W tym roku mija pięćdziesiąta rocznica ukazania się pierwszego tomu z serii przygód Pana Samochodzika oraz dwudziesta rocznica śmierci twórcy tej kultowej postaci, czyli Zbigniewa Nienackiego. Postanowiliśmy przygotować letni cykl poświęcony poszukiwaczowi skarbów, detektywowi i jak sam o sobie mówił, muzealnikowi. Sięgnęliśmy do naszych zasobów by pokazać, że Muzeum stanowi wspaniałe miejsce dla miłośników historii.
Książka pt. Pan Samochodzik i Księga strachów pierwszy raz ukazała się na rynku w 1967 roku nakładem Naszej Księgarni. Tym razem niezawodny muzealnik - detektyw poszukuje skarbu zaginionego w czasie ostatniej wojny, ale w rzeczywistości jest to gra wywiadów walczących o pamiętnik zbrodniarza wojennego. Czy Pan Samochodzik miał okazję spotkać Jamesa Bonda? A agentka Z-24? Tym razem akcja książki została przenisiona na Pojezierze Myśliborskie. W wydaniach Oficyny "Warmia" ten tytuł funkcjonuje jako Dziwne szachownice i dodatkowo został wydany ze zmienioną numeracją.
Z nowym rokiem szkolnym, z nowym zapałem, rzuciliśmy się na zbiory muzealnej biblioteki odnajdując kolejne ciekawe kąski dla miłośników twórczości Zbigniewa Nienackiego. Tradycyjnie, w pliku PDF, zamieściliśmy maszynopis pierwszego rozdziału - jak wynika z opisu na teczce - oryginału powieści. Zachęcamy także do zajrzenia do galerii zdjęć, gdzie umieściliśmy listy od czytelników. Czternastoletni Arek z Warszawy zazdrości przygód głównego bohatera. Sam jeździ na wyprawy pod namiot, a wśród towarzyszy wymienia m.in. Koksa - psa kolegi "z prawie niewidocznym krawatem". W kopercie z listem znalazł się także banknot 2000 złotych na koszty wysyłki ewentualnej odpowiedzi. Panie Arkadiuszu, pieniądze nie zginęły.
Czytelniczka Ania usiłowała przeprowadzić korespondencyjny wywiad z pisarzem pytając czemu głównym bohaterem uczynił kustosza? Nie wiemy czy pisarz "napisał kilka słów dla raczkującego pisma", ale możemy odpowiedzieć: Bo praca w muzeum prócz wielu minusów ma kilka plusów i chodzi o to, żeby te minusy nie przesłaniały nam plusów.
Izabela z województwa katowickiego była zainteresowana, czy Nienacki już będąc nastolatkiem marzył o zawodzie pisarza? Uczniowie klasy VIIc z Legionowa wybrali sobie "Księgę strachów" jako lekturę i wysłali list z pytaniami jak powstała ta książka i czy istnieje podobieństwo między panem Tomaszem N.N. a Zbigniewem N.? Moi drodzy, "charcerzy" - to koszmarny błąd.
Nowy rok szkolny i "Księga strachów" mogą niektórym kojarzyć się z wymierającym gatunkiem papierowego dziennika szkolnego. W liście Edyty z Kielc jest wątek prawdziwie dramatyczny. Otóż sprytna uczennica miała przygotować charakterystykę postaci Pana Samochodzika. Brak takiej pracy miał grozić jej relegowaniem do innej klasy! Prosiła autora o przygotowanie wypracowania i wysłanie go listem poleconym, bo istniała groźba, że wredny brat przechwyci poufną korespondencję. Niestety dalszych losów pani Edyty nie znamy. Strach w to wnikać...
Dziesięcioletni Maciek z Gdyni, wypoczywający w Starych Jabłonkach koło Ostródy wysłał list zawierający pochwały i ilustrację. Gosia z Raby Wyżnej zapraszała do swojej miejscowości, żeby i tam Pan Samochodzik przeżył jakieś przygody.
Sławomir z Wyszkowa pytał Zbigniewa Nienackiego "Skąd Panu przyszły takie myśli", żeby pisać przygody Pana Samochodzika oraz sugerował, że "Księga strachów" powinna w kanonie lektur zastąpić "Bajki robotów" Stanisława Lema, "które nie cieszą się dobrą opinią w mojej klasie i innych".
Pani Agnieszka, córka żeglarza, sama miłośniczka Mazur, napisała wiele ciepłych słów podkreślając, że to "rozpisanie" wynika z postawy samotniczki - "miałam kiedyś przyjaciela (ale to historia)".
sm
