyjnych. Dodatkowo komnaty piętra reprezentacyjnego, ściany krużganków pokryte są w dużej części zachowanymi gotyckimi polichromiami o bogatym programie ikonograficznym.
Zamek był główną siedzibą biskupów warmińskich w latach 1350-1795. Przebudowywany po pożarach w 1442 i 1497 r., a także w wieku XVI i XVII, przez stulecia upiększany, ze znakomitymi zbiorami bibliotecznymi, dziełami sztuki, o cechach książęcego dworu. Jednym z cenniejszych pomieszczeń jest niezmieniająca od początku funkcji kaplica zamkowa, z pięknym, rokokowym wystrojem z połowy XVIII w.
Wśród rezydujących na Zamku biskupów byli wybitni uczeni, mężowie stanu, humaniści, m.in. Stanisław Hozjusz, Jan Dantyszek, Marcina Kromer czy Ignacy Krasicki – książę poetów polskich. Wśród wielu ważnych mieszkańców był też - pełniący funkcję lekarza biskupów, wybitny astronom – Mikołaj Kopernik.
Po roku 1795 Zamek opustoszał, doraźnie pełniąc różne funkcje, m.in. w latach 1859 – 1932 powołano w nim sierociniec. Od połowy XIX wieku stał się przedmiotem badań historyków i konserwatorów. Pierwsze, szeroko zakrojone prace restauratorskie zostały przeprowadzone w latach 1928 -1935 pod kierunkiem Karla Hauke, tak zaczęły się dzieje adaptacji Zamku na cele muzealne i trwającej do dziś restauracji. Od 1963 roku zamek jest siedzibą Muzeum, Oddziałem Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.
Gotycki zamek biskupów warmińskich w Lidzbarku Warmińskim od początku był miejscem, w którym kumulowały się najważniejsze idee polityki Europy środkowo-wschodniej ze wskazaniem na wartości duchowe, intelektualne. Biskupi tworzyli tu ośrodek władzy, którego głównym celem było wprowadzanie na terytorium księstwa europejskich standardów kultury, sztuki, nauki. To tu przez 6 lat pracował Mikołaj Kopernik i napisał Mały Komentarzyk, podwaliny do udowodnienia teorii heliocentrycznej. Od końca XIV wieku funkcjonowała w zamku biblioteka, gdzie gromadzone były najważniejsze księgi swoich czasów, m.in. księgi historyczne (najstarszy znany odpis kroniki Galla Anonima), manuskrypty, inicjowana również była kartografia. Biskupi warmińscy byli postaciami o szerokich horyzontach intelektualnych, prowadzili często działalność nie tylko dyplomatyczną na dworach europejskich, ale byli rozjemcami w sporach politycznych, czy nawet wojennych. /MJG
