Kontynuując cykl #oddeskidodeski dotyczący rozporządzeń pruskich, znajdujących się w zbiorach specjalnych muzealnej Biblioteki, prezentujemy najstarsze z tej kolekcji edykty.
Edyktami z reguły nazywano ustawy powszechne władcy, mające walor przepisu ogólnego wydawanego dla ogółu ludności danej prowincji. Jednakże spotykamy też edykty regulujące szczegółowe sprawy miast, ceł, rolnictwa czy spraw kościelnych.
Najstarsze z 1724 roku, to cztery druki ulotne wydrukowane w języku polskim. Wszystkie zostały wydane w Królewcu w drukarni Jana Fryderyka Reussnera (zm. 1742). Był on synem Jana Henryka, rajcy królewieckiego i wnukiem Katarzyny Reussnerowej - drukarki. W 1640 roku otrzymał prawo otwarcia drukami, która miała zaspokoić przede wszystkim potrzebę druku prac uczonych miejscowego uniwersytetu. Drukarnię nazywano Hof- und Akademische Buchdruckerei.
Przykładem jednego z nich jest druk pt. „Edykt, Że Piekarne Piece w Domach na Lądzie będące Kassowane, y na publiczney Drodze Wśi postawione być mają” (sygn. St.Dr. 1293), który został ogłoszony przez króla Prus Fryderyka Wilhelma I (1688-1740).
Edykt składa się z czterech stron tekstu wydrukowanego czcionką gotycką w kolorze czarnym, na papierze ręcznie czerpanym. Na pierwszej stronie verso umieszczona została ozdobna winieta. Tekst rozpoczyna ornamentalny inicjał wpisany kompozycyjnie w kwadrat. Cały edykt kończy znak locus sigilli (tzn. miejsce na pieczęć). Dokument nie posiada oprawy.
Bibliografia:
Chojnacki W., Szymańska-Jasińska M. „Bibliografia rozporządzeń pruskich wydanych w języku polskim (XVI-XIX wiek)”, Warszawa 2001.
„Drukarze dawnej Polski od XV do XVIII wieku. T. 4: Pomorze”, oprac. A. Kawecka-Gryczowa, K. Korotajowa, Wrocław-Warszawa-Kraków 1962.
Najstarsze z 1724 roku, to cztery druki ulotne wydrukowane w języku polskim. Wszystkie zostały wydane w Królewcu w drukarni Jana Fryderyka Reussnera (zm. 1742). Był on synem Jana Henryka, rajcy królewieckiego i wnukiem Katarzyny Reussnerowej - drukarki. W 1640 roku otrzymał prawo otwarcia drukami, która miała zaspokoić przede wszystkim potrzebę druku prac uczonych miejscowego uniwersytetu. Drukarnię nazywano Hof- und Akademische Buchdruckerei.
Przykładem jednego z nich jest druk pt. „Edykt, Że Piekarne Piece w Domach na Lądzie będące Kassowane, y na publiczney Drodze Wśi postawione być mają” (sygn. St.Dr. 1293), który został ogłoszony przez króla Prus Fryderyka Wilhelma I (1688-1740).
Edykt składa się z czterech stron tekstu wydrukowanego czcionką gotycką w kolorze czarnym, na papierze ręcznie czerpanym. Na pierwszej stronie verso umieszczona została ozdobna winieta. Tekst rozpoczyna ornamentalny inicjał wpisany kompozycyjnie w kwadrat. Cały edykt kończy znak locus sigilli (tzn. miejsce na pieczęć). Dokument nie posiada oprawy.
Bibliografia:
Chojnacki W., Szymańska-Jasińska M. „Bibliografia rozporządzeń pruskich wydanych w języku polskim (XVI-XIX wiek)”, Warszawa 2001.
„Drukarze dawnej Polski od XV do XVIII wieku. T. 4: Pomorze”, oprac. A. Kawecka-Gryczowa, K. Korotajowa, Wrocław-Warszawa-Kraków 1962.
