Zofia Wendorff-Serafinowicz (1905–1989). Autoportret, 1935, olej, płótno
Malarka, pedagog i konserwator dzieł sztuki. W latach 1924–1931 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie (dyplom z wyróżnieniem). Należała do Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków i brała udział w jego wystawach. Równocześnie pracowała jako pedagog w szkołach Instytutu Rzemieślniczego. Po wojnie zamieszkała w Gdańsku. Nadal pracowała w szkolnictwie, brała udział w życiu artystycznym Trójmiasta, wystawiała w Sopocie i w Warszawie. W roku 1956 wstąpiła do klasztoru ss. Benedyktynek w Żarnowcu, gdzie, obok twórczości plastycznej o tematyce religijnej (malarstwo, grafika, rzeźba), zajmowała się konserwacją dzieł sztuki.
Obraz można zobaczyć na wystawie "Wyjawić, pokazać, naśladować. Polskie malarstwo portretowe XIX/XX w. ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur".
Obraz można zobaczyć na wystawie "Wyjawić, pokazać, naśladować. Polskie malarstwo portretowe XIX/XX w. ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur".