Konserwacja książek cz. 7.
„Ustawy Kościelne Królestwa Pruskiego krótko zebrane i wydrukowane w Królewcu” to kolejny stary druk ze zbiorów Biblioteki MWiM, który został zabezpieczony i poddany pełnej konserwacji.
Wydany został w 1731 r. przez drukarza Gabriela Dreyera w Królewcu. Miasto to w XVIII w. było prężnie działającym ośrodkiem drukarstwa. Działało tam wówczas 12 drukarni, z których wyszło ponad 320 polskich książek i druków.
Księga składa się z 43 kart papieru ręcznie czerpanego. Tekst otwiera prosta karta tytułowa z wydrukowanym dużym, czytelnym tytułem. Na jej odwrociu znajduje się rejestr, w którym wymieniono kolejne rozdziały. Całość wydana została w języku polskim.
Konserwacja egzemplarza miała przywrócić mu jego wartość użytkową i formę estetyczną. Polegała na oczyszczeniu chemicznym i usunięciu zaplamień i zacieków. Uzupełniono ubytki kart oraz połączono je ponownie w składki. Następnie zszyto je z zachowaniem oryginalnego sposobu szycia. Skórę, w którą wolumin był oprawiony, oczyszczono oraz uzupełniono w niej ubytki. Przednią okładzinę całkowicie zrekonstruowano.
Wolumin został wpisany do bibliotecznego inwentarza w 1949 r. Jest on jednym z nielicznych, znanych nam dotychczas, zachowanych w kraju.
Wydany został w 1731 r. przez drukarza Gabriela Dreyera w Królewcu. Miasto to w XVIII w. było prężnie działającym ośrodkiem drukarstwa. Działało tam wówczas 12 drukarni, z których wyszło ponad 320 polskich książek i druków.
Księga składa się z 43 kart papieru ręcznie czerpanego. Tekst otwiera prosta karta tytułowa z wydrukowanym dużym, czytelnym tytułem. Na jej odwrociu znajduje się rejestr, w którym wymieniono kolejne rozdziały. Całość wydana została w języku polskim.
Konserwacja egzemplarza miała przywrócić mu jego wartość użytkową i formę estetyczną. Polegała na oczyszczeniu chemicznym i usunięciu zaplamień i zacieków. Uzupełniono ubytki kart oraz połączono je ponownie w składki. Następnie zszyto je z zachowaniem oryginalnego sposobu szycia. Skórę, w którą wolumin był oprawiony, oczyszczono oraz uzupełniono w niej ubytki. Przednią okładzinę całkowicie zrekonstruowano.
Wolumin został wpisany do bibliotecznego inwentarza w 1949 r. Jest on jednym z nielicznych, znanych nam dotychczas, zachowanych w kraju.
