Barbara Hulanicka (1924–2012) była znaną w regionie artystką i działaczką społeczną. Ukończyła warszawską ASP, uzyskując na Wydziale Architektury Wnętrz, dyplom z dziedziny tkaniny artystycznej w 1954 r. Od jesieni tegoż roku związała się z regionem Warmii i Mazur. Mieszkała kolejno – z mężem Andrzejem, który organizował jej pracę i uczestniczył w realizacji przedsięwzięć artystycznych – w Mikołajkach, Reszlu, Biskupcu, Fromborku (gdzie pełniła funkcję kierownika Muzeum) i Barczewie. W Barczewie, w budynku dawnej bóżnicy przy ul. Kościuszki, Hulaniccy utworzyli Centrum Tkactwa Artystycznego, które początkowo działało pod egidą Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”.
W swojej twórczości sięgała do tradycyjnych, regionalnych technik tkactwa, rozpropagowała zwłaszcza technikę tkaniny dwuosnowowej. Monumentalne prace Hulanickiej o tematyce kopernikowskiej trafiły do Białego Domu, na Kreml i do Watykanu.
W swojej twórczości sięgała do tradycyjnych, regionalnych technik tkactwa, rozpropagowała zwłaszcza technikę tkaniny dwuosnowowej. Monumentalne prace Hulanickiej o tematyce kopernikowskiej trafiły do Białego Domu, na Kreml i do Watykanu.
