Madonna E-35 OMO
Rzeźba drążona, przyścienna, pełnopostaciowa przedstawia kobietę lekko wychyloną do przodu. W sukni sięgającej do ziemi, spod której widać tylko czubki stóp, na plecy ma narzucony płaszcz którego obfite fałdy okalają ręce. Owalna twarz zwieńczona koroną spod której opadają na ramiona długie włosy. Brak obu rąk i dzieciątka pierwotnie trzymanego na lewym ręku. Badania wykazały że postać wyrzeźbiono z drewna lipowego.
Madonna z Dzieciątkiem E-1173 OMO
Rzeźba drążona, przyścienna, pełnopostaciowa przedstawia kobietę lekko wychyloną do przodu. W białej sukni sięgającej do ziemi, spod której widać tylko czubki stóp, na plecy ma narzucony błękitny płaszcz którego obfite fałdy okalają ręce. Owalna twarz zwieńczona koroną spod której opadają na ramiona długie włosy, z tyłu przykryte białym materiałem. Matka Boska patrzy przed siebie, prawą pustą rękę wysuwa do przodu. Na lewej dłoni kobiety siedzi nagie Dzieciątko, niestety nie ma rączek, odcięte są również nóżki. Badania wykazały że postać wyrzeźbiono z drewna topoli.
Na szczególną uwagę zasługują dwie wyżej opisane rzeźby przedstawiające Madonnę (E-35 OMO, E-1173 OMO). Najprawdopodobniej wykonane przez tego samego rzeźbiarza. Figury te pochodzą z dwóch różnych miejscowości (Szatanki, Nowe Włóki) wykonane zostały w różnym materiale (drewno lipowe, drewno topoli), cecha która je łączy to datowanie na XVIII wiek. Madonna z Szatanek jest 60 cm rzeźbą przyścienną przedstawiającą Matkę Bożą w pozycji stojącej. Ma całkowicie startą polichromię. Na pierwszy rzut oka widać, że Madonna z Nowych Włók jest w lepszym stanie zachowania. Te dwie bliźniacze rzeźby zauważyła i szczegółowo opisała Kamila Wróblewska, historyk sztuki, kierownik Działu Sztuki Dawnej Muzeum Warmii i Mazur. Poddała ona wątpliwości ludowe pochodzenie pisząc „Czy są to rzeźby gotyckie, czy powtórka anonimowego twórcy ludowego, wykonana w baroku, czy wreszcie pastisz dziewiętnastowieczny? Szczegóły stroju, rysunek draperii, miękko opadających i bardzo już płaskich bo zniszczonych czasem, dowodzi gotyku i to bardzo wczesnego – około połowy XV wieku. Natomiast rysy twarzy ukazują nam nie ideał młodej, pięknej, dziewczęcej Marii, ale kobietę wprawdzie jeszcze młodą, ale o wyraźnych, realistycznych rysach”. Wróblewska w dalszej części tekstu pisze, iż „według mnie niezależnie od wieku, w jakim powstały, są one wytworem jakiegoś ludowego rzemieślniczego warsztatu. W tej chwili jestem skłonna przypuszczać, iż obie rzeźby są piętnastowieczne”. Madonna z Szatanek (E- 35 OMO) faktycznie w księdze inwentarzowej ma wpisane datowanie na XV wiek (brak autora datowania), jednakże już kolejni etnografowie pracujący w Dziale Etnografii, uzupełniając karty ewidencyjne obiektów wpisali zarówno Madonnie Madonnie Szatanek jak i Madonnie Nowych Włók datowanie na XVIII wiek. Obecny stan wiedzy dotyczący obu rzeźb został zaktualizowany dzięki
wykonanym badaniom konserwatorskim. Z badań wynika, iż Madonna z Szatanek została wykonana najprawdopodobniej w II połowie XIX wieku. Pochodząca z Nowych Włók figura według badań konserwatorskich również nie pochodzi ani z XV ani XVIII, lecz najprawdopodobniej XIX wieku.
Rzeźba drążona, przyścienna, pełnopostaciowa przedstawia kobietę lekko wychyloną do przodu. W sukni sięgającej do ziemi, spod której widać tylko czubki stóp, na plecy ma narzucony płaszcz którego obfite fałdy okalają ręce. Owalna twarz zwieńczona koroną spod której opadają na ramiona długie włosy. Brak obu rąk i dzieciątka pierwotnie trzymanego na lewym ręku. Badania wykazały że postać wyrzeźbiono z drewna lipowego.
Madonna z Dzieciątkiem E-1173 OMO
Rzeźba drążona, przyścienna, pełnopostaciowa przedstawia kobietę lekko wychyloną do przodu. W białej sukni sięgającej do ziemi, spod której widać tylko czubki stóp, na plecy ma narzucony błękitny płaszcz którego obfite fałdy okalają ręce. Owalna twarz zwieńczona koroną spod której opadają na ramiona długie włosy, z tyłu przykryte białym materiałem. Matka Boska patrzy przed siebie, prawą pustą rękę wysuwa do przodu. Na lewej dłoni kobiety siedzi nagie Dzieciątko, niestety nie ma rączek, odcięte są również nóżki. Badania wykazały że postać wyrzeźbiono z drewna topoli.
Na szczególną uwagę zasługują dwie wyżej opisane rzeźby przedstawiające Madonnę (E-35 OMO, E-1173 OMO). Najprawdopodobniej wykonane przez tego samego rzeźbiarza. Figury te pochodzą z dwóch różnych miejscowości (Szatanki, Nowe Włóki) wykonane zostały w różnym materiale (drewno lipowe, drewno topoli), cecha która je łączy to datowanie na XVIII wiek. Madonna z Szatanek jest 60 cm rzeźbą przyścienną przedstawiającą Matkę Bożą w pozycji stojącej. Ma całkowicie startą polichromię. Na pierwszy rzut oka widać, że Madonna z Nowych Włók jest w lepszym stanie zachowania. Te dwie bliźniacze rzeźby zauważyła i szczegółowo opisała Kamila Wróblewska, historyk sztuki, kierownik Działu Sztuki Dawnej Muzeum Warmii i Mazur. Poddała ona wątpliwości ludowe pochodzenie pisząc „Czy są to rzeźby gotyckie, czy powtórka anonimowego twórcy ludowego, wykonana w baroku, czy wreszcie pastisz dziewiętnastowieczny? Szczegóły stroju, rysunek draperii, miękko opadających i bardzo już płaskich bo zniszczonych czasem, dowodzi gotyku i to bardzo wczesnego – około połowy XV wieku. Natomiast rysy twarzy ukazują nam nie ideał młodej, pięknej, dziewczęcej Marii, ale kobietę wprawdzie jeszcze młodą, ale o wyraźnych, realistycznych rysach”. Wróblewska w dalszej części tekstu pisze, iż „według mnie niezależnie od wieku, w jakim powstały, są one wytworem jakiegoś ludowego rzemieślniczego warsztatu. W tej chwili jestem skłonna przypuszczać, iż obie rzeźby są piętnastowieczne”. Madonna z Szatanek (E- 35 OMO) faktycznie w księdze inwentarzowej ma wpisane datowanie na XV wiek (brak autora datowania), jednakże już kolejni etnografowie pracujący w Dziale Etnografii, uzupełniając karty ewidencyjne obiektów wpisali zarówno Madonnie Madonnie Szatanek jak i Madonnie Nowych Włók datowanie na XVIII wiek. Obecny stan wiedzy dotyczący obu rzeźb został zaktualizowany dzięki
wykonanym badaniom konserwatorskim. Z badań wynika, iż Madonna z Szatanek została wykonana najprawdopodobniej w II połowie XIX wieku. Pochodząca z Nowych Włók figura według badań konserwatorskich również nie pochodzi ani z XV ani XVIII, lecz najprawdopodobniej XIX wieku.
