Wspólny cykl Muzeum Warmii i Mazur oraz "Gazety Olsztyńskiej", w którym prezentujemy interesujące zabytki.
Szczeżuja wielka
Szczeżuje, to jedne z najbardziej oryginalnych mieszkańców naszych wód. Spośród trzech rodzimych gatunków występujących w wodach Warmii i Mazur największa jest szczeżuja wielka. Szczególnie duże okazy znajdowane współcześnie na terenie regionu osiągają długość muszli do ok. 20 cm. W przeszłości, gdy był to gatunek znacznie bardziej rozpowszechniony, a stan czystości wód dużo lepszy od obecnego, znajdowano okazy o długości muszli nawet do 27 cm. Szczeżuja wielka jest mieszkanką wód słodkich i słonawych. Na Warmii i Mazurach najczęściej spotykana jest w jeziorach, śródpolnych oczkach, stawach, rozlewiskach utworzonych przez bobry, kanałach. Lubi wody dość płytkie, zamulone i pozbawione zanieczyszczeń chemicznych. Żywe szczeżuje jest dość trudno wypatrzeć, ponieważ tkwią zanurzone w mule, z którego wystaje tylko wierzchołek muszli. Dużo łatwiej znaleźć nad brzegiem lub w wodzie fragment lub nawet całą muszlę tego mięczaka. Szczeżuja wielka, jako gatunek rzadki, jest objęta ochroną i umieszczona na kartach „Polskiej czerwonej księgi zwierząt”. Na Warmii i Mazurach, gdzie wód jest dużo, jest to gatunek jeszcze w miarę rozpowszechniony, występuje także w granicach Olsztyna. Szczeżuja wielka może żyć nawet kilkadziesiąt lat.
Eksponat pochodzi z Muzeum Przyrody w Olsztynie ( oddział Muzeum Warmii i Mazur),
w tym tygodniu do obejrzenia w holu Muzeum przy ul. Zamkowej 2, w godz. 10.00 – 16.00
