Rzeźba pełnopostaciowa, wolnostojąca przedstawiająca stojącego brodatego mężczyznę. Po prawej stronie stoi dziecko, po lewej mały ciemny pies. Mężczyzna w średnim wieku ubrany jest w najprawdopodobniej szaro-oliwkową tunikę przewiązaną w pasie ciemniejszą krajką. Na plecy ma narzuconą ciemną pelerynę, spiętą pod brodą. Ramiona okrywa szeroka kryza z trzema zielonymi naszyciami w kształcie ściętych wydłużonych owali. Ciemne, wysokie buty wykończone są zielonkawo-niebieskim wywinięciem z czerwonym ozdobnym guzem. Święty ma rumianą twarz z wysokim czołem, okalają ją spadające na ramiona ciemne loki. Mocno zarysowane oczy, czerwone policzki i blada karnacja kontrastują z wąsami i bujną ciemną brodą. Bose dziecko w czerwonej szacie i ciemnym kubraczku przylega do nogi dorosłego. Bladą buzie z rumieńcami okalają lekko falujące ciemne włosy. Jest to duża rzeźba o wysokości 92 cm ukazująca Świętego oraz dziecko po jego prawej stronie i psa po lewej. Wszystkie postacie ustawione są na jednej podstawie. Rzeźba jest niekompletna, Świętemu brakuje lewej ręki i części peleryny. Rzeźba św. Rocha należy do przedstawień ikonograficznych o wzbogaconej anegdocie ikonograficznej. Z ilości występujących w całej kolekcji tego typu rzeźb można wnioskować, że na Warmii chętnie przedstawiano Świętych w towarzystwie innych postaci. Święty Roch należał do grona ulubionych patronów warmińskiej ludności. Z jego postacią związany jest Kościół w Tłokowie (powiat olsztyński, gmina Jeziorany). Świątynia była najpierw poświęcona Najświętszemu Sakramentowi, ale po epidemii dżumy panującej na Warmii w latach 1708 – 1711 poświęcono ją świętemu Rochowi. W dniu wspomnienia św. Rocha (16 VIII) w Worytach (powiat olsztyński, gmina Gietrzwałd) chłopi trzykrotnie obchodzili z krowami krzyż we wsi w celu ich zdrowego chowu, a następnie udawali się z lokalną pielgrzymką do Gietrzwałdu i Jonkowa.
