Otwarcie wystawy portretów holenderskich „Mistrzowie portretu. Malarstwo holenderskie XVII wieku w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie”, w nowej aranżacji, po przeniesieniu z olsztyńskiego zamku, gdzie była pokazywana od 28 lipca 2008 do połowy 2010 roku. Scenariusz i aranżacja – Magdalena Bartoś. Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu.
Wystawa prezentuje jedną z najcenniejszych kolekcji Muzeum Warmii i Mazur. Autorami obrazów są czołowi portreciści holenderscy, związani z haskim dworem rodu van Oranje-Nassau: bracia Gerrit i Willem Honthorstowie, Pieter Nason, Jan Mytens, Caspar Netscher i mniej znany Lucas van Kaey. Oprócz sygnowanych portretów kolekcja zawiera też znakomite dzieła przypisywane innym portrecistom holenderskim, działającym w kręgu mecenatu książąt namiestników orańskich i tamtejszej arystokracji (van Brederode, Nassau-Siegen, Solms-Braunfels) oraz rodów angielskich (Stuartowie), szwedzkich (Oxenstierna), północno-niemieckich i pruskich. Ci ostatni to przede wszystkim związani z Morągiem Dohnowie, których kariery polityczne, wojskowe lub duchowne związane były od początku XVII w. z Niderlandami. To Dohnowie sprowadzili kolekcje holenderskich dzieł sztuki do swych gniazd rodzinnych w Prusach; w szczątkowej liczbie przetrwały one do naszych czasów.
Wystawa stanowi z jednej strony swego rodzaju galerię rodową, ukazującą związki genealogiczne, polityczne kulturalne i religijne wymienionych rodów, z drugiej ukazuje popularność malarstwa portretowego jako ważnego elementu kultury Niderlandów, dla których XVII w. był „złotym” zarówno w sztuce, jak i w innych dziedzinach życia.
Wystawa prezentuje jedną z najcenniejszych kolekcji Muzeum Warmii i Mazur. Autorami obrazów są czołowi portreciści holenderscy, związani z haskim dworem rodu van Oranje-Nassau: bracia Gerrit i Willem Honthorstowie, Pieter Nason, Jan Mytens, Caspar Netscher i mniej znany Lucas van Kaey. Oprócz sygnowanych portretów kolekcja zawiera też znakomite dzieła przypisywane innym portrecistom holenderskim, działającym w kręgu mecenatu książąt namiestników orańskich i tamtejszej arystokracji (van Brederode, Nassau-Siegen, Solms-Braunfels) oraz rodów angielskich (Stuartowie), szwedzkich (Oxenstierna), północno-niemieckich i pruskich. Ci ostatni to przede wszystkim związani z Morągiem Dohnowie, których kariery polityczne, wojskowe lub duchowne związane były od początku XVII w. z Niderlandami. To Dohnowie sprowadzili kolekcje holenderskich dzieł sztuki do swych gniazd rodzinnych w Prusach; w szczątkowej liczbie przetrwały one do naszych czasów.
Wystawa stanowi z jednej strony swego rodzaju galerię rodową, ukazującą związki genealogiczne, polityczne kulturalne i religijne wymienionych rodów, z drugiej ukazuje popularność malarstwa portretowego jako ważnego elementu kultury Niderlandów, dla których XVII w. był „złotym” zarówno w sztuce, jak i w innych dziedzinach życia.