17 listopada 2016 r., czwartek, godz. 17.00, Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie - zamek.
W czwartek 17 listopada historyk i archeolog Roman Shiroukhov przedstawi wykład „Ziemne piramidy Prusów. Wszystko o grodziskach Sambii i nie tylko”, a także zaprezentuje niektóre rezultaty najnowszych badań w obwodzie kaliningradzkim.
Obecnie znanych jest około 300 pruskich grodzisk. Wśród nich ponad 50 znajduje się na Półwyspie Sambijskim, z których wiele jest dobrze zachowanych. Nikt dziś nie ma całkowitej pewności w jakim celu Prusowie wznosili tego typu założenia. Być może były to ziemne nasypy drewnianych twierdz, refugia, miejsca zgromadzeń publicznych, sanktuaria, a może jeszcze coś innego.
Dlaczego niektóre pruskie twierdze posiadają kolistą formę, wiele wejść i wyjść? Z jakiej przyczyny dwa największe grodziska Sambów znajdują się z dala od rzek i strumieni? W jaki sposób «święte szańce” stały się „szwedzkimi” i w jaki sposób pruskie grody wykorzystywano w czasach zakonu krzyżackiego?
Na te i wiele innych pytań można będzie otrzymać odpowiedź w czwartek 17. listopada podczas wykładu historyka-archeologa doktora Romana Shiroukhova. Podczas wykładu przedstawione zostaną wyniki najnowszych badań archeologicznych i sięgające dawniejszego okresu fakty historyczne oraz problematyka pruskiej toponimii, etnografii i folkloru związana z grodziskami Prusów.
Roman Shiroukhov
Doktor w dziedzinie historii i archeologii, popularyzator nauk historycznych, autor tekstów naukowych, poezji i krytyk muzyczny. W 2006 r. zakończył studia z zakresu historii regionu bałtyckiego na Uniwersytecie Immanuela Kanta w Kaliningradzie. Od 2003 r, stale zaangażowany jest w pracach archeologicznych i ratowniczych na różnych stanowiskach obwodu kaliningradzkiego i zachodniej Litwy. W latach 2007-2012 uczestniczył w studiach doktoranckich Uniwersytetu w Kłajpedzie w kierunku historia i archeologia. Od 2008 do 2014 r. pracował także w Dziale Archeologii Muzeum Historyczno-Artystycznego w Kaliningradzie. W dniu 16. listopada 2012 r. w Instytucie Historii i Archeologii Regionu Bałtyckiego Uniwersytetu w Kłajpedzie obronił dystertację doktorską pod tytułem „Kontakty Prusow i Kurów w XI-XIII w. na podstawie źródeł archeologicznych“. Praca została napisana pod kierunkiem prof. Vladasa Žulkusa. Pomiędzy lutym a majem 2014 r. prowadził proseminarium „Archeologia Prusów“ dla studentów licencjackich uniwersytetu w Kaliningradzie. W latach 2013-2015 w Katedrze Archeologii Uniwersytetu Wileńskiego realizował projekt post-doktorski „Społeczny, ekonomiczny i kulturowy rozwój zachodnich Bałtów od X/XI do początku XIII w.“, w czasie którego otrzymał możliwość pracy nad głównymi archiwaliami i zbiorami muzealnymi dotyczącymi Prusów i ich sąsiadów w ośmiu ośrodkach naukowych Europy. Efektem tych prac są liczne publikacje naukowe i popularyzatorskie w języku rosyjskim, angielskim, litewskim i polskim. Od 2014 r. działalność autora rozszerzyła się także o publikacje muzykologiczne, a także prowadzenie rubryki «Археология современной музыки» (Archeologia współczesnej muzyki) na stronie internetowej «О-Культуре».
Obecnie pracuje on w Sambijskiej Ekspedycji Archeologicznej Instytutu Archeologii Rosyjskiej Akademii Nauk, zaafiliowany jest w Katedrze Archeologii Uniwersytetu Wileńskiego i współpracuje z Muzeum Życia Miejskiego Königsberga-Kaliningradu „Altes-Haus“.
Obecnie znanych jest około 300 pruskich grodzisk. Wśród nich ponad 50 znajduje się na Półwyspie Sambijskim, z których wiele jest dobrze zachowanych. Nikt dziś nie ma całkowitej pewności w jakim celu Prusowie wznosili tego typu założenia. Być może były to ziemne nasypy drewnianych twierdz, refugia, miejsca zgromadzeń publicznych, sanktuaria, a może jeszcze coś innego.
Dlaczego niektóre pruskie twierdze posiadają kolistą formę, wiele wejść i wyjść? Z jakiej przyczyny dwa największe grodziska Sambów znajdują się z dala od rzek i strumieni? W jaki sposób «święte szańce” stały się „szwedzkimi” i w jaki sposób pruskie grody wykorzystywano w czasach zakonu krzyżackiego?
Na te i wiele innych pytań można będzie otrzymać odpowiedź w czwartek 17. listopada podczas wykładu historyka-archeologa doktora Romana Shiroukhova. Podczas wykładu przedstawione zostaną wyniki najnowszych badań archeologicznych i sięgające dawniejszego okresu fakty historyczne oraz problematyka pruskiej toponimii, etnografii i folkloru związana z grodziskami Prusów.
Roman Shiroukhov
Doktor w dziedzinie historii i archeologii, popularyzator nauk historycznych, autor tekstów naukowych, poezji i krytyk muzyczny. W 2006 r. zakończył studia z zakresu historii regionu bałtyckiego na Uniwersytecie Immanuela Kanta w Kaliningradzie. Od 2003 r, stale zaangażowany jest w pracach archeologicznych i ratowniczych na różnych stanowiskach obwodu kaliningradzkiego i zachodniej Litwy. W latach 2007-2012 uczestniczył w studiach doktoranckich Uniwersytetu w Kłajpedzie w kierunku historia i archeologia. Od 2008 do 2014 r. pracował także w Dziale Archeologii Muzeum Historyczno-Artystycznego w Kaliningradzie. W dniu 16. listopada 2012 r. w Instytucie Historii i Archeologii Regionu Bałtyckiego Uniwersytetu w Kłajpedzie obronił dystertację doktorską pod tytułem „Kontakty Prusow i Kurów w XI-XIII w. na podstawie źródeł archeologicznych“. Praca została napisana pod kierunkiem prof. Vladasa Žulkusa. Pomiędzy lutym a majem 2014 r. prowadził proseminarium „Archeologia Prusów“ dla studentów licencjackich uniwersytetu w Kaliningradzie. W latach 2013-2015 w Katedrze Archeologii Uniwersytetu Wileńskiego realizował projekt post-doktorski „Społeczny, ekonomiczny i kulturowy rozwój zachodnich Bałtów od X/XI do początku XIII w.“, w czasie którego otrzymał możliwość pracy nad głównymi archiwaliami i zbiorami muzealnymi dotyczącymi Prusów i ich sąsiadów w ośmiu ośrodkach naukowych Europy. Efektem tych prac są liczne publikacje naukowe i popularyzatorskie w języku rosyjskim, angielskim, litewskim i polskim. Od 2014 r. działalność autora rozszerzyła się także o publikacje muzykologiczne, a także prowadzenie rubryki «Археология современной музыки» (Archeologia współczesnej muzyki) na stronie internetowej «О-Культуре».
Obecnie pracuje on w Sambijskiej Ekspedycji Archeologicznej Instytutu Archeologii Rosyjskiej Akademii Nauk, zaafiliowany jest w Katedrze Archeologii Uniwersytetu Wileńskiego i współpracuje z Muzeum Życia Miejskiego Königsberga-Kaliningradu „Altes-Haus“.
