12 lutego, niedziela, godz. 10.00 – 16.00, Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Coroczny, specjalny jednodniowy pokaz zakonserwowanych i pozyskanych do zbiorów muzealiów w 2011 roku. Eksponaty będą omawiane przez pracowników Muzeum podczas indywidualnych spotkań z osobami zainteresowanymi oraz ogólnych prezentacji.
Anioł wraca między żywych
Wspaniała marmurowa figura anioła śmierci, dzieło Johanna Friedricha Reuscha (1843-1906), była częścią nagrobka na jednym z cmentarzy dworskich gdzieś na obrzeżu Mazur. W jej wypadku określenie „część nagrobka” – słuszne z formalnego punktu widzenia – stwierdza suchy fakt, lecz jest jak dysonans wobec artyzmu i symbolicznej wymowy dzieła. Rzeźba mogłaby być ozdobą każdej europejskiej galerii.
Ziściło się to dzięki szczególnemu wysiłkowi, który podjęło Muzeum Warmii i Mazur we współpracy z Zakładem Konserwacji Elementów i Detali Architektonicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Mocno uszkodzona (bez głowy, przedramion i prawego skrzydła) i pokryta grubą warstwą brudu figura została poddane pełnej konserwacji, której wyniki przeszły nasze oczekiwania. Wykonawca prac konserwatorskich, Łukasz Uroczyński, uzyskał na tej podstawie dwa dyplomy: konserwatora i artysty rzeźbiarza, a dodatkowo wyróżnienie. Promotorem pracy była Maria Rudy, a konsultantem w dziedzinie rzeźby – prof. Iwona Langowska. Rekonstrukcja tak znacznych ubytków materii rzeźbiarskiej okazała się możliwa dzięki dotarciu do przechowywanej w Siegerlandmuseum w Siegen (Westfalia) fotografii analogicznego nagrobka, przekazanej do zbiorów przez samego artystę. Słowa wdzięczności za jej udostępnienie należą się dyrektor Siegerlandmuseum – prof. Ursuli Blanchebarbe.
Twórca figury, Johann Friedrich Reusch (1843-1906), urodził się właśnie w Siegen, gdzie jest także pochowany. Studia odbył w Berlinie (1863-1867). W mieście nad Sprewą pracował następnie w atelier Alberta Wolffa przy realizacji pomnika króla Fryderyka Wilhelma III oraz słynnej kolumny zwycięstwa na placu zwanym Wielką Gwiazdą (Grosser Stern), wreszcie podjął samodzielną działalność. Po uzyskaniu nagrody Fundacji Michaela Beera (1872) dwa lata spędził we Włoszech. W 1881 r. przyjął posadę wykładowcy, a w 1883 został profesorem w Akademii Sztuk Pięknych w Królewcu. Był tam jednym z najwybitniejszych rzeźbiarzy w dziejach dawnej stolicy Prus, twórcą najważniejszych pomników z „mocarnymi postaciami” i innych monumentalnych dzieł, od których prezentowany tutaj anioł śmierci, i jego znana z fotografii replika, odbiegają optyczną lekkością tudzież finezją opracowania. Dobrze to świadczy i o mistrzu, i o jego dziele.
Andrzej Rzempołuch
_2.pdf]Pobierz PDF