Wystawa czynna do 30 września 2013 r.
„Bł. Regina Protmann (1552-1613) i jej dzieło. Wkład Sióstr Katarzynek w dziedzictwo kulturowe Warmii”.
Wystawa przygotowana z okazji 400. rocznicy śmierci Reginy Protmann, założycielki Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy, zwanych popularnie katarzynkami. Nieprzypadkowy był wybór patronki tego nowego żeńskiego zgromadzenia. Katarzyna Aleksandryjska, to najpopularniejsza w tym czasie święta na Warmii, również kościół w Braniewie, obok którego mieszkała Regina wraz ze swoimi towarzyszkami, miał to wezwanie. Katarzyna wg tradycji była bogatą i wykształconą chrześcijanką żyjącą najprawdopodobniej w latach 282-300 w Aleksandrii. Została skazana na śmierć przez cesarza za to, że wygrała dysputę religijną z 50. mędrcami niechrześcijańskimi, na dodatek część z nich nawróciła na chrześcijaństwo.
Regina Protmann przy udziale ojców jezuitów z Braniewa stworzyła Regułę nowego Zgromadzenia - pierwszego zakonu żeńskiego, który nie mając podziału na chóry i nie będąc ograniczony ścisłą regułą, mógł wyjść ze swoją działalnością poza furtę klasztorną.
Zgodnie z Regułą katarzynki opiekowały się, i opiekują, ludźmi chorymi, umierającymi, potrzebującymi pomocy; jako pierwsze miały w swojej Regule zapisany obowiązek kształcenia dziewcząt, na co biskupi warmińscy oraz świeccy darczyńcy przekazywali poszczególnym domom klasztornym w Braniewie, Ornecie, Lidzbarku Warmińskim i Reszlu budynki, ogrody i ziemie; zajmowały i opiekowały się sierotami. Siostry katarzynki musiały się również utrzymywać z pracy własnych rąk, dlatego też zajmowały się przędzalnictwem, tkactwem, haftowaniem, koronkarstwem, szyciem - nie tylko dla kościołów, duchownych, ale i dla osób świeckich. Wypiekały i sprzedawały opłatki, wykonywały i sprzedawały świece. Otrzymały specjalne pozwolenie od bpa Rudnickiego na sprzedaż świec w kościele parafialnym w Lidzbarku Warmińskim oraz w Świętej Lipce. O ten ostatni przywilej zabiegali, bez powodzenia, jezuici z Reszla.
Na wystawie pokazane będzie ponad 120 eksponatów pochodzących z domów klasztornych w Braniewie, Ornecie, Lidzbarku Warmińskim [klasztor w Reszlu po wojnie przejęło Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny; wg ich przełożonej nie ma w nim już obiektów związanych z katarzynkami] oraz z kościołów warmińskich, z Archiwum Archidiecezji Warmińskiej, z Biblioteki WSD Metropolii Warmińskiej „Hosianum” i ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Celem wystawy jest pokazanie, niekiedy w sposób tylko symboliczny, życia kontemplacyjnego wewnątrz zakonu oraz czynnego –poza furtą klasztorną. Obydwa aspekty działalności Katarzynek są ogromnym wkładem w szeroko rozumiane dziedzictwo kulturowe Warmii, o czym przekonają się Państwo odwiedzając naszą wystawę.
Małgorzata Okulicz
Film o wystawie
Wystawa przygotowana z okazji 400. rocznicy śmierci Reginy Protmann, założycielki Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy, zwanych popularnie katarzynkami. Nieprzypadkowy był wybór patronki tego nowego żeńskiego zgromadzenia. Katarzyna Aleksandryjska, to najpopularniejsza w tym czasie święta na Warmii, również kościół w Braniewie, obok którego mieszkała Regina wraz ze swoimi towarzyszkami, miał to wezwanie. Katarzyna wg tradycji była bogatą i wykształconą chrześcijanką żyjącą najprawdopodobniej w latach 282-300 w Aleksandrii. Została skazana na śmierć przez cesarza za to, że wygrała dysputę religijną z 50. mędrcami niechrześcijańskimi, na dodatek część z nich nawróciła na chrześcijaństwo.
Regina Protmann przy udziale ojców jezuitów z Braniewa stworzyła Regułę nowego Zgromadzenia - pierwszego zakonu żeńskiego, który nie mając podziału na chóry i nie będąc ograniczony ścisłą regułą, mógł wyjść ze swoją działalnością poza furtę klasztorną.
Zgodnie z Regułą katarzynki opiekowały się, i opiekują, ludźmi chorymi, umierającymi, potrzebującymi pomocy; jako pierwsze miały w swojej Regule zapisany obowiązek kształcenia dziewcząt, na co biskupi warmińscy oraz świeccy darczyńcy przekazywali poszczególnym domom klasztornym w Braniewie, Ornecie, Lidzbarku Warmińskim i Reszlu budynki, ogrody i ziemie; zajmowały i opiekowały się sierotami. Siostry katarzynki musiały się również utrzymywać z pracy własnych rąk, dlatego też zajmowały się przędzalnictwem, tkactwem, haftowaniem, koronkarstwem, szyciem - nie tylko dla kościołów, duchownych, ale i dla osób świeckich. Wypiekały i sprzedawały opłatki, wykonywały i sprzedawały świece. Otrzymały specjalne pozwolenie od bpa Rudnickiego na sprzedaż świec w kościele parafialnym w Lidzbarku Warmińskim oraz w Świętej Lipce. O ten ostatni przywilej zabiegali, bez powodzenia, jezuici z Reszla.
Na wystawie pokazane będzie ponad 120 eksponatów pochodzących z domów klasztornych w Braniewie, Ornecie, Lidzbarku Warmińskim [klasztor w Reszlu po wojnie przejęło Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny; wg ich przełożonej nie ma w nim już obiektów związanych z katarzynkami] oraz z kościołów warmińskich, z Archiwum Archidiecezji Warmińskiej, z Biblioteki WSD Metropolii Warmińskiej „Hosianum” i ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Celem wystawy jest pokazanie, niekiedy w sposób tylko symboliczny, życia kontemplacyjnego wewnątrz zakonu oraz czynnego –poza furtą klasztorną. Obydwa aspekty działalności Katarzynek są ogromnym wkładem w szeroko rozumiane dziedzictwo kulturowe Warmii, o czym przekonają się Państwo odwiedzając naszą wystawę.
Małgorzata Okulicz
Film o wystawie
