Wspólny cykl Muzeum Warmii i Mazur oraz "Gazety Olsztyńskiej", w którym prezentujemy interesujące zabytki.
Grubodziób
Autor: Marian Szymkiewicz
Grubodziób
Grubodziób jest naszym największym łuszczakiem, bliskim krewnym gila, dzwońca i szczygła. Jest to ptak nieco mniejszy od szpaka. Odznacza się nienaturalnie masywnym dziobem, krótkim ogonem i krępą sylwetką ciała. Potężny dziób służy jako narzędzie do miażdżenia, między innymi pestek wiśni. Ukryte w pestce nasionko to ulubiony przysmak grubodzioba. Poza tym chętnie zjada orzeszki buka i graba, nasiona słonecznika, jagody jałowca, a w okresie wiosny i lata także owady. Na Warmii i Mazurach jest rozpowszechnionym, ale nielicznym i mało znanym ptakiem lęgowym oraz koczującym. Zamieszkuje lasy liściaste i mieszane, duże parki, większe ogrody i stare sady. Wiosną i latem przebywa w zieleni koron drzew i wtedy dużo łatwiej grubodzioba usłyszeć aniżeli zobaczyć. Największe szanse na obserwacje tego oryginalnego ptaka mamy w okresie zimy w karmniku, w którym regularnie wykładane są nasiona słonecznika.
Grubodziób jest naszym największym łuszczakiem, bliskim krewnym gila, dzwońca i szczygła. Jest to ptak nieco mniejszy od szpaka. Odznacza się nienaturalnie masywnym dziobem, krótkim ogonem i krępą sylwetką ciała. Potężny dziób służy jako narzędzie do miażdżenia, między innymi pestek wiśni. Ukryte w pestce nasionko to ulubiony przysmak grubodzioba. Poza tym chętnie zjada orzeszki buka i graba, nasiona słonecznika, jagody jałowca, a w okresie wiosny i lata także owady. Na Warmii i Mazurach jest rozpowszechnionym, ale nielicznym i mało znanym ptakiem lęgowym oraz koczującym. Zamieszkuje lasy liściaste i mieszane, duże parki, większe ogrody i stare sady. Wiosną i latem przebywa w zieleni koron drzew i wtedy dużo łatwiej grubodzioba usłyszeć aniżeli zobaczyć. Największe szanse na obserwacje tego oryginalnego ptaka mamy w okresie zimy w karmniku, w którym regularnie wykładane są nasiona słonecznika.
