Wspólny cykl Muzeum Warmii i Mazur oraz "Gazety Olsztyńskiej", w którym prezentujemy interesujące zabytki.
Dawniej dzieci rzadko otrzymywały „zabawki kupowane”. Robiły je same lub dostawały od rodziców lub dziadków. Popularnym surowcem była powszechnie dostępna glina. Formy z niej były o tyle łatwiejsze w obróbce, że nie wymagały użycia ostrych narzędzi, zatem dzieci nie robiły sobie krzywdy. Lepiono własnoręcznie lub na kole garncarskim różnego rodzaju zabawki-gwizdki w formie ptaszków, ryb lub innych zwierząt.
„Łabędź-skarbonka” to jeden z wielu przedmiotów, który powstał w latach 50 -tych ubiegłego stulecia. Wykonany został z gliny w kolorze jasnobrązowym, następnie szkliwionej. Na grzbiecie znajduje się otwór do wrzucania monet. Łabędź w pozycji siedzącej, z długą szyją wygięta do tyłu, opiera się na schematycznych łapach.
Tego typu przedmioty służyły nie tylko zabawie ale i uczyły najmłodszych oszczędności
