Koncepcja projektu:
„Rozpowszechnienie wizerunku utraconego dzieła sztuki jest pierwszym krokiem do jego odzyskania”.
Muzeum Utracone daje początek dyskusji, wymianie poglądów na temat edukacji i promocji wiedzy o dziełach utraconych z Polski podczas II wojny światowej. Projekt wspiera działania Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, polegające na odnajdywania i odzyskiwaniu utraconych dóbr kultury. To razem z MKiDN co roku wybierane są kolejne kolekcje dzieł utraconych do zamieszczenia ich na [eurl]http://wm.pl/[/eurl]oraz w specjalnie przygotowywanym filmie, który następnie prezentowany jest w całej Polsce.
Mimo niewielkich szans na odzyskanie straconego na przestrzeni wieków dziedzictwa kultury polskiej, warto je prezentować, by zaginione obiekty, chociaż „mentalnie” wróciły do życia i świadomości społecznej.
Najważniejszym elementem projektu Muzeum Utracone są wydarzenia podczas Nocy Muzeów
w największych miastach Polski. Ich głównym punktem jest multimedialny pokaz prezentujący wybrane kolekcje dzieł, które Polska straciła. Dodatkowo, by umożliwić dostęp do tych kolekcji większej publiczności, co roku organizatorzy przygotowują płytę DVD z filmem i rozsyłają ją do muzeów i placówek kultury w całym kraju, by te również mogły zaprezentować film odwiedzającym ich w Noc Muzeów, ale i później wykorzystać film, czy to do działań edukacyjnych, czy do poszerzenia oferty wystawienniczej.
Główne pokazy:
1. Warszawa - Dziedziniec Pałacu Prezydenckiego
2. Kraków - Dziedziniec Zamku na Wawelu
3. Poznań - Brama Poznania
4. Gdańsk - Zielona Brama
Patronaty:
1. Patronat Małżonki Prezydenta RP - Anny Komorowskiej
2. Patronat Prezydenta m.st. Warszawy - Hanny Gronkiewicz-Waltz
3. Patronat Prezydenta Miasta Gdańska - Pawła Adamowicza
4. Patronat Marszałka Woj. Pomorskiego - Mieczysława Struka
5. Patronat Prezydenta Miasta Krakowa - Jacka Majchrowskiego
6. Patronat Prezydenta Miasta Poznania - Jacka Jaśkowiaka
7. Patronat Polskiego Komitetu do spraw UNESCO
Patroni medialni: Radio ZET, Radio Zet Chilli, TVP, ThinkTank, AMS, CityINFO, Mówią Wieki, culture.pl, The Warsaw Voice, Newsweek Historia, Krakow.pl, Do Rzeczy, Do Rzeczy Historia i F5.
Projekt organizowany i finansowany jest ze środków SKM SAR, Fundacji Ad Artis, MKiDN, NIMOZ, Miasta Poznań.
Koncepcja filmu 2015:
Film będzie opowiadał o miejscach, gdzie okupant składował polskie dzieła sztuki i gdzie w obliczu zagrożenia je potem wywoził. Poznamy historię Zamku w Fischhorn w Austrii, gdzie po upadku Powstania Warszawskiego, wywieziono mnóstwo obiektów z warszawskiej składnicy w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Głównym bohaterem tej historii będzie porucznik Bohdan Urbanowicz, żołnierz Kampanii Wrześniowej, malarz – absolwent warszawskiej ASP. Oswobodzony przez Amerykanów
z obozu jenieckiego na terenie Austrii nie przypuszczał jaka misja go czeka. Został mianowany pełnomocnikiem wysiedlonych Polaków. W lipcu 1945 r. zgłosi się do niego plutonowy Jan Maj, meldując, że w górach, na zamku w Fischhornie, są ukryte polskie dzieła sztuki. Porucznik uzyskał w Warszawie wszystkie niezbędne dokumenty i zajął się odzyskiwaniem polskiego dobytku. W swoich dziennikach wspominał: „Prowadzimy codziennie dziennik pracy, sporządzamy inwentarze przedmiotów. Jesteśmy i fizycznymi robotnikami – zbijamy skrzynie, transportując je do samochodów”. Gdyby nie upór i ciężka praca profesora, a także starania o zwrot skradzionych, np. przez okolicznych mieszkańców, obiektów, wiele z nich nigdy nie wróciłoby do Polski. Animacja powstała głównie na podstawie osobistych zapisków Urbanowicza. Dzięki nim przenosimy się do Zamku w Fischhorn i razem z porucznikiem odnajdujemy prawdziwe skarby:
akt Unii Polsko-Litewskiej z 1501 r., „Autoportret” Jana Matejki czy „Altanę” Gierymskiego. Razem z nim zdobywamy kolejne nagrody, inwentaryzujemy i zabezpieczamy zbiory, by nie uległy dalszemu niszczeniu.
W filmie pojawią się te dzieła, które niestety do tej pory nie wróciły do Polski, np. „Portret Franciszki de Savoie-Nemours, M-lled'Aumale, późniejszej królowej portugalskiej” czy „Portret księżniczki Ludwiki Lotaryńskiej” autorstwa François Clouet.
Koncepcję filmu stworzyła agencja IDFX, która zaprosiła do współpracy ilustratorkę Martę Ignerską, a ta przygotowała koncepcję wizualną, Cezarego Chojnowskiego (animacja), Enveego (muzyka) i Roberta Więckiewicza (lektor). Sposób narracji inspirowany jest kultowymi grami komputerowymi.
Tegorocznej odsłonie Muzeum Utraconego i nowemu filmowi, towarzyszyć będzie obraz „Muzeum Utracone” autorstwa Mariusza Tarkawiana zainspirowany olbrzymią ilością utraconych z polski obiektów sztuki. Obraz pokazuje skalę strat. Posłuży też w przygotowaniu późniejszej kampanii promocyjnej projektu – rozpowszechnianiu wiedzy na temat utraconego polskiego dobytku kultury i możliwości jego odnajdywania oraz odzyskiwania.
„Rozpowszechnienie wizerunku utraconego dzieła sztuki jest pierwszym krokiem do jego odzyskania”.
Muzeum Utracone daje początek dyskusji, wymianie poglądów na temat edukacji i promocji wiedzy o dziełach utraconych z Polski podczas II wojny światowej. Projekt wspiera działania Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, polegające na odnajdywania i odzyskiwaniu utraconych dóbr kultury. To razem z MKiDN co roku wybierane są kolejne kolekcje dzieł utraconych do zamieszczenia ich na [eurl]http://wm.pl/[/eurl]oraz w specjalnie przygotowywanym filmie, który następnie prezentowany jest w całej Polsce.
Mimo niewielkich szans na odzyskanie straconego na przestrzeni wieków dziedzictwa kultury polskiej, warto je prezentować, by zaginione obiekty, chociaż „mentalnie” wróciły do życia i świadomości społecznej.
Najważniejszym elementem projektu Muzeum Utracone są wydarzenia podczas Nocy Muzeów
w największych miastach Polski. Ich głównym punktem jest multimedialny pokaz prezentujący wybrane kolekcje dzieł, które Polska straciła. Dodatkowo, by umożliwić dostęp do tych kolekcji większej publiczności, co roku organizatorzy przygotowują płytę DVD z filmem i rozsyłają ją do muzeów i placówek kultury w całym kraju, by te również mogły zaprezentować film odwiedzającym ich w Noc Muzeów, ale i później wykorzystać film, czy to do działań edukacyjnych, czy do poszerzenia oferty wystawienniczej.
Główne pokazy:
1. Warszawa - Dziedziniec Pałacu Prezydenckiego
2. Kraków - Dziedziniec Zamku na Wawelu
3. Poznań - Brama Poznania
4. Gdańsk - Zielona Brama
Patronaty:
1. Patronat Małżonki Prezydenta RP - Anny Komorowskiej
2. Patronat Prezydenta m.st. Warszawy - Hanny Gronkiewicz-Waltz
3. Patronat Prezydenta Miasta Gdańska - Pawła Adamowicza
4. Patronat Marszałka Woj. Pomorskiego - Mieczysława Struka
5. Patronat Prezydenta Miasta Krakowa - Jacka Majchrowskiego
6. Patronat Prezydenta Miasta Poznania - Jacka Jaśkowiaka
7. Patronat Polskiego Komitetu do spraw UNESCO
Patroni medialni: Radio ZET, Radio Zet Chilli, TVP, ThinkTank, AMS, CityINFO, Mówią Wieki, culture.pl, The Warsaw Voice, Newsweek Historia, Krakow.pl, Do Rzeczy, Do Rzeczy Historia i F5.
Projekt organizowany i finansowany jest ze środków SKM SAR, Fundacji Ad Artis, MKiDN, NIMOZ, Miasta Poznań.
Koncepcja filmu 2015:
Film będzie opowiadał o miejscach, gdzie okupant składował polskie dzieła sztuki i gdzie w obliczu zagrożenia je potem wywoził. Poznamy historię Zamku w Fischhorn w Austrii, gdzie po upadku Powstania Warszawskiego, wywieziono mnóstwo obiektów z warszawskiej składnicy w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Głównym bohaterem tej historii będzie porucznik Bohdan Urbanowicz, żołnierz Kampanii Wrześniowej, malarz – absolwent warszawskiej ASP. Oswobodzony przez Amerykanów
z obozu jenieckiego na terenie Austrii nie przypuszczał jaka misja go czeka. Został mianowany pełnomocnikiem wysiedlonych Polaków. W lipcu 1945 r. zgłosi się do niego plutonowy Jan Maj, meldując, że w górach, na zamku w Fischhornie, są ukryte polskie dzieła sztuki. Porucznik uzyskał w Warszawie wszystkie niezbędne dokumenty i zajął się odzyskiwaniem polskiego dobytku. W swoich dziennikach wspominał: „Prowadzimy codziennie dziennik pracy, sporządzamy inwentarze przedmiotów. Jesteśmy i fizycznymi robotnikami – zbijamy skrzynie, transportując je do samochodów”. Gdyby nie upór i ciężka praca profesora, a także starania o zwrot skradzionych, np. przez okolicznych mieszkańców, obiektów, wiele z nich nigdy nie wróciłoby do Polski. Animacja powstała głównie na podstawie osobistych zapisków Urbanowicza. Dzięki nim przenosimy się do Zamku w Fischhorn i razem z porucznikiem odnajdujemy prawdziwe skarby:
akt Unii Polsko-Litewskiej z 1501 r., „Autoportret” Jana Matejki czy „Altanę” Gierymskiego. Razem z nim zdobywamy kolejne nagrody, inwentaryzujemy i zabezpieczamy zbiory, by nie uległy dalszemu niszczeniu.
W filmie pojawią się te dzieła, które niestety do tej pory nie wróciły do Polski, np. „Portret Franciszki de Savoie-Nemours, M-lled'Aumale, późniejszej królowej portugalskiej” czy „Portret księżniczki Ludwiki Lotaryńskiej” autorstwa François Clouet.
Koncepcję filmu stworzyła agencja IDFX, która zaprosiła do współpracy ilustratorkę Martę Ignerską, a ta przygotowała koncepcję wizualną, Cezarego Chojnowskiego (animacja), Enveego (muzyka) i Roberta Więckiewicza (lektor). Sposób narracji inspirowany jest kultowymi grami komputerowymi.
Tegorocznej odsłonie Muzeum Utraconego i nowemu filmowi, towarzyszyć będzie obraz „Muzeum Utracone” autorstwa Mariusza Tarkawiana zainspirowany olbrzymią ilością utraconych z polski obiektów sztuki. Obraz pokazuje skalę strat. Posłuży też w przygotowaniu późniejszej kampanii promocyjnej projektu – rozpowszechnianiu wiedzy na temat utraconego polskiego dobytku kultury i możliwości jego odnajdywania oraz odzyskiwania.
