W 1998 roku na olsztyńskim zamku Muzeum zainaugurowano działalność Galerii Jednego Obrazu. Galeria służy promocji olsztyńskiego środowiska plastycznego. Prezentowane są w niej najnowsze prace, które trafiają do galerii, niemalże wprost z pracowni artystów.
Małgorzata Chomicz
Tryptyk z cyklu „Psalmy”, 2006
Artystka jest olsztynianką. Ukończyła Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Olsztynie na Wydziale Wychowania Artystycznego. Dyplom obroniła w 1992 roku. W 1995 uzyskała dyplom z wyróżnieniem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Rok później odbyła staż naukowy na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Zajmuje się grafiką i rysunkiem.
Przez wiele lat była adiunktem w Pracowni Grafiki Katedry Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, od maja tego roku kieruje pracownią. Doktorat obroniła w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1997), habilitacja na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. W latach 2000-2005 była członkiem Międzyuczelnianej Rady Edukacji Artystycznej. Współtworzy, na zaproszenie Leszka Mądzika, kolekcję współczesnej sztuki sakralnej w Kielcach.
Jest autorką ponad 20. wystaw indywidualnych, brała udział w kilkudziesięciu zbiorowych w kraju i za granicą. Organizowała i realizowała prezentacje twórczości młodych grafików w galeriach olsztyńskich. Jest laureatką wielu nagród i stypendiów przyznawanych jej w kraju i za granicą. Prace artystki znajdują się w zbiorach państwowych i prywatnych w m. in. Polsce, Niemczech, Stanach Zjednoczonych i we Włoszech. W Galerii Jednego Obrazu Małgorzata Chomicz zaprezentuje tryptyk należący do cyklu prac inspirowanych podróżami do Ziemi Świętej i Włoch, w których odczuwanie natury z wielką wrażliwością przekłada na język form plastycznych.
Wernisaż:
10 października 2006
Zamek olsztyński
Aleksander Woźniak
Bez tytułu, litografia, 2006
Artysta, rocznik 1978, jest absolwentem Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Studiował na Wydziale Pedagogiki i Wychowania Artystycznego. Dyplom, w pracowni malarstwa profesor Aleksandry Simińskiej, obronił w 2002 roku. Zajmuje się grafiką warsztatową, w szczególności litografią, rysunkiem i malarstwem. Od 2004 jest asystentem w pracowni grafiki warsztatowej profesora Wiesława Bieńkuńskiego na UWM w Olsztynie. Współpracuje z Doświadczalną Pracownią Litografii na Saskiej Kępie w Warszawie. Litografia jest w grafice najpowszechniejszą odmianą druku płaskiego. Daje efekt rysunku na papierze, jej charakterystyczne właściwości – miękkość kreski i malarskość – oddaje w pełni indywidualny styl artysty.
Aleksander Woźniak pokaże w Galerii jedną ze swoich najnowszych prac.
Wernisaż:
9 maja 2006
Zamek olsztyński
Maja BaranowskaBez tytułu – dyptyk 2006
Wernisaż:
14 lutego 2006
Zamek olsztyński
Artystka urodziła się w Olsztynie. Studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1989 roku uzyskała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Serigrafii prof. Bohdana Przybylińskiego. Od 1998 roku posiada tytuł doktora uzyskany w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2003 roku otrzymała nagrodę II stopnia rektora Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
Obecnie jest adiunktem w Pracowni Grafiki Warsztatowej Katedry Sztuk Pięknych UWM w Olsztynie. Maja Baranowska uprawia grafikę - serigrafię, linoryt, wklęsłodruk, a także rysunek i pastel. Swoje prace prezentowała na kilku wystawach indywidualnych oraz kilkunastu zbiorowych w kraju i za granicą. Jej prace znajdują się w zbiorach grafiki Muzeum Warmii i Mazur oraz w kolekcjach prywatnych.
Marek Świątecki
Ale bagno!
Wernisaż:
15 listopada 2005
Zamek olsztyński
Marek Świątecki znany jest w Olsztynie z aktywności na wielu polach, na których uprawiana jest sztuka. Niedawno sam tak to skomentował:„Szukając swego miejsca w życiu podejmowałem się wielu bardzo różnych zajęć i właściwie zawsze (może właśnie dzięki tej różnorodności) znajdowałem w tym dużą przyjemność. Miałem swój zespół muzyczny, w którym grałem na flecie. Byłem aktorem eksperymentalnego teatru studenckiego, byłem akustykiem i „nadwornym” scenografem legendarnego „Nieba”, w którym czasem także śpiewałem i grywałem na instrumentach perkusyjnych. Jako instruktor k-o szkoliłem gospodynie klubów wiejskich. Organizowałem widownię i zajmowałem się reklamą Teatru w Olsztynie. Malowałem i sprzedawałem obrazy na ulicach Paryża. Byłem dyrektorem programowym Radia WAMA, a dla Radia Olsztyn pisałem i nagrywałem satyryczne „Poradniki dla prawdziwych mężczyzn”. Zaprojektowałem też kilka plakatów, kalendarzy i okładek płyt. Mam „na sumieniu” scenografie i dyrektorowanie Spotkań zamkowych „Śpiewajmy poezję” w Olsztynie, a także scenariusz, scenografię i produkcję widowiska do obrazów Edwarda Muncha „Taniec życia” (także dla TVP). Nade wszystko jednak największą przyjemność sprawia mi malarstwo, z którym „przyjaźnię się” od ponad 30 lat.” W ostatnim czasie Marek Świątecki maluje szczególnie chętnie w technice pastelowej. Właśnie jako pastelista zdobywa coraz większe uznanie. W ubiegłym roku otrzymał nagrodę Stowarzyszenia Pastelistów Francuskich na VII Międzynarodowym Salonie Pasteli w Yvetot we Francji, a we wrześniu bieżącego roku, jako jedyny pastelista z Polski, wziął udział w międzynarodowej wystawie malarstwa pastelowego, zorganizowanej w Domu Artysty w Moskwie. W listopadzie, w zamkowej Galerii Jednego Obrazu, zostanie wystawiona jedna z najnowszych prac Marka Świąteckiego - pastelowy tryptyk pod dość zaskakującym tytułem „Ale bagno!” Wystawa zapowiadana była już na wrzesień, ale z powodów technicznych, niezależnych od artysty i Muzeum, przeniesiono ją na jesień br. Podczas wernisażu Marek Świątecki podzieli się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami na temat techniki pastelowej.
Collage - Grupa TRY’KOT
- Warmińskie Baby
Wernisaż:
14 czerwca 2005
Zamek olsztyński
Tego jeszcze w muzealnej Galerii Jednego Obrazu nie było! Zostanie w niej zaprezentowany obraz, który powstanie w wyniku ciekawego eksperymentu. Dzieło będzie miało nie jednego, lecz dziesięciu autorów, a w zasadzie autorek. Powstanie bowiem dzięki twórczej pracy wspaniałych olsztyńskich malarek skupionych w grupie TRY’KOT. Grupę tworzą Elżbieta Boniecka- Milowicz, Elwira Iwaszczyszyn, Małgorzata Kadelska, Joanna Milewicz, Ewa Plichta-Lubieniecka, Mira Smerek-Bielecka, Maria Targońska, Julia Tarnowska, Julita Wiench, Barbara Wiśniewska. Artystki, które popularnie nazywane są Warmińskimi Babami, tworzyć będą swoje dzieło w gotyckich piwnicach olsztyńskiego zamku w ciągu siedmiu dni poprzedzających wernisaż. Z założenia powstać ma papierowy kolaż. Dziś jednak jeszcze nikt nie wie, nawet same artystki, jaki ostatecznie kształt przyjmie ich dzieło. Cały proces twórczy zostanie zapisany w postaci zdjęć i filmu, który będzie towarzyszył ekspozycji.
Podczas wernisażu, z muzyką i słowem wystąpi grono przyjaciół autorek obrazu.
Antek Grzybek
Passing Time - wersja statyczna, druk, 2005
Passing Time - wersja ruchoma, vidżejing - w trakcie wernisażu
Wernisaż:
12. kwietnia 2005
Zamek olsztyński
Autor jest absolwentem olsztyńskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Studiował na Wydziale Wychowania Artystycznego. Dyplom z wynikiem bardzo dobrym uzyskał w pracowni profesora Janusza Kaczmarskiego w 1996. Zajmuje się grafiką komputerową i szeroko pojętymi multimedialnymi działaniami artystycznymi. Współtworzył i był redaktorem graficznym pisma literacko-kulturalnego „Portret”. Prowadził zajęcia z grafiki komputerowej w Państwowym Liceum Plastycznym w Olsztynie. Od 2001 roku jest związany z Katedrą Sztuk Pięknych i Pracownią Projektowania Graficznego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Od 1993 brał udział w ponad 40. prezentacjach i działaniach artystycznych w kraju i za granicą, zrealizował ponad 20 filmów animowanych i małych form video. Instalacja artysty „Nahorevo - widok z okna 1999 – 2000” została wyróżniona na II Biennale Plastyki Olsztyńskiej. Cykl plakatów prezentowanych na III Biennale (2003) zdobył wyróżnienie miesięcznika „Art. & Bisiness”. Jest autorem video-scenografii do wielu muzycznych i teatralnych projektów. W Galerii przedstawi jedną z prac należącą do serii kilkunastu grafik, tworzących cykl „Passing Time”. Dopełni ten obraz działaniem, które sam nazywa vidżejingiem. Vidżejka, jak określa artysta, najprościej rzecz ujmując polega na improwizowanym montażu w czasie rzeczywistym, predefiniowanych sekwencji wideo, bezpośredniego przekazu z kamer oraz różnego typu animacji jako scenografii koncertów, przedstawień teatralnych i tym podobnych wystąpień sceniczno-klubowych. Vidżejing to improwizowane działanie muzyczne, uzupełniające obraz.
Wiesław Wachowski
Chłopiec puszczający kaczki
2005
Wernisaż:
15. lutego2005
Zamek olsztyński
Artysta od ponad trzydziestu lat związany z Olsztynem. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dyplom z grafiki warsztatowej obronił w 1973 roku, w pracowni prof. Edmunda Piotrowicza.
Zajmuje się malarstwem, grafiką, rysunkiem, ilustracją książkową, pisze wiersze, jest autorem zdarzeń artystycznych – artefaktów, obiektów, instalacji, video-realizacji swoich twórczych projektów.
Od 1974 bierze udział w niemal wszystkich prezentacjach olsztyńskiego środowiska artystycznego. W latach osiemdziesiątych związany z opozycją solidarnościową . Po 89 roku wystawiał w Olsztynie na ważnych dla siebie wystawach: Kartoteka 91, 50 lat plastyki na Warmii i Mazurach oraz na kolejnych Biennale Plastyki Olsztyńskiej, które odbywają się od 1998 roku. Pracuje w Zespole Edukacji Artystycznej Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie. Od 1999 prowadzi intensywną działalność artystyczną; realizuje filmy, dokumentuje swoje działania, pokazuje swoją wielokontekstową twórczość na wystawach indywidualnych. Jako artysta ciągle czerpie z ducha i myśli sztuki, ważnej dla niego od czasu studiów – z artystycznych idei przełomu lat 60. i 70., kiedy znaczącą rolę odgrywał m. in. konceptualizm, minimal-art i pojawiające się wówczas inne niż tradycyjne media. Niezmienną wartością jego działań stało się ciągłe przekraczanie i poszerzanie obszaru sztuki. Potrafi dostrzec i wydobyć z pozaartystycznej codzienności te jej fragmenty, które poddane jego autorskiej refleksji nabierają nowego znaczenia.
Bogdan Stefanów
Wernisaż:
16 listtopada 2004
Zamek olsztyński
Artysta urodził się w 1940 roku w Połchowie. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, dyplom uzyskał w 1967 roku.Brał udział w wystawach prezentujących plastykę olsztyńską w kraju i za granicą, m. in. w Sopocie (1970), Toruniu (1979), Olsztynie (1985), Plymouth (1989). Wystawiał swoje prace indywidualnie również w Danii, Niemczech i Holandii. Jest zdobywcą licznych nagród i wyróżnień: 1968 - trzy nagrody za malarstwo w konkursie „Życie i praca na Warmii i Mazurach”, 1969 - trzy nagrody za malarstwo i wyróżnienie z ceramiki w konkursie „Warmia i Mazury w 25-lecie”, 1970-1973 - pięć nagród w konkursach kopernikowskich, 1980 - wyróżnienie w konkursie „O medal Prezydenta”, 1981 - Medal Prezydenta Miasta Olsztyna za malarstwo, 1985 - wyróżnienie w XII Ogólnopolskim Konkursie Malarstwa
Agnieszka Przełomiec
z cyklu „Zwierzaki”
Wernisaż:
14 września 2004
Zamek olsztyński
Autorka ukończyła studia na Wydziale Wychowania Plastycznego Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Dyplom uzyskała w 1994 roku w dziedzinie litografii barwnej w pracowni prof. Danuty Kołzan-Nowickiej. Zajmuje się malarstwem, grafiką, rysunkiem a także aranżacją i dekoracją wnętrz. Pracuje ostatnio nad dwoma malarskimi cyklami. Inspiracją do jednego z nich są słynne, nagrodzone zdjęcia zwierząt znanego fotografika Tomasza Gudzowatego. Artystka na ich podstawie tworzy własne malarskie wizje – przetworzone i syntetyczne, utrzymane w zgaszonej tonacji kolorystycznej. Jeden z obrazów tego cyklu zaprezentuje w Galerii.
Marzena Chuculak
Bez tytułu, 2002/2004
Wernisaż:
15 czerwca
Zamek olsztyński
Artystka urodziła się w 1965 roku w Olsztynie. Tu mieszka i pracuje. Ukończyła studia na Wydziale Malarstwa i Grafiki w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Gdańsku. Dyplom z malarstwa, uzupełniony aneksem z witrażu, obroniła w pracowni profesora Hugona Laseckiego w 1994. Od ukończenia studiów prowadzi zajęcia w Katedrze Malarstwa i Rysunku olsztyńskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (obecnie Pracownia Malarstwa i Rysunku w Katedrze Sztuk Pięknych UWM).
Marzena Huculak zajmuje się głównie malarstwem, a także rysunkiem i fotografią. Brała udział w kilkunastu wystawach, prezentujących olsztyńskie środowisko plastyczne, jest autorką wystaw indywidualnych.
Dyptyk prezentowany w Galerii Jednego Obrazu należy do realizowanego od kilku lat cyklu malarskiego. Artystka przedstawia miejsce, z którym wiążą ją silne emocje – to podolsztyńska stadnina, gdzie często bywała. Na płótna przeniosła starą stajnię – jej otoczenie, wnętrze, przebywające tam zwierzęta. Stworzyła nastrojowe kompozycje, budowane oszczędnie używanym kolorem i umiejętnie rozłożonym światłem.
Małgorzata Bojarska-Waszczuk
Więc co pozostanie? 2003
Wernisaż:
27 kwietnia
Zamek olsztyński
Jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom z wyróżnieniem obroniła w 1996 roku. Zajmuje się grafiką , rysunkiem, malarstwem, projektowaniem graficznym i fotografią. Prezentuje swoje prace na wystawach indywidualnych i pokazach zbiorowych. W 2003 roku na III Olsztyńskim Biennale Plastyki jury nagrodziło zestaw fotografii, przyznając artystce III nagrodę za „malarskość, nastrojowość, prostotę i walorowość”. Światło, do fascynacji którym przyznaje się Małgorzata, jest obecne w jej obrazach, rysunkach, zdjęciach. Stanowi motyw przewodni, a czasem główny temat jej artystycznych poszukiwań, to ono tworzy ten wyjątkowy nastrój. W malarstwie i rysunkach artystki pojawia się forma, która - jak sama mówi - obsesyjnie ją prześladuje. Mógłby to być fragment pejzażu, albo czysta abstrakcja, ale nie jest ani jednym ani drugim. Obła forma, czasem wyraźnie trójkątna z krawędziami łagodzonymi specyficznym dla autorki sposobem malowania – krótkimi, lekkimi pociągnięciami pędzla, którymi zaznacza wybrany kształt. Artystka umieszcza ją w pustym, trudnym do identyfikacji tle. Te niepokojące wizje charakteryzuje gra światła, najważniejszego dla niej środka wyrazu artystycznego - od iluzyjnego po symboliczne.
Robert Listwan,
Idol, 2002
Wernisaż:
16 września
Zamek olsztyński
Tym razem w Galerii nie pokażemy najnowszego obrazu artysty, ale obraz, o którym głośno. „Idol” zdobył uznanie jurorów III Olsztyńskiego Biennale Plastyki i jako „najbardziej wyrazisty i dziki obiekt” otrzymał wyróżnienie honorowe. Olsztyńska publiczność nie widziała go jeszcze, ponieważ podczas trwania wystawy pokonkursowej Biennale był prezentowany w warszawskiej Królikarni. „Idol” należy bowiem do 100 obrazów artystów polskich, które z około dwóch tysięcy zakwalifikowały się do konkursu - Obraz roku 2002, organizowanego przez miesięcznik Art. & Business.
Robert Listwan, rocznik 1974, jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom w pracowni grafiki użytkowej otrzymał w 2000 roku za animację filmową „Rękopis”.
Ta nastrojowa praca, inspirowana opowieścią Jana Potockiego „Rękopis znaleziony w Saragossie”, zdobyła nagrodę w kategorii Multimedia na II Olsztyńskim Biennale Plastyki. Robert Listwan zajmuje się grafiką użytkową, video, fotografią, rysunkiem, a ostatnio z dużą intensywnością i dużym powodzeniem malarstwem. Przyjęta w „Idolu” konwencja malarska odwołuje się do atakującego zewsząd języka reklamy, sugestywnego i operującego skrótem języka plakatu i charakterystycznego, ekspresyjnego języka komiksu.
Bogdan Żukowski
List od Bernarda
Wernisaż:
24 czerwca 2003 r.
Zamek olsztyński
Artysta urodził się w 1962 roku. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Dyplom uzyskał w 1993 roku w pracowni litografii prof. Lucjana Mianowskiego. Zajmuje się grafiką, rysunkiem, malarstwem; współpracuje z wydawnictwami. Związany z galerią „Pod Belką” na nidzickim zamku. Jest autorem siedmiu wystaw indywidualnych, brał udział w wielu zbiorowych, m.in. w międzynarodowych prezentacjach litografii (1996 Nidzica, Warszawa, Praha 2000), reprezentował Polskę na VI Biennale Grafiki Krajów Nadbałtyckich (Kaliningrad 2000). Wziął udział w I, II i III Biennale Plastyki Olsztyńskiej. Za pracę „Podziwianie miejsca”, prezentowaną w II edycji Biennale, otrzymał nagrodę w kategorii rysunku. Równolegle z grafiką warsztatową Bogdan Żukowski zajmuje się malarstwem, do którego – jak twierdzi – podchodzi graficznie. Tworzy obrazy multiplikujące motywy – wszak powielanie to istota technik graficznych. Jest także autorem kompozycji przestrzennych z papieru, których tworzywem są gazety, naklejane na szary papier. Powstają monumentalne, wielopłaszczyznowe obrazy, stanowiące tło dla wizualnego przekazu.
xxx – to najnowsza praca artysty, powstała specjalnie dla Galerii Jednego Obrazu.
Wiesław Bieńkuński
Dokąd idziesz
Wernisaż:
8 kwietnia 2003
Zamek olsztyński
Artysta urodził się w 1951 roku. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z grafiki warsztatowej, wyróżniony nagrodą rektora, uzyskał w 1982 roku. Aneks z malarstwa otrzymał w pracowni prof. Jerzego Tchórzewskiego, którego wybitną twórczość i silną osobowość wysoko ceni. Wiesław Bieńkuński jest autorem ok. 20 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Brał udział w kilkudziesięciu zbiorowych prezentacjach i międzynarodowych konkursach graficznych. Uczestniczy we wszystkich pokazach olsztyńskiego środowiska twórczego. W 1998 roku na I Biennale Plastyki Olsztyńskiej otrzymał nagrodę równorzędną, na ostatnim – tegorocznym – także wyróżniono jego pracę. Zajmuje się grafiką warsztatową – technikami metalowymi, litografią, drzeworytem oraz rysunkiem i malarstwem. Jest twórcą oryginalnych, własnych technik graficznych, powstałych z potrzeby poznania i poszerzania granic sztuki graficznej – ta potrzeba ujawnia się w jego pracy w sposób naturalny. Eksperymentuje, a zapis tych doświadczeń to kolejny, nowy etap jego twórczości. W swoich poszukiwaniach wykorzystuje odnalezione przypadkiem stare kamienie litograficzne – fascynuje go zapis czasu, przemijania. Dla Bieńkuńskiego w sztuce najważniejsze jest to, co dzieje się poza świadomym wyborem artysty – przypadek nie do końca kontrolowanych działań. Taka jest geneza serii prac na aluminiowych kliszach, powstałych w zetknięciu z kalką techniczną, pokrytą intuicyjnym rysunkiem linii znaczonych światłem. Kalka pełni funkcję matrycy – przy każdorazowym jej użyciu tworzy się na aluminiowym podłożu inna kompozycja, o różnym nasileniu światła i układzie brył. Tak powstałe „odbitki” graficzne na metalowym podłożu przejmują funkcję matrycy – są dziełem skończonym i początkiem nowego. Punktem wyjścia do powstania innych prac, w tradycyjnej technice metalowej, są obrazy, malowane na kawałkach starych desek. Artysta nakłada grube warstwy farby, tworząc reliefową, grającą ze światłem powierzchnię. Taki malarski relief to początek graficznego procesu. Wiesław Bieńkuński, wciąż poszukując, nie odchodzi od ulubionych technik akwaforty i akwatinty. Udoskonala je, łączy z innymi formami działania graficznego. W Galerii Jednego Obrazu prezentuje tryptyk „Dokąd idziesz?” To praca wykonana techniką wklęsłodruku – tło stanowi akwaforta, zaś matrycami pojawiających się w kompozycji form są tektury, pokryte nieregularnie grubą fakturą. Tryptyk „Dokąd idziesz?” nawiązuje tematycznie do sceny opisanej w apokryfie Nowego Testamentu. Święty Piotr, opuszczając Rzym w czasie największych prześladowań chrześcijan, spotyka Jezusa. To spotkanie, pytanie Piotra: „Quo vadis, Domine?” i odpowiedź, jaką uzyskał, uświadamia wagę naszych wyborów. To odniesienie do doświadczeń i cierpienia człowieka, nawiązanie do systemu podstawowych wartości. Pytanie o nie i sugestia podpowiedzi.
Hieronim Skurpski
Bawiące się dzieci
Wernisaż:
15 stycznia 2003 r.
Zamek olsztyński
Prezentacja w zamkowej Galerii Jednego Obrazu płótna Hieronima Skurpskiego pt. „Bawiące się dzieci” to prawdziwe święto sztuki. Na widok publiczny wystawione zostanie dzieło, które od wielu, wielu lat nie pojawiało się w galeriach i salach muzealnych. Obraz namalowany został w latach czterdziestych. Powstał na zamku olsztyńskim w pracowni Mistrza, który był wówczas dyrektorem Muzeum. To jeden z pierwszych obrazów olejnych powstałych po wojnie w Olsztynie w ogóle. Pomysł na ten obraz zrodził się jeszcze w czasie wojny, podczas pobytu Pana Hieronima w Paulinowie, na Lubelszczyźnie. Zachowały się do niego szkice, a Muzeum Warmii i Mazur ma swoich zbiorach akwarelę,, która poprzedziła powstanie obrazu olejnego. „Bawiące się dzieci” od dawna znajdują się w prywatnym posiadaniu, ale dzięki życzliwości obecnego właściciela będziemy mogli zaprezentować je znowu na olsztyńskim zamku, a więc tam, gdzie powstał przed ponad pięćdziesięciu laty.
Elwira Iwaszczyszyn
„Zatorzanka”
Wernisaż:
5 listopada 2002 r.,
Zamek olsztyński
Elwira Iwaszczyszyn ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Pięknych w Gdańsku w 1981 roku. malarstwo studiowała w klasie prof. Kiejstuta Berezickiego, a dyplom z architektury wnętrz uzyskała w pracowni prof. Zbigniewa Parandowskiego. Po studiach wróciła do rodzinnego Olsztyna. Nie ma w naszym mieście drugiej takiej jak ona malarki, której twórczość miałaby tyle związków z poezją i muzyką. Jej obrazy są śpiewne, pogodne, dowcipne i dziewczęco tajemnicze. Dużo w nich odniesień do miejsc, które odwiedzała podczas swych artystycznych podróży, a także do zainteresowań i zajęć osób z jej najbliższego otoczenia. Obecnie pracuje nad nowym cyklem obrazów do wierszy Marka Markiewicza. W Galerii Jednego Obrazu wystawiony zostanie obraz z tego właśnie cyklu. Powstał w związku z wierszem i piosenką pt. „Zatorzanka”, wykonywaną przez olsztyński kabaret „Czyści jak łza”
Violetta Kulikowska-Parkasiewicz
„Wstydząc się”
4 czerwca 2002 r.
Zamek olsztyński
Artystka urodziła się w 1970 roku. Jest absolwentką Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych, dyplom w pracowni grafiki warsztatowej prof. Leszka Kiliańskiego otrzymała w 1995 roku. Zajmuje się malarstwem i rysunkiem. Prowadzi zajęcia z projektowania graficznego w Katedrze Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Jest autorką dwóch wystaw indywidualnych, brała także udział w wystawch zbiorowych, m.in. w Gdańsku, Toruniu i Olsztynie.
Artystka bardzo świadomie wybrała temat, który od początku towarzyszy jej twórczości. Violetta Kulikowska-Parkasiewicz należy do tej grupy artystek, dla których inspiracją jest własna płeć, swoje ciało. Kobieta – ze swoją fizycznością i psychiką jest jedynym motywem jej rysunków i obrazów.
Sztuka kobiet – bo do niej artystka kwalifikuje swoje prace – wyodrębniła się w Europie i Stanach Zjednoczonych już we wczesnych latach 70. ubiegłego wieku. W Polsce te tradycje są młodsze. Pierwszą wystawę sztuki feministycznej zorganizowała w 1978 roku Natalia Lach-Lachowicz, autorką kolejnej była Izabella Gustowska w 1980. Twórczość obu tych artystek należy do kanonu najnowszej sztuki polskiej. Lata 90. przyniosły ogromne zainteresowanie sztuką kobiet. Poświęcono jej wiele ekspozycji tematycznych. Nowe pokolenia artystek poszukują swojej tożsamości, drążąc ten właśnie temat. Violetta Kulikowska-Parkasiewicz namalowała „Wstydząc się” pod wpływem obserwacji i przeżyć wernisażowych z Galerii Jednego Obrazu. Podczas wernisażu bowiem praca artysty poddana jest bezlitosnej konfrontacji z publicznością, bez możliwości złagodzenia sytuacji obecnością innych obrazów. Refleksja towarzysząca tym spostrzeżeniom przybrała wizualną formę w najnowszym obrazie artystki.
Anna Stankiewicz-Odoj
„Blair Witch”
15 stycznia 2002 r.
Zamek olsztyński
Artystka urodziła się i mieszka w Olsztynie. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Łodzi. Dyplom otrzymała w 1994 roku w pracowni prof. Romy Hałat na Wydziale Edukacji Wizualnej. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, ilustracją. Współpracowała z wydawnictwami, a także prezentowała w Radiu Olsztyn felietony o sztuce. Od 1993 roku wystawia swoje prace na pokazach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i Danii. Bierze udział w Biennale Małych Form Malarskich w Toruniu (1997, 2001) oraz w Triennale Autoportretu w Radomiu (1997). Uczestniczy w wystawach olsztyńskiego środowiska plastycznego, m.in. w Biennale Plastyki Olsztyńskiej (1998, 2000).Od trzech lat jest asystentką w Pracowni Podstaw Projektowania w Instytucie Wychowania Technicznego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.
W realizowanych ostatnio przez Annę Stankiewicz-Odoj pracach malarskich pojawiają się syntetyczne formy-znaki, symbolizujące przedmioty lub elementy natury. Autorka maksymalnie upraszcza formę, oszczędnie i z namysłem używa koloru, wprowadzając widza w wewnętrzny świat swej sztuki. Na pierwszym w tym roku wernisażu w Galerii Jednego Obrazu zobaczymy najnowszy, namalowany już w 2002 roku obraz artystki
Małgorzata Chomicz
Tryptyk z cyklu „Psalmy”, 2006
Artystka jest olsztynianką. Ukończyła Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Olsztynie na Wydziale Wychowania Artystycznego. Dyplom obroniła w 1992 roku. W 1995 uzyskała dyplom z wyróżnieniem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Rok później odbyła staż naukowy na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Zajmuje się grafiką i rysunkiem.
Przez wiele lat była adiunktem w Pracowni Grafiki Katedry Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, od maja tego roku kieruje pracownią. Doktorat obroniła w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1997), habilitacja na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. W latach 2000-2005 była członkiem Międzyuczelnianej Rady Edukacji Artystycznej. Współtworzy, na zaproszenie Leszka Mądzika, kolekcję współczesnej sztuki sakralnej w Kielcach.
Jest autorką ponad 20. wystaw indywidualnych, brała udział w kilkudziesięciu zbiorowych w kraju i za granicą. Organizowała i realizowała prezentacje twórczości młodych grafików w galeriach olsztyńskich. Jest laureatką wielu nagród i stypendiów przyznawanych jej w kraju i za granicą. Prace artystki znajdują się w zbiorach państwowych i prywatnych w m. in. Polsce, Niemczech, Stanach Zjednoczonych i we Włoszech. W Galerii Jednego Obrazu Małgorzata Chomicz zaprezentuje tryptyk należący do cyklu prac inspirowanych podróżami do Ziemi Świętej i Włoch, w których odczuwanie natury z wielką wrażliwością przekłada na język form plastycznych.
Wernisaż:
10 października 2006
Zamek olsztyński
Aleksander Woźniak
Bez tytułu, litografia, 2006
Artysta, rocznik 1978, jest absolwentem Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Studiował na Wydziale Pedagogiki i Wychowania Artystycznego. Dyplom, w pracowni malarstwa profesor Aleksandry Simińskiej, obronił w 2002 roku. Zajmuje się grafiką warsztatową, w szczególności litografią, rysunkiem i malarstwem. Od 2004 jest asystentem w pracowni grafiki warsztatowej profesora Wiesława Bieńkuńskiego na UWM w Olsztynie. Współpracuje z Doświadczalną Pracownią Litografii na Saskiej Kępie w Warszawie. Litografia jest w grafice najpowszechniejszą odmianą druku płaskiego. Daje efekt rysunku na papierze, jej charakterystyczne właściwości – miękkość kreski i malarskość – oddaje w pełni indywidualny styl artysty.
Aleksander Woźniak pokaże w Galerii jedną ze swoich najnowszych prac.
Wernisaż:
9 maja 2006
Zamek olsztyński
Maja BaranowskaBez tytułu – dyptyk 2006
Wernisaż:
14 lutego 2006
Zamek olsztyński
Artystka urodziła się w Olsztynie. Studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1989 roku uzyskała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Serigrafii prof. Bohdana Przybylińskiego. Od 1998 roku posiada tytuł doktora uzyskany w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2003 roku otrzymała nagrodę II stopnia rektora Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
Obecnie jest adiunktem w Pracowni Grafiki Warsztatowej Katedry Sztuk Pięknych UWM w Olsztynie. Maja Baranowska uprawia grafikę - serigrafię, linoryt, wklęsłodruk, a także rysunek i pastel. Swoje prace prezentowała na kilku wystawach indywidualnych oraz kilkunastu zbiorowych w kraju i za granicą. Jej prace znajdują się w zbiorach grafiki Muzeum Warmii i Mazur oraz w kolekcjach prywatnych.
Marek Świątecki
Ale bagno!
Wernisaż:
15 listopada 2005
Zamek olsztyński
Marek Świątecki znany jest w Olsztynie z aktywności na wielu polach, na których uprawiana jest sztuka. Niedawno sam tak to skomentował:„Szukając swego miejsca w życiu podejmowałem się wielu bardzo różnych zajęć i właściwie zawsze (może właśnie dzięki tej różnorodności) znajdowałem w tym dużą przyjemność. Miałem swój zespół muzyczny, w którym grałem na flecie. Byłem aktorem eksperymentalnego teatru studenckiego, byłem akustykiem i „nadwornym” scenografem legendarnego „Nieba”, w którym czasem także śpiewałem i grywałem na instrumentach perkusyjnych. Jako instruktor k-o szkoliłem gospodynie klubów wiejskich. Organizowałem widownię i zajmowałem się reklamą Teatru w Olsztynie. Malowałem i sprzedawałem obrazy na ulicach Paryża. Byłem dyrektorem programowym Radia WAMA, a dla Radia Olsztyn pisałem i nagrywałem satyryczne „Poradniki dla prawdziwych mężczyzn”. Zaprojektowałem też kilka plakatów, kalendarzy i okładek płyt. Mam „na sumieniu” scenografie i dyrektorowanie Spotkań zamkowych „Śpiewajmy poezję” w Olsztynie, a także scenariusz, scenografię i produkcję widowiska do obrazów Edwarda Muncha „Taniec życia” (także dla TVP). Nade wszystko jednak największą przyjemność sprawia mi malarstwo, z którym „przyjaźnię się” od ponad 30 lat.” W ostatnim czasie Marek Świątecki maluje szczególnie chętnie w technice pastelowej. Właśnie jako pastelista zdobywa coraz większe uznanie. W ubiegłym roku otrzymał nagrodę Stowarzyszenia Pastelistów Francuskich na VII Międzynarodowym Salonie Pasteli w Yvetot we Francji, a we wrześniu bieżącego roku, jako jedyny pastelista z Polski, wziął udział w międzynarodowej wystawie malarstwa pastelowego, zorganizowanej w Domu Artysty w Moskwie. W listopadzie, w zamkowej Galerii Jednego Obrazu, zostanie wystawiona jedna z najnowszych prac Marka Świąteckiego - pastelowy tryptyk pod dość zaskakującym tytułem „Ale bagno!” Wystawa zapowiadana była już na wrzesień, ale z powodów technicznych, niezależnych od artysty i Muzeum, przeniesiono ją na jesień br. Podczas wernisażu Marek Świątecki podzieli się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami na temat techniki pastelowej.
Collage - Grupa TRY’KOT
- Warmińskie Baby
Wernisaż:
14 czerwca 2005
Zamek olsztyński
Tego jeszcze w muzealnej Galerii Jednego Obrazu nie było! Zostanie w niej zaprezentowany obraz, który powstanie w wyniku ciekawego eksperymentu. Dzieło będzie miało nie jednego, lecz dziesięciu autorów, a w zasadzie autorek. Powstanie bowiem dzięki twórczej pracy wspaniałych olsztyńskich malarek skupionych w grupie TRY’KOT. Grupę tworzą Elżbieta Boniecka- Milowicz, Elwira Iwaszczyszyn, Małgorzata Kadelska, Joanna Milewicz, Ewa Plichta-Lubieniecka, Mira Smerek-Bielecka, Maria Targońska, Julia Tarnowska, Julita Wiench, Barbara Wiśniewska. Artystki, które popularnie nazywane są Warmińskimi Babami, tworzyć będą swoje dzieło w gotyckich piwnicach olsztyńskiego zamku w ciągu siedmiu dni poprzedzających wernisaż. Z założenia powstać ma papierowy kolaż. Dziś jednak jeszcze nikt nie wie, nawet same artystki, jaki ostatecznie kształt przyjmie ich dzieło. Cały proces twórczy zostanie zapisany w postaci zdjęć i filmu, który będzie towarzyszył ekspozycji.
Podczas wernisażu, z muzyką i słowem wystąpi grono przyjaciół autorek obrazu.
Antek Grzybek
Passing Time - wersja statyczna, druk, 2005
Passing Time - wersja ruchoma, vidżejing - w trakcie wernisażu
Wernisaż:
12. kwietnia 2005
Zamek olsztyński
Autor jest absolwentem olsztyńskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Studiował na Wydziale Wychowania Artystycznego. Dyplom z wynikiem bardzo dobrym uzyskał w pracowni profesora Janusza Kaczmarskiego w 1996. Zajmuje się grafiką komputerową i szeroko pojętymi multimedialnymi działaniami artystycznymi. Współtworzył i był redaktorem graficznym pisma literacko-kulturalnego „Portret”. Prowadził zajęcia z grafiki komputerowej w Państwowym Liceum Plastycznym w Olsztynie. Od 2001 roku jest związany z Katedrą Sztuk Pięknych i Pracownią Projektowania Graficznego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Od 1993 brał udział w ponad 40. prezentacjach i działaniach artystycznych w kraju i za granicą, zrealizował ponad 20 filmów animowanych i małych form video. Instalacja artysty „Nahorevo - widok z okna 1999 – 2000” została wyróżniona na II Biennale Plastyki Olsztyńskiej. Cykl plakatów prezentowanych na III Biennale (2003) zdobył wyróżnienie miesięcznika „Art. & Bisiness”. Jest autorem video-scenografii do wielu muzycznych i teatralnych projektów. W Galerii przedstawi jedną z prac należącą do serii kilkunastu grafik, tworzących cykl „Passing Time”. Dopełni ten obraz działaniem, które sam nazywa vidżejingiem. Vidżejka, jak określa artysta, najprościej rzecz ujmując polega na improwizowanym montażu w czasie rzeczywistym, predefiniowanych sekwencji wideo, bezpośredniego przekazu z kamer oraz różnego typu animacji jako scenografii koncertów, przedstawień teatralnych i tym podobnych wystąpień sceniczno-klubowych. Vidżejing to improwizowane działanie muzyczne, uzupełniające obraz.
Wiesław Wachowski
Chłopiec puszczający kaczki
2005
Wernisaż:
15. lutego2005
Zamek olsztyński
Artysta od ponad trzydziestu lat związany z Olsztynem. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dyplom z grafiki warsztatowej obronił w 1973 roku, w pracowni prof. Edmunda Piotrowicza.
Zajmuje się malarstwem, grafiką, rysunkiem, ilustracją książkową, pisze wiersze, jest autorem zdarzeń artystycznych – artefaktów, obiektów, instalacji, video-realizacji swoich twórczych projektów.
Od 1974 bierze udział w niemal wszystkich prezentacjach olsztyńskiego środowiska artystycznego. W latach osiemdziesiątych związany z opozycją solidarnościową . Po 89 roku wystawiał w Olsztynie na ważnych dla siebie wystawach: Kartoteka 91, 50 lat plastyki na Warmii i Mazurach oraz na kolejnych Biennale Plastyki Olsztyńskiej, które odbywają się od 1998 roku. Pracuje w Zespole Edukacji Artystycznej Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie. Od 1999 prowadzi intensywną działalność artystyczną; realizuje filmy, dokumentuje swoje działania, pokazuje swoją wielokontekstową twórczość na wystawach indywidualnych. Jako artysta ciągle czerpie z ducha i myśli sztuki, ważnej dla niego od czasu studiów – z artystycznych idei przełomu lat 60. i 70., kiedy znaczącą rolę odgrywał m. in. konceptualizm, minimal-art i pojawiające się wówczas inne niż tradycyjne media. Niezmienną wartością jego działań stało się ciągłe przekraczanie i poszerzanie obszaru sztuki. Potrafi dostrzec i wydobyć z pozaartystycznej codzienności te jej fragmenty, które poddane jego autorskiej refleksji nabierają nowego znaczenia.
Bogdan Stefanów
Wernisaż:
16 listtopada 2004
Zamek olsztyński
Artysta urodził się w 1940 roku w Połchowie. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, dyplom uzyskał w 1967 roku.Brał udział w wystawach prezentujących plastykę olsztyńską w kraju i za granicą, m. in. w Sopocie (1970), Toruniu (1979), Olsztynie (1985), Plymouth (1989). Wystawiał swoje prace indywidualnie również w Danii, Niemczech i Holandii. Jest zdobywcą licznych nagród i wyróżnień: 1968 - trzy nagrody za malarstwo w konkursie „Życie i praca na Warmii i Mazurach”, 1969 - trzy nagrody za malarstwo i wyróżnienie z ceramiki w konkursie „Warmia i Mazury w 25-lecie”, 1970-1973 - pięć nagród w konkursach kopernikowskich, 1980 - wyróżnienie w konkursie „O medal Prezydenta”, 1981 - Medal Prezydenta Miasta Olsztyna za malarstwo, 1985 - wyróżnienie w XII Ogólnopolskim Konkursie Malarstwa
Agnieszka Przełomiec
z cyklu „Zwierzaki”
Wernisaż:
14 września 2004
Zamek olsztyński
Autorka ukończyła studia na Wydziale Wychowania Plastycznego Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Dyplom uzyskała w 1994 roku w dziedzinie litografii barwnej w pracowni prof. Danuty Kołzan-Nowickiej. Zajmuje się malarstwem, grafiką, rysunkiem a także aranżacją i dekoracją wnętrz. Pracuje ostatnio nad dwoma malarskimi cyklami. Inspiracją do jednego z nich są słynne, nagrodzone zdjęcia zwierząt znanego fotografika Tomasza Gudzowatego. Artystka na ich podstawie tworzy własne malarskie wizje – przetworzone i syntetyczne, utrzymane w zgaszonej tonacji kolorystycznej. Jeden z obrazów tego cyklu zaprezentuje w Galerii.
Marzena Chuculak
Bez tytułu, 2002/2004
Wernisaż:
15 czerwca
Zamek olsztyński
Artystka urodziła się w 1965 roku w Olsztynie. Tu mieszka i pracuje. Ukończyła studia na Wydziale Malarstwa i Grafiki w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Gdańsku. Dyplom z malarstwa, uzupełniony aneksem z witrażu, obroniła w pracowni profesora Hugona Laseckiego w 1994. Od ukończenia studiów prowadzi zajęcia w Katedrze Malarstwa i Rysunku olsztyńskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (obecnie Pracownia Malarstwa i Rysunku w Katedrze Sztuk Pięknych UWM).
Marzena Huculak zajmuje się głównie malarstwem, a także rysunkiem i fotografią. Brała udział w kilkunastu wystawach, prezentujących olsztyńskie środowisko plastyczne, jest autorką wystaw indywidualnych.
Dyptyk prezentowany w Galerii Jednego Obrazu należy do realizowanego od kilku lat cyklu malarskiego. Artystka przedstawia miejsce, z którym wiążą ją silne emocje – to podolsztyńska stadnina, gdzie często bywała. Na płótna przeniosła starą stajnię – jej otoczenie, wnętrze, przebywające tam zwierzęta. Stworzyła nastrojowe kompozycje, budowane oszczędnie używanym kolorem i umiejętnie rozłożonym światłem.
Małgorzata Bojarska-Waszczuk
Więc co pozostanie? 2003
Wernisaż:
27 kwietnia
Zamek olsztyński
Jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom z wyróżnieniem obroniła w 1996 roku. Zajmuje się grafiką , rysunkiem, malarstwem, projektowaniem graficznym i fotografią. Prezentuje swoje prace na wystawach indywidualnych i pokazach zbiorowych. W 2003 roku na III Olsztyńskim Biennale Plastyki jury nagrodziło zestaw fotografii, przyznając artystce III nagrodę za „malarskość, nastrojowość, prostotę i walorowość”. Światło, do fascynacji którym przyznaje się Małgorzata, jest obecne w jej obrazach, rysunkach, zdjęciach. Stanowi motyw przewodni, a czasem główny temat jej artystycznych poszukiwań, to ono tworzy ten wyjątkowy nastrój. W malarstwie i rysunkach artystki pojawia się forma, która - jak sama mówi - obsesyjnie ją prześladuje. Mógłby to być fragment pejzażu, albo czysta abstrakcja, ale nie jest ani jednym ani drugim. Obła forma, czasem wyraźnie trójkątna z krawędziami łagodzonymi specyficznym dla autorki sposobem malowania – krótkimi, lekkimi pociągnięciami pędzla, którymi zaznacza wybrany kształt. Artystka umieszcza ją w pustym, trudnym do identyfikacji tle. Te niepokojące wizje charakteryzuje gra światła, najważniejszego dla niej środka wyrazu artystycznego - od iluzyjnego po symboliczne.
Robert Listwan,
Idol, 2002
Wernisaż:
16 września
Zamek olsztyński
Tym razem w Galerii nie pokażemy najnowszego obrazu artysty, ale obraz, o którym głośno. „Idol” zdobył uznanie jurorów III Olsztyńskiego Biennale Plastyki i jako „najbardziej wyrazisty i dziki obiekt” otrzymał wyróżnienie honorowe. Olsztyńska publiczność nie widziała go jeszcze, ponieważ podczas trwania wystawy pokonkursowej Biennale był prezentowany w warszawskiej Królikarni. „Idol” należy bowiem do 100 obrazów artystów polskich, które z około dwóch tysięcy zakwalifikowały się do konkursu - Obraz roku 2002, organizowanego przez miesięcznik Art. & Business.
Robert Listwan, rocznik 1974, jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom w pracowni grafiki użytkowej otrzymał w 2000 roku za animację filmową „Rękopis”.
Ta nastrojowa praca, inspirowana opowieścią Jana Potockiego „Rękopis znaleziony w Saragossie”, zdobyła nagrodę w kategorii Multimedia na II Olsztyńskim Biennale Plastyki. Robert Listwan zajmuje się grafiką użytkową, video, fotografią, rysunkiem, a ostatnio z dużą intensywnością i dużym powodzeniem malarstwem. Przyjęta w „Idolu” konwencja malarska odwołuje się do atakującego zewsząd języka reklamy, sugestywnego i operującego skrótem języka plakatu i charakterystycznego, ekspresyjnego języka komiksu.
Bogdan Żukowski
List od Bernarda
Wernisaż:
24 czerwca 2003 r.
Zamek olsztyński
Artysta urodził się w 1962 roku. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Dyplom uzyskał w 1993 roku w pracowni litografii prof. Lucjana Mianowskiego. Zajmuje się grafiką, rysunkiem, malarstwem; współpracuje z wydawnictwami. Związany z galerią „Pod Belką” na nidzickim zamku. Jest autorem siedmiu wystaw indywidualnych, brał udział w wielu zbiorowych, m.in. w międzynarodowych prezentacjach litografii (1996 Nidzica, Warszawa, Praha 2000), reprezentował Polskę na VI Biennale Grafiki Krajów Nadbałtyckich (Kaliningrad 2000). Wziął udział w I, II i III Biennale Plastyki Olsztyńskiej. Za pracę „Podziwianie miejsca”, prezentowaną w II edycji Biennale, otrzymał nagrodę w kategorii rysunku. Równolegle z grafiką warsztatową Bogdan Żukowski zajmuje się malarstwem, do którego – jak twierdzi – podchodzi graficznie. Tworzy obrazy multiplikujące motywy – wszak powielanie to istota technik graficznych. Jest także autorem kompozycji przestrzennych z papieru, których tworzywem są gazety, naklejane na szary papier. Powstają monumentalne, wielopłaszczyznowe obrazy, stanowiące tło dla wizualnego przekazu.
xxx – to najnowsza praca artysty, powstała specjalnie dla Galerii Jednego Obrazu.
Wiesław Bieńkuński
Dokąd idziesz
Wernisaż:
8 kwietnia 2003
Zamek olsztyński
Artysta urodził się w 1951 roku. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z grafiki warsztatowej, wyróżniony nagrodą rektora, uzyskał w 1982 roku. Aneks z malarstwa otrzymał w pracowni prof. Jerzego Tchórzewskiego, którego wybitną twórczość i silną osobowość wysoko ceni. Wiesław Bieńkuński jest autorem ok. 20 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Brał udział w kilkudziesięciu zbiorowych prezentacjach i międzynarodowych konkursach graficznych. Uczestniczy we wszystkich pokazach olsztyńskiego środowiska twórczego. W 1998 roku na I Biennale Plastyki Olsztyńskiej otrzymał nagrodę równorzędną, na ostatnim – tegorocznym – także wyróżniono jego pracę. Zajmuje się grafiką warsztatową – technikami metalowymi, litografią, drzeworytem oraz rysunkiem i malarstwem. Jest twórcą oryginalnych, własnych technik graficznych, powstałych z potrzeby poznania i poszerzania granic sztuki graficznej – ta potrzeba ujawnia się w jego pracy w sposób naturalny. Eksperymentuje, a zapis tych doświadczeń to kolejny, nowy etap jego twórczości. W swoich poszukiwaniach wykorzystuje odnalezione przypadkiem stare kamienie litograficzne – fascynuje go zapis czasu, przemijania. Dla Bieńkuńskiego w sztuce najważniejsze jest to, co dzieje się poza świadomym wyborem artysty – przypadek nie do końca kontrolowanych działań. Taka jest geneza serii prac na aluminiowych kliszach, powstałych w zetknięciu z kalką techniczną, pokrytą intuicyjnym rysunkiem linii znaczonych światłem. Kalka pełni funkcję matrycy – przy każdorazowym jej użyciu tworzy się na aluminiowym podłożu inna kompozycja, o różnym nasileniu światła i układzie brył. Tak powstałe „odbitki” graficzne na metalowym podłożu przejmują funkcję matrycy – są dziełem skończonym i początkiem nowego. Punktem wyjścia do powstania innych prac, w tradycyjnej technice metalowej, są obrazy, malowane na kawałkach starych desek. Artysta nakłada grube warstwy farby, tworząc reliefową, grającą ze światłem powierzchnię. Taki malarski relief to początek graficznego procesu. Wiesław Bieńkuński, wciąż poszukując, nie odchodzi od ulubionych technik akwaforty i akwatinty. Udoskonala je, łączy z innymi formami działania graficznego. W Galerii Jednego Obrazu prezentuje tryptyk „Dokąd idziesz?” To praca wykonana techniką wklęsłodruku – tło stanowi akwaforta, zaś matrycami pojawiających się w kompozycji form są tektury, pokryte nieregularnie grubą fakturą. Tryptyk „Dokąd idziesz?” nawiązuje tematycznie do sceny opisanej w apokryfie Nowego Testamentu. Święty Piotr, opuszczając Rzym w czasie największych prześladowań chrześcijan, spotyka Jezusa. To spotkanie, pytanie Piotra: „Quo vadis, Domine?” i odpowiedź, jaką uzyskał, uświadamia wagę naszych wyborów. To odniesienie do doświadczeń i cierpienia człowieka, nawiązanie do systemu podstawowych wartości. Pytanie o nie i sugestia podpowiedzi.
Hieronim Skurpski
Bawiące się dzieci
Wernisaż:
15 stycznia 2003 r.
Zamek olsztyński
Prezentacja w zamkowej Galerii Jednego Obrazu płótna Hieronima Skurpskiego pt. „Bawiące się dzieci” to prawdziwe święto sztuki. Na widok publiczny wystawione zostanie dzieło, które od wielu, wielu lat nie pojawiało się w galeriach i salach muzealnych. Obraz namalowany został w latach czterdziestych. Powstał na zamku olsztyńskim w pracowni Mistrza, który był wówczas dyrektorem Muzeum. To jeden z pierwszych obrazów olejnych powstałych po wojnie w Olsztynie w ogóle. Pomysł na ten obraz zrodził się jeszcze w czasie wojny, podczas pobytu Pana Hieronima w Paulinowie, na Lubelszczyźnie. Zachowały się do niego szkice, a Muzeum Warmii i Mazur ma swoich zbiorach akwarelę,, która poprzedziła powstanie obrazu olejnego. „Bawiące się dzieci” od dawna znajdują się w prywatnym posiadaniu, ale dzięki życzliwości obecnego właściciela będziemy mogli zaprezentować je znowu na olsztyńskim zamku, a więc tam, gdzie powstał przed ponad pięćdziesięciu laty.
Elwira Iwaszczyszyn
„Zatorzanka”
Wernisaż:
5 listopada 2002 r.,
Zamek olsztyński
Elwira Iwaszczyszyn ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Pięknych w Gdańsku w 1981 roku. malarstwo studiowała w klasie prof. Kiejstuta Berezickiego, a dyplom z architektury wnętrz uzyskała w pracowni prof. Zbigniewa Parandowskiego. Po studiach wróciła do rodzinnego Olsztyna. Nie ma w naszym mieście drugiej takiej jak ona malarki, której twórczość miałaby tyle związków z poezją i muzyką. Jej obrazy są śpiewne, pogodne, dowcipne i dziewczęco tajemnicze. Dużo w nich odniesień do miejsc, które odwiedzała podczas swych artystycznych podróży, a także do zainteresowań i zajęć osób z jej najbliższego otoczenia. Obecnie pracuje nad nowym cyklem obrazów do wierszy Marka Markiewicza. W Galerii Jednego Obrazu wystawiony zostanie obraz z tego właśnie cyklu. Powstał w związku z wierszem i piosenką pt. „Zatorzanka”, wykonywaną przez olsztyński kabaret „Czyści jak łza”
Violetta Kulikowska-Parkasiewicz
„Wstydząc się”
4 czerwca 2002 r.
Zamek olsztyński
Artystka urodziła się w 1970 roku. Jest absolwentką Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych, dyplom w pracowni grafiki warsztatowej prof. Leszka Kiliańskiego otrzymała w 1995 roku. Zajmuje się malarstwem i rysunkiem. Prowadzi zajęcia z projektowania graficznego w Katedrze Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Jest autorką dwóch wystaw indywidualnych, brała także udział w wystawch zbiorowych, m.in. w Gdańsku, Toruniu i Olsztynie.
Artystka bardzo świadomie wybrała temat, który od początku towarzyszy jej twórczości. Violetta Kulikowska-Parkasiewicz należy do tej grupy artystek, dla których inspiracją jest własna płeć, swoje ciało. Kobieta – ze swoją fizycznością i psychiką jest jedynym motywem jej rysunków i obrazów.
Sztuka kobiet – bo do niej artystka kwalifikuje swoje prace – wyodrębniła się w Europie i Stanach Zjednoczonych już we wczesnych latach 70. ubiegłego wieku. W Polsce te tradycje są młodsze. Pierwszą wystawę sztuki feministycznej zorganizowała w 1978 roku Natalia Lach-Lachowicz, autorką kolejnej była Izabella Gustowska w 1980. Twórczość obu tych artystek należy do kanonu najnowszej sztuki polskiej. Lata 90. przyniosły ogromne zainteresowanie sztuką kobiet. Poświęcono jej wiele ekspozycji tematycznych. Nowe pokolenia artystek poszukują swojej tożsamości, drążąc ten właśnie temat. Violetta Kulikowska-Parkasiewicz namalowała „Wstydząc się” pod wpływem obserwacji i przeżyć wernisażowych z Galerii Jednego Obrazu. Podczas wernisażu bowiem praca artysty poddana jest bezlitosnej konfrontacji z publicznością, bez możliwości złagodzenia sytuacji obecnością innych obrazów. Refleksja towarzysząca tym spostrzeżeniom przybrała wizualną formę w najnowszym obrazie artystki.
Anna Stankiewicz-Odoj
„Blair Witch”
15 stycznia 2002 r.
Zamek olsztyński
Artystka urodziła się i mieszka w Olsztynie. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Łodzi. Dyplom otrzymała w 1994 roku w pracowni prof. Romy Hałat na Wydziale Edukacji Wizualnej. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, ilustracją. Współpracowała z wydawnictwami, a także prezentowała w Radiu Olsztyn felietony o sztuce. Od 1993 roku wystawia swoje prace na pokazach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i Danii. Bierze udział w Biennale Małych Form Malarskich w Toruniu (1997, 2001) oraz w Triennale Autoportretu w Radomiu (1997). Uczestniczy w wystawach olsztyńskiego środowiska plastycznego, m.in. w Biennale Plastyki Olsztyńskiej (1998, 2000).Od trzech lat jest asystentką w Pracowni Podstaw Projektowania w Instytucie Wychowania Technicznego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.
W realizowanych ostatnio przez Annę Stankiewicz-Odoj pracach malarskich pojawiają się syntetyczne formy-znaki, symbolizujące przedmioty lub elementy natury. Autorka maksymalnie upraszcza formę, oszczędnie i z namysłem używa koloru, wprowadzając widza w wewnętrzny świat swej sztuki. Na pierwszym w tym roku wernisażu w Galerii Jednego Obrazu zobaczymy najnowszy, namalowany już w 2002 roku obraz artystki
