Podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria)
Gatunek należący do selerowatych. Jest rośliną obecną w całej strefie klimatu umiarkowanego północnej półkuli: w Europie (bez krańców północnych i południowych), na Kaukazie, w zachodniej części Syberii, w Azji Mniejszej i Ameryce Północnej. Na Warmii nazywano go śnitką, przed laty był kojarzony z niedostatkiem, uchodził za pożywienie głodowe. W Niemczech stanowił składnik wiosennej zupy z siedmiu ziół. Podagrycznik jest stosowany w przypadku bólów reumatycznych, zwyrodnienia i obrzęku stawów oraz przeciw podagrze, czyli chorobie ludzi spożywających zbyt duże ilości mięsa.
Kiszony podagrycznik
• Młode liście podagrycznika wraz z łodyżkami (bez czerwonych ogonków) – prawie całe naczynie, w którym mamy zamiar je ukisić
• 2 łyżki soli na litr wody (solanka)
• kawałek chrzanu, listek laurowy, gorczyca, czarny lub czerwony pieprz w ziarnach, koper
• 2 łyżki wody z kiszonych ogórków lub innego warzywa jako starter (opcjonalnie), kamionka z wrębem lub zamykany hermetycznie słoik Wecka.
Sposób wykonania: Liście myjemy i kroimy, najlepiej ceramicznym nożem. Mieszamy je z przyprawami, upychamy je w kamionce lub słoju, zalewamy niewielką ilością chłodnej solanki, na wierzch dodajemy starter. Zamykamy szczelnie słój, a jeśli używamy kamionki, to obciążamy masę talerzykiem, nakładamy pokrywkę i do rowka wlewamy wodę. Kisimy w temperaturze pokojowej przez 3-4 dni, po tym czasie wynosimy do chłodniejszego miejsca. Kiszonka jest gotowa już po tygodniu, ale najlepiej smakuje po ok. miesiącu.
Materiały:
Ożarowski A. Jaroniewski W., Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie, Warszawa 1989.
Siemaszko M., Zielona Warmia. Rośliny w tradycji i na co dzień, Przykop 2023
Ilustracje:
Obiekt PB-960 OMO Podagrycznik pospolity Aegopodium podagraria L. - arkusz zielnikowy, twórca Janusz Hutorowicz, Miejsce i czas zebrania Leśnictwo Lipowo, Nadleśnictwo Sadłowo, pow. biskupiecki; 07.12.1970. Zbiory Muzeum Przyrody Oddział Muzeum Warmii i Mazur.
Przepis pochodzi z książki Marzeny Siemaszko, Zielona Warmia. Rośliny w tradycji i na co dzień, Przykop 2023
Gatunek należący do selerowatych. Jest rośliną obecną w całej strefie klimatu umiarkowanego północnej półkuli: w Europie (bez krańców północnych i południowych), na Kaukazie, w zachodniej części Syberii, w Azji Mniejszej i Ameryce Północnej. Na Warmii nazywano go śnitką, przed laty był kojarzony z niedostatkiem, uchodził za pożywienie głodowe. W Niemczech stanowił składnik wiosennej zupy z siedmiu ziół. Podagrycznik jest stosowany w przypadku bólów reumatycznych, zwyrodnienia i obrzęku stawów oraz przeciw podagrze, czyli chorobie ludzi spożywających zbyt duże ilości mięsa.
Kiszony podagrycznik
• Młode liście podagrycznika wraz z łodyżkami (bez czerwonych ogonków) – prawie całe naczynie, w którym mamy zamiar je ukisić
• 2 łyżki soli na litr wody (solanka)
• kawałek chrzanu, listek laurowy, gorczyca, czarny lub czerwony pieprz w ziarnach, koper
• 2 łyżki wody z kiszonych ogórków lub innego warzywa jako starter (opcjonalnie), kamionka z wrębem lub zamykany hermetycznie słoik Wecka.
Sposób wykonania: Liście myjemy i kroimy, najlepiej ceramicznym nożem. Mieszamy je z przyprawami, upychamy je w kamionce lub słoju, zalewamy niewielką ilością chłodnej solanki, na wierzch dodajemy starter. Zamykamy szczelnie słój, a jeśli używamy kamionki, to obciążamy masę talerzykiem, nakładamy pokrywkę i do rowka wlewamy wodę. Kisimy w temperaturze pokojowej przez 3-4 dni, po tym czasie wynosimy do chłodniejszego miejsca. Kiszonka jest gotowa już po tygodniu, ale najlepiej smakuje po ok. miesiącu.
Materiały:
Ożarowski A. Jaroniewski W., Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie, Warszawa 1989.
Siemaszko M., Zielona Warmia. Rośliny w tradycji i na co dzień, Przykop 2023
Ilustracje:
Obiekt PB-960 OMO Podagrycznik pospolity Aegopodium podagraria L. - arkusz zielnikowy, twórca Janusz Hutorowicz, Miejsce i czas zebrania Leśnictwo Lipowo, Nadleśnictwo Sadłowo, pow. biskupiecki; 07.12.1970. Zbiory Muzeum Przyrody Oddział Muzeum Warmii i Mazur.
Przepis pochodzi z książki Marzeny Siemaszko, Zielona Warmia. Rośliny w tradycji i na co dzień, Przykop 2023
