Rok 2005
ks. prof. dr hab. Marian Szczepan Machinek
Ja i moje ciało? Historia pewnego rozdźwięku
25. stycznia 2005 r.
Sale Kopernikowskie
zamku olsztyńskiego
zamku olsztyńskiego
Na tle ogólnoludzkiego doświadczenia jedności psychiczno-cielesnej każdej istoty ludzkiej oraz na tle filozoficznych poglądów na strukturę człowieczeństwa zostaną przedstawione współczesne zjawiska zaburzenia stosunku do własnego ciała (kult ciała, medyczne manipulacje, uprzedmiotowienie ciała). Zostaną też omówione propozycje nowej integracji sfery cielesnej i duchowo-psychicznej, jakie pojawiają się we współczesnej myśli filozoficzno-teologicznej, włącznie z „teologią ciała" Karola Wojtyły. Ks. prof. dr hab. Marian Machinek ukończył Wyższe Seminarium Duchowne Misjonarzy Świętej Rodziny w Kazimierzu Biskupim (woj. konińskie) w 1986 roku. Dyplom magistra teologii uzyskał w 1985 na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. Studia doktoranckie na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wiedeńskiego odbył w latach 1990-1992, które kontynuował na Uniwersytecie Augsburskim.Tytuł doktora teologii (specjalność teologia moralna) uzyskał w 1995 roku. Do 1999 kontynuował studia teologiczne i pracował w charakterze proboszcza w Lützelburg/bei Augsburg. Tytuł doktora habilitowanego teologii (specjalność teologia moralna) otrzymał w Universität Augsburg w 1998. Rok później objął kierownictwo Zakładu Teologii Moralnej i Duchowości na Wydziale Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. W 2000 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.
Kierunki badań:
Aktualne zagadnienia biotyczne u początku i u kresu ludzkiego życia.
Zagadnienie mocy zobowiązującej biblijnych norm i wartościowań moralnych.
Zagadnienia etyczne małżeństwa i rodziny.
Ważniejsze publikacje książkowe w języku polskim:
Życie w dyspozycji człowieka. Teologia moralna wobec problemów etycznych u początku ludzkiego życia, Olsztyn 2000 (II wydanie, zmienione, Olsztyn 2004); Śmierć w dyspozycji człowieka. Teologia moralna wobec problemów etycznych u początku ludzkiego życia, Olsztyn 2002 (II wydanie, uzupełnione, Olsztyn 2004);Ósmy dzień stworzenia? Etyka wobec możliwości inżynierii genetycznej. Praca zbiorowa pod red. M. Machinka, Olsztyn 2001.; Agresja i przemoc w świetle nauk przyrodniczych i humanistycznych. Praca zbiorowa pod red. M. Machinka, Olsztyn 2002; Śmierć i wiara w życie wieczne w świetle nauk przyrodniczych i humanistycznych. Praca zbiorowa pod red. M. Machinka, Olsztyn 2003.
Słowo o ks. prof. dr hab. Marianie Machinku - prof. dr hab. Roch Mackowicz
Kierunki badań:
Aktualne zagadnienia biotyczne u początku i u kresu ludzkiego życia.
Zagadnienie mocy zobowiązującej biblijnych norm i wartościowań moralnych.
Zagadnienia etyczne małżeństwa i rodziny.
Ważniejsze publikacje książkowe w języku polskim:
Życie w dyspozycji człowieka. Teologia moralna wobec problemów etycznych u początku ludzkiego życia, Olsztyn 2000 (II wydanie, zmienione, Olsztyn 2004); Śmierć w dyspozycji człowieka. Teologia moralna wobec problemów etycznych u początku ludzkiego życia, Olsztyn 2002 (II wydanie, uzupełnione, Olsztyn 2004);Ósmy dzień stworzenia? Etyka wobec możliwości inżynierii genetycznej. Praca zbiorowa pod red. M. Machinka, Olsztyn 2001.; Agresja i przemoc w świetle nauk przyrodniczych i humanistycznych. Praca zbiorowa pod red. M. Machinka, Olsztyn 2002; Śmierć i wiara w życie wieczne w świetle nauk przyrodniczych i humanistycznych. Praca zbiorowa pod red. M. Machinka, Olsztyn 2003.
Słowo o ks. prof. dr hab. Marianie Machinku - prof. dr hab. Roch Mackowicz
prof. dr hab. Maria Dynowska
O zmiennej naturze grzybów
22. lutego 2005r.
Sale Kopernikowskie
zamku olsztyńskiego
zamku olsztyńskiego
Grzyby w toku ewolucji wykształciły cały szereg swoistych cech nadających im charakter organizmów niezwykle plastycznych, o wszechstronnych zdolnościach adaptacyjnych i możliwościach ekofizjologicznych. Zależne od układu biologicznego mogą być saprotrofami, komensalami lub patogenami roślin, zwierząt i człowieka a stopień ich patogeniczności, w wielu przypadkach, kształtuje środowisko.
Prof. dr hab. Maria Dynowska jest absolwentką Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UMCS w Lublinie - w 1973 roku uzyskała tytuł magistra biologii w zakresie botaniki. Tytuł doktora nauk rolniczych (ART Olsztyn) w zakresie fitopatologii uzyskała w 1981roku, doktora habilitowanego w zakresie biologii–mikrobiologii w 1995 roku (UWM w Toruniu), a tytuł profesora nauk biologicznych w 2004 roku. Praca naukowa koncentruje się wokół problematyki mikologicznej w ujęciu interdyscyplinarnym, ze szczególnym zwróceniem uwagi na grzyby jako czynniki etiologiczne chorób roślin, człowieka i zwierząt oraz decydujące o homeostazie ekosystemów wodnych i lądowych.
Jest twórcą i kierownikiem, pierwszej na polskich uniwersytetach Katedry Mikologii, oraz konsultantem w zakresie diagnostyki i profilaktyki grzybic. Promotor 5 prac doktorskich i 76 magisterskich.
Słowo o prof. dr hab. Marii Dynowskiej - dr hab. Aleksander Świątecki
Prof. dr hab. Maria Dynowska jest absolwentką Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UMCS w Lublinie - w 1973 roku uzyskała tytuł magistra biologii w zakresie botaniki. Tytuł doktora nauk rolniczych (ART Olsztyn) w zakresie fitopatologii uzyskała w 1981roku, doktora habilitowanego w zakresie biologii–mikrobiologii w 1995 roku (UWM w Toruniu), a tytuł profesora nauk biologicznych w 2004 roku. Praca naukowa koncentruje się wokół problematyki mikologicznej w ujęciu interdyscyplinarnym, ze szczególnym zwróceniem uwagi na grzyby jako czynniki etiologiczne chorób roślin, człowieka i zwierząt oraz decydujące o homeostazie ekosystemów wodnych i lądowych.
Jest twórcą i kierownikiem, pierwszej na polskich uniwersytetach Katedry Mikologii, oraz konsultantem w zakresie diagnostyki i profilaktyki grzybic. Promotor 5 prac doktorskich i 76 magisterskich.
Słowo o prof. dr hab. Marii Dynowskiej - dr hab. Aleksander Świątecki
prof. dr hab.Lubomir Włodzimierz Baran
Sukcesy i nowe wyzwania w badaniach planety Ziemi
26 kwietnia 2005r.
Sale Kopernikowskie
zamku olsztyńskiego
zamku olsztyńskiego
W trakcie wykładu zostaną przedstawione możliwości, jakie stwarzają najnowsze techniki satelitarne w badaniach Ziemi jako planety. Omówione zostaną niektóre wyniki tych badań oraz kierunki dalszego ich rozwoju. Rozwój ten powinien zmierzać do integracji lokalnych i regionalnych systemów w jeden globalny system obserwacji Ziemi. Pod auspicjami UNESCO został opracowany 10‑letni plan takiej integracji – GEOSS (Global Earth Observation System of Systems). Podczas wykładu omówione będą ogólne założenia tego planu, przyjętego przez obradujący w Brukseli, w lutym 2005 roku, Trzeci Szczyt Obserwacji Ziemi. Prof. dr hab.Lubomir W. Baran urodził się 27 września 1937 roku w Żniatynie, woj. lubelskie. Studia wyższe ukończył w 1960 na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. W roku 1966 na Wydziale tym uzyskał stopień doktora, a w 1972 stopień doktora habilitowanego nauk technicznych. W 1976 roku został mu nadany tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1987 tytuł profesora zwyczajnego. W 1994 został wybrany na członka korespondenta PAN, a od 2003 jest członkiem Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Od 1996 roku przewodniczy Narodowemu Komitetowi ds. Współpracy z Międzynarodową Unią Geodezji i Geofizyki przy Wydziale VII PAN. W 2003 roku został wybrany na przewodniczącego Komitetu Geodezji PAN. Z ośrodkiem olsztyńskim związany jest od 1960 roku. Współorganizator obecnego Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Przez 16 lat był dziekanem tego Wydziału. W latach 1981-1984 był prorektorem, a w latach 1984-1987 rektorem Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. W latach 2000-2003 pełnił funkcję prezesa Zarządu Olsztyńskiego Forum Naukowego. Specjalnością naukową profesora jest geodezja satelitarna oraz teoria opracowywania wyników obserwacji geodezyjnych. Opublikował 80 oryginalnych prac twórczych z tego zakresu, ponad 153 artykułów i komunikatów naukowych. Jest także autorem bądź współautorem 214 referatów, prezentowanych na krajowych i międzynarodowych kongresach i konferencjach naukowych.Słowo o prof. dr hab. Ludomirze Włodzimierzu Baranie - prof. dr hab. Stanisław Oszczak
prof. dr hab. Janusz Jasiński
Królewiec a Polska
31 maja 2005r.
Sale Kopernikowskie
zamku olsztyńskiego
zamku olsztyńskiego
Królewiec wspiera Polskę w czasie wojny trzynastoletniej; rozkwit kultury polsko-reformacyjnej w XVI wieku; pierwsza dyskusja na temat ortografii polskiej w Królewcu (Seklucjan, Kwiatkowski, Malecki); obok łaciny i niemieckiego język polski ma pełne prawa w Królewcu; miasto opowiada się za Władysławem IV w sporach z elektorem brandenburskim; około 25% polskich mieszkańców; sprzeciw Królewca wobec uniezależnienia się Księstwa Pruskiego od Polski (po traktatach welawsko-bydgoskich, 1657); Królewiec rozwija się dzięki handlowi z ziemiami Rzeczypospolitej; król Leszczyński z dworem w Królewcu (II ćwierć XVIII wieku); pierwszy konsul polski w Królewcu 1792-1793; entuzjazm w mieście nad Pregołą dla powstania listopadowego; legion polsko-niemiecki w 1848 roku; mieszkańcy Królewca przemycają broń dla powstańców 1863-1864; profesor Schubert na Uniwersytecie Królewieckim opiekuje się polskimi studentami; ostatni akord przyjaźni dla polskiego pisarza w 1897 roku; nieprzyjazna postawa władz i miasta wobec Polski w czasie plebiscytu i wojny polsko-bolszewickiej; niewolnicza praca polskich robotników przymusowych (1939-1944). Prof. dr hab. Janusz Jasiński, ur. 1928, wywodzi się z Zamojszczyzny. Studia historyczne ukończył na KUL w 1954 roku. Doktorat na Uniwersytecie Warszawskim uzyskał w 1964; habilitację na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w 1982; tytuł profesora – 1993; prof. zw. od 1996. Pracował w Stacji Naukowej Polskiego Towarzystwa Historycznego w Olsztynie (1954-1962); Ośrodku Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego (1963-1974); Instytucie Historii PAN (1974-1996); Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie (1996-1999). Prowadzi badania naukowe nad dziejami Warmii, Mazur, całych Prus Wschodnich oraz Pomorza w XIX wieku. Ma blisko 700 pozycji publikowanych, z tego 9 książek własnych i 13 źródeł książkowych (pamiętniki i teksty literackie). Przez blisko ćwierć wieku współredagował i redagował naukowy kwartalnik „Komunikaty Mazursko-Warmińskie” (1957-1980). Jest współzałożycielem Ośrodka Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego i Społecznego Komitetu Ratowania Dawnych Cmentarzy na Warmii i Mazurach. Nagrody i odznaczenia: Nagroda Sekretarza Naukowego PAN -1984; Nagroda I Stopnia MEN (wspólnie z Z. Szultką); Krzyż Kawalerski Polonia Restituta -1974; Krzyż Oficerski Polonia Restituta -1998; członek honorowy PTH - 2000; obywatel honorowy Olsztyna - 2001; Nagroda Zygmunta Glogera - 2004.
Słowo o prof. dr hab. Januszu Jasińskim - ks. prof. dr hab. Alojzy Szorc
Słowo o prof. dr hab. Januszu Jasińskim - ks. prof. dr hab. Alojzy Szorc
