Rzeźba pełna, pełnoplastyczna przestawia Chrystusa ukrzyżowanego. Głowa w koronie cierniowej lekko skierowana w dół, wspiera się o prawe ramię. Rozrzeźbione włosy delikatnie opadają na ramiona. W podobny sposób opracowana jest broda. Nagie ciało jest okryte perizonium, związanym po prawej stronie. Chrystusowi brakuje obu rąk, stóp i krzyża do którego niewątpliwie był umocowany. Brak zachowanej polichromii uwypukla pięknie dopracowany snycersko detal, widoczny mimo ogólnego złego stany drewna. Badania wykazały, że figurę wyrzeźbiono w drewnie brzozy. Najprawdopodobniej pierwotna polichromia została wykonana w technice tłustej tempery (lub olejnej) na palecie autora znajdziemy między innymi: biel cynkową, kredę, żółcień i czerwień żelazową, czerń węglową. W warstwach wtórnych wykonanych w technice tłustej tempery możemy znaleźć: biel cynkową, kredę, biel barytową lub/i litopon, żółcień żelazową, ugier, ultramarynę sztuczną, zieleń miedziową i płatki szlagmetalu. Kapliczki były najczęstszym miejscem ekspozycji figur świętych, natomiast przydrożne krzyże drewniane były wyposażone w rzeźbione w sposób ekspresyjny, różnego rodzaju interpretacje Chrystusa Ukrzyżowanego. Figura wybrana do konserwacji (E-4456 OMO) mierzy 52 cm, ukazuje Jezusa w pozycji pionowej, na głowie ma koronę cierniową, na biodrach perizonium związane z prawej strony. Ogromne zniszczenia polichromii związane są z miejscem prezentacji rzeźby. Krzyże przydrożne stawiane przy rozstajach dróg, w polach, czy w celach dziękczynnych uległy zniszczeniu ze względu na fakt narażenia ich na bezpośredni kontakt z wodą (deszcz, śnieg). Brak zabezpieczenia powodował że ulegały procesowi gnicia. Do zbiorów Muzeum trafiły rzeźby w większości niekompletne, bez obu rąk. Związane jest to z tym, iż wykonanie rzeźby nie było możliwe z jednego kawałka materiału dlatego też, ręce były dołączone do korpusu gwoździami, które z czasem rdzewiały, nie wytrzymywały ciężaru a ręce odpadały. Wybrana do konserwacji rzeźba została wykonana według wymogów ikonografii łacińskiej. Zarówno Chrystus Ukrzyżowany jak i Pieta należały do grupy rzeźb przedstawiających walor pasyjny, bardzo popularny na Warmii.
