Stary Rypin. Średniowieczne miejsce centralne ziemi dobrzyńskiej, 21 marca godz. 17:00
Wyniki interdyscyplinarnych badań w Starym Rypinie (Starorypin Prywatny, gm. Rypin, woj. kujawsko-pomorskie) pozwalają w sposób wieloaspektowy rekonstruować dzieje tego średniowiecznego kompleksu osadniczego. Ich rezultaty wskazują, iż Stary Rypin, zarówno w okresie wczesnego, jak i późnego średniowiecza pełnił kluczową rolę w krajobrazie kulturowym międzyrzecza Wisły, Drwęcy i Skrwy - historycznej ziemi dobrzyńskiej. Ośrodek ten został wymieniony już w tzw. falsyfikacie mogileńskim, to tam funkcjonowało co najmniej od 1326 roku pierwsze rypińskie civitas oraz sprowadzono zakon Bożogrobców, i ufundowano kościół pod podwójnym wezwaniem Błogosławionej Dziewicy Marii i apostołów Piotra i Pawła.
Ranga i bogactwo tego obszaru uwidacznia się w wielu aspektach. Chociażby w wielofazowości każdego z badanych dotychczas stanowisk archeologicznych. Stanowisko numer 1 (AZP 38–51:61) jest pozostałością po obiekcie obronnym, który funkcjonował we wczesnym i późnym średniowieczu. Wielohektarowe stanowisko numer 3 (AZP 38–51:63) skrywa relikty wczesnośredniowiecznej osady podgrodowej, osady późnośredniowiecznej – pierwszego rypińskiego civitas, a także cmentarzysko późnośredniowieczne. Na stanowisku numer 4 zarejestrowano unikalną cegielnię, z późnośredniowiecznym piecem do wypału ceramiki budowlanej. Stanowisko numer 6 (AZP 38–51:66), to obszar wybrany na cmentarz we wczesnym średniowieczu, obfitujący w materialne przejawy rozbudowanych wierzeń funeralnych. Kolejne badania archeologicznie wnoszą wciąż nowe i bardzo istotne informacje o przeszłości tej części Polski. W tym analiza źródeł ruchomych i nieruchomych oraz stosunkowo licznych informacji zawartych w źródłach pisanych sprawiają, że przeszłość nawet tą najbardziej odległą udaję się restytuować.
Ranga i bogactwo tego obszaru uwidacznia się w wielu aspektach. Chociażby w wielofazowości każdego z badanych dotychczas stanowisk archeologicznych. Stanowisko numer 1 (AZP 38–51:61) jest pozostałością po obiekcie obronnym, który funkcjonował we wczesnym i późnym średniowieczu. Wielohektarowe stanowisko numer 3 (AZP 38–51:63) skrywa relikty wczesnośredniowiecznej osady podgrodowej, osady późnośredniowiecznej – pierwszego rypińskiego civitas, a także cmentarzysko późnośredniowieczne. Na stanowisku numer 4 zarejestrowano unikalną cegielnię, z późnośredniowiecznym piecem do wypału ceramiki budowlanej. Stanowisko numer 6 (AZP 38–51:66), to obszar wybrany na cmentarz we wczesnym średniowieczu, obfitujący w materialne przejawy rozbudowanych wierzeń funeralnych. Kolejne badania archeologicznie wnoszą wciąż nowe i bardzo istotne informacje o przeszłości tej części Polski. W tym analiza źródeł ruchomych i nieruchomych oraz stosunkowo licznych informacji zawartych w źródłach pisanych sprawiają, że przeszłość nawet tą najbardziej odległą udaję się restytuować.
