Brązowy amulet z Równiny Dolnej materialne świadectwo wierzeń Prusów - Izabela Mirkowska. Koncert kameralny zespół „Pro Musica Antiqua”.
Wspaniałej kolekcji przedmiotów wkładanych do grobów pruskich w średniowieczu (XIII – XV w.) dostarczyło cmentarzysko szkieletowe w Równinie Dolnej koło Kętrzyna. Pochówki złożone były według rytuału chrześcijańskiego, ale wyposażone w różnego rodzaju dary: amulety, monety, drobne narzędzia, miniaturki broni czy wreszcie ostrogi i naszyjniki. Zwyczaj wyposażania zmarłych w przedmioty towarzyszące im za życia i najlepsze ubrania jakie posiadali przetrwał podboje Krzyżaków i zmianę wiary. Wierzenia Prusów oparte były na kulcie przyrody. Przedmiotem ich czci były drzewa, głazy, zjawiska atmosferyczne, ciała astralne oraz niektóre zwierzęta. Oddawano im cześć na łonie natury – w świętych gajach, na polach i nad wodami. Miejsca te były wyłączone spod wyrębu drzew, zasiewów oraz połowów. Cała przyroda była dla nich przesycona pierwiastkiem boskim. Bardzo ważną rolę w sferze wierzeń odgrywali też zmarli, których palono na stosie wraz z dobytkiem żywym i martwym. Szczególnym obyczajem Prusów, był zwyczaj składania koni do grobów. Przeprowadzone analizy wyposażeń grobów potwierdzają, że Prusowie lubowali się w posiadaniu pięknych i cennych przedmiotów. Na wysoki standard ich życia wskazuje ogromna liczba mieczy, najczęściej nadreńskiego lub skandynawskiego pochodzenia. W grobach znaleziono także topory, włócznie, ozdobne ostrogi, strzemiona i wspaniałe ubiory koni. W pochówkach męskich i kobiecych występują piękne zapinki różnego typu, naramienniki i inne kosztowności. Szczególnymi przedmiotami w jakie wyposażano groby zmarłych były amulety. Są to niewielkie przedmioty o długości około 5 cm i szerokości około 2,5 cm. Składały się z pazura (dzika) okutego brązową blachą. Po obu stronach do uchwytów przechodzących pod okuciem przymocowane są na haftkowatych zawieszkach trapezowate wisiorki. Drugi człon amuletu składa się z analogicznych dwóch par wisiorów zaczepionych na znitowanych brązowych zawieszkach, które łączą paskami skóry zawieszkę zaczepioną o uchwyt okucia pazura. Niezwykłym okazem wśród omawianych amuletów jest pazur okuty brązową blachą zawieszony na brązowym skręconym drucie. Po bokach zwisają brązowe trapezowate wisiorki umieszczone na końcach skręconych drutów.
26 stycznia 2003 r.- zamek olsztyński
26 stycznia 2003 r.- zamek olsztyński