Wspólny cykl Muzeum Warmii i Mazur oraz "Gazety Olsztyńskiej", w którym prezentujemy interesujące zabytki.
Katarzyna Aleksandryjska, (ur. ok. 282, zm. ok. 300) – męczennica i święta Kościoła katolickiego i prawosławnego. Według legendy urodziła się w Egipcie i była bogatą, wykształconą chrześcijanką , która przyjęła śluby czystości. Otwarcie krytykowała prześladowania chrześcijan, mając 18 lat, poniosła śmierć męczeńską. Wyrok wykonano przez ścięcie.
W Polsce wzniesiono ku jej czci ponad 170 budowli sakralnych. W 1571 roku w Braniewie Regina Protmann założyła zgromadzenie zakonne katarzynek, które niosły pomoc ofiarom licznych epidemii, zakładały szkoły dla dziewcząt, prowadziły przedszkola oraz sierocińce. Atrybutami św. Katarzyny są: anioł, Dzieciątko Jezus, filozofowie, gałązka palmowa, korona w ręku, krzyż, księga, miecz i piorun.
Katarzynki - to polski zwyczaj świąteczny, żeński odpowiednik Andrzejek. W nocy z 24/25 listopada, tj. w wigilię św. Katarzyny, odbywają się wróżby młodych mężczyzn dotyczące ożenku i poszukiwania partnerki. Prawowite męskie "święto" zostało zapomniane na rzecz spopularyzowanego na zachodzie święta panien – zwanego andrzejkami, kiedy to kobietom poszukującym partnera mają się spełniać pomyślne wróżby. Święta Katarzyna to patronka cnotliwych kawalerów, którzy pragną poznać pannę i w przyszłości wejść w szczęśliwy związek małżeński.
Prezentowana dziś XX-wieczna rzeźba w drewnie św. Katarzyny pochodzi z Jezioran. Święta ubrana jest w habit z peleryną. Dolnym przedłużeniem habitu jest ozdobny postument w kształcie owalu. Na głowie widnieje korona, spod której opadają na ramiona długie włosy.
