16 marca 2014 r., niedziela, od godz. 11.00, Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, zamek.
Godz. 11.00
Małgorzata Okulicz - Ale to już było... moda damska
Małgorzata Okulicz – Kierownik Działu Rzemiosła Artystycznego, starszy kustosz
Do kolekcji ubiorów i akcesoriów mody Działu Rzemiosła Artystycznego w 2013 roku trafiło kilkanaście cennych obiektów, w tym sukienki damskie - letnie z końca lat 30. i z lat 50 XX wieku oraz wieczorowe z końca lat 30. i z lat 80. XX wieku. Wszystkie suknie mają rozmiar 34, dzięki czemu nie mogły być już przerabiane, a co najwyżej skracane. To dowodzi jednego – moda na bardzo szczupłe kobiety, to nie współczesny wymysł, co potwierdzają również inne ubiory, czy bielizna kobieca z naszej kolekcji. Cechą wspólną tych sukien jest podkreślanie, czy też uwypuklanie pięknych elementów kobiecego ciała. Widać to w sukniach z lat 50. XX wieku, a szczególnie w sukience z 1953 roku (linia kloszowa-szeroka) na obfitej tiulowej halce z falbanami, którą można porównać do białej pianki utrzymującej na sobie cieniutką kolorową spódnicę.
Christian Dior (1905-1957) w 1950 roku, u progu swojej wielkiej kariery, mówił: „Projektuję ubrania dla kobiet jak kwiaty, z zaokrąglonymi ramionami, pełnymi kobiecymi piersiami i talii mieszczącej się w dłoniach, nad ogromnymi, rozpostartymi spódnicami”.
Style, mody wracają. Projektanci inspirują się dawnymi mistrzami, wyraźnie nawiązując do lat 50. i 60., które od jakiegoś czasu są w modzie. Wyjście na ulicę w jednej z sukien podarowanych w ubiegłym roku do zbiorów Muzeum, byłoby na pewnozauważone, bo to nie tylko modne i uznawane linie, ale także znakomitej klasy materiały.
Godz. 12.00
Grażyna Prusińska – Prezentacja artysty prof. Joachima Hansa Albrechta i jego rzeźby „Kucanie w pozycji nachylonej jedno ku drugiemu”
Grażyna Prusińska - Kierownik Działu Sztuki Współczesnej, starszy kustosz
Artysta urodził się w 1938 roku w Ornecie na Warmii, gdzie jego przodkowie mieszkali od trzeciej dekady XIX wieku. W styczniu 1945 r., opuścił miasto i wraz z bratem i matką osiedlił się w Krefeld. W 1962 roku ukończył Wyższą Szkołę Sztuk Pięknych w Kassel – i od tego czasu zajmuje się twórczością rzeźbiarską.
Pierwszą indywidualną wystawę miał w 1969 roku. Rok ten jest w jego biografii ważny jeszcze z innego powodu – w Krefeld, gdzie mieszka i pracuje, po raz pierwszy jego rzeźba została wkomponowana wprzestrzeń publiczną miasta.
Rok 2013 był ważnym dla Hansa Joachima Albrechta z racji75. urodzin, atakże 700-lecia jego rodzinnego miasta – Ornety, do którego zaczął przyjeżdżać w 1988 roku. Zawiązał nowe przyjaźnie i znajomości. Odnalazł dom, w którym rodzina Albrechtów mieszkała onegdaj. Burmistrz miasta zaprosił artystę na obchody jubileuszu Ornety, co stało się okazją do zaproponowania ekspozycji jego rzeźb wreszelskim zamku. Wernisaż wystawy NIEOBECNY/OBECNY odbył się 8 czerwca 2013. Był artystycznym powrotem Hansa Joachima Albrechta do „kraju lat dziecinnych”.
Przez ponad 30 lat – do 2000 roku – prof. Albrecht pracował jako nauczyciel akademicki.
Po zakończeniu tej działalności skoncentrował się na swojej twórczości rzeźbiarskiej oraz pisarskiej, publikując w książkach i katalogach artykuły, rozprawy i eseje z teorii sztuki.
Twórczość prof. Albrechta wywodzi się z tradycji europejskiego konstruktywizmu, który w Niemczech sięga 1919 roku.
Sposób, w jaki artysta podchodzi do tego programu, określany jest mianem figuratywnego konstruktywizmu. Prof. Albrecht skupia się na człowieku, jego fizyczności ina wzajemnych relacjach między postaciami. To jednocześnie abstrakcja i konkret. Widzom „czytającym” te rzeźby, mogą się one wydawać czystą abstrakcją. Dlatego ważne jest poznanie tytułów prac, bo one wskazują właściwy trop do ich odbioru.
Dzieła artysty mają niezwykłą wartość formalną i estetyczną. Są dopracowane wkażdym szczególe. Każdy rzeźbiarski gest jest głęboko przemyślany. Zastosowany szlachetny materiał, barwa, układ form – czasem bardzo skomplikowany, dodają im światłocienia przynależnego malarstwu.
Rzeźba została ofiarowana przez artystę do zbiorów Muzeum Warmii i Mazur we wrześniu 2013.
Wstęp na prelekcje na podstawie bezpłatnej wejściówki pobranej z kasy muzeum.
Małgorzata Okulicz - Ale to już było... moda damska
Małgorzata Okulicz – Kierownik Działu Rzemiosła Artystycznego, starszy kustosz
Do kolekcji ubiorów i akcesoriów mody Działu Rzemiosła Artystycznego w 2013 roku trafiło kilkanaście cennych obiektów, w tym sukienki damskie - letnie z końca lat 30. i z lat 50 XX wieku oraz wieczorowe z końca lat 30. i z lat 80. XX wieku. Wszystkie suknie mają rozmiar 34, dzięki czemu nie mogły być już przerabiane, a co najwyżej skracane. To dowodzi jednego – moda na bardzo szczupłe kobiety, to nie współczesny wymysł, co potwierdzają również inne ubiory, czy bielizna kobieca z naszej kolekcji. Cechą wspólną tych sukien jest podkreślanie, czy też uwypuklanie pięknych elementów kobiecego ciała. Widać to w sukniach z lat 50. XX wieku, a szczególnie w sukience z 1953 roku (linia kloszowa-szeroka) na obfitej tiulowej halce z falbanami, którą można porównać do białej pianki utrzymującej na sobie cieniutką kolorową spódnicę.
Christian Dior (1905-1957) w 1950 roku, u progu swojej wielkiej kariery, mówił: „Projektuję ubrania dla kobiet jak kwiaty, z zaokrąglonymi ramionami, pełnymi kobiecymi piersiami i talii mieszczącej się w dłoniach, nad ogromnymi, rozpostartymi spódnicami”.
Style, mody wracają. Projektanci inspirują się dawnymi mistrzami, wyraźnie nawiązując do lat 50. i 60., które od jakiegoś czasu są w modzie. Wyjście na ulicę w jednej z sukien podarowanych w ubiegłym roku do zbiorów Muzeum, byłoby na pewnozauważone, bo to nie tylko modne i uznawane linie, ale także znakomitej klasy materiały.
Godz. 12.00
Grażyna Prusińska – Prezentacja artysty prof. Joachima Hansa Albrechta i jego rzeźby „Kucanie w pozycji nachylonej jedno ku drugiemu”
Grażyna Prusińska - Kierownik Działu Sztuki Współczesnej, starszy kustosz
Artysta urodził się w 1938 roku w Ornecie na Warmii, gdzie jego przodkowie mieszkali od trzeciej dekady XIX wieku. W styczniu 1945 r., opuścił miasto i wraz z bratem i matką osiedlił się w Krefeld. W 1962 roku ukończył Wyższą Szkołę Sztuk Pięknych w Kassel – i od tego czasu zajmuje się twórczością rzeźbiarską.
Pierwszą indywidualną wystawę miał w 1969 roku. Rok ten jest w jego biografii ważny jeszcze z innego powodu – w Krefeld, gdzie mieszka i pracuje, po raz pierwszy jego rzeźba została wkomponowana wprzestrzeń publiczną miasta.
Rok 2013 był ważnym dla Hansa Joachima Albrechta z racji75. urodzin, atakże 700-lecia jego rodzinnego miasta – Ornety, do którego zaczął przyjeżdżać w 1988 roku. Zawiązał nowe przyjaźnie i znajomości. Odnalazł dom, w którym rodzina Albrechtów mieszkała onegdaj. Burmistrz miasta zaprosił artystę na obchody jubileuszu Ornety, co stało się okazją do zaproponowania ekspozycji jego rzeźb wreszelskim zamku. Wernisaż wystawy NIEOBECNY/OBECNY odbył się 8 czerwca 2013. Był artystycznym powrotem Hansa Joachima Albrechta do „kraju lat dziecinnych”.
Przez ponad 30 lat – do 2000 roku – prof. Albrecht pracował jako nauczyciel akademicki.
Po zakończeniu tej działalności skoncentrował się na swojej twórczości rzeźbiarskiej oraz pisarskiej, publikując w książkach i katalogach artykuły, rozprawy i eseje z teorii sztuki.
Twórczość prof. Albrechta wywodzi się z tradycji europejskiego konstruktywizmu, który w Niemczech sięga 1919 roku.
Sposób, w jaki artysta podchodzi do tego programu, określany jest mianem figuratywnego konstruktywizmu. Prof. Albrecht skupia się na człowieku, jego fizyczności ina wzajemnych relacjach między postaciami. To jednocześnie abstrakcja i konkret. Widzom „czytającym” te rzeźby, mogą się one wydawać czystą abstrakcją. Dlatego ważne jest poznanie tytułów prac, bo one wskazują właściwy trop do ich odbioru.
Dzieła artysty mają niezwykłą wartość formalną i estetyczną. Są dopracowane wkażdym szczególe. Każdy rzeźbiarski gest jest głęboko przemyślany. Zastosowany szlachetny materiał, barwa, układ form – czasem bardzo skomplikowany, dodają im światłocienia przynależnego malarstwu.
Rzeźba została ofiarowana przez artystę do zbiorów Muzeum Warmii i Mazur we wrześniu 2013.
Wstęp na prelekcje na podstawie bezpłatnej wejściówki pobranej z kasy muzeum.
